ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΌ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ

258 ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΟ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ στοιχο με το βιβλίο υποθηκών ή το κτηματολόγιο στα ακίνητα, ο αποκτών έχει υποχρέωση να συλλέξει τις απαιτούμενες πληροφορίες σχετικά με το ύψος της ασφαλιζόμενης απαίτησης, διαφορετικά δεν υπάρχει δικαιοπολιτικά κανένας λόγος να προστατευτεί. Αντίθετα, θεωρείται καλόπιστος ο αποκτών, που από δικαιολογημένη πλάνη πιστεύει, ότι παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από ένα μήνα αφότου η απομάκρυνση του εισκομισθέντος κινητού περιήλθε σε γνώση του εκμισθωτή 661 . Ο αποκτών πρέπει να είναι καλόπιστος ως προς το δικαίωμα του τρίτου κατά τον χρόνο παράδοσης της νομής. Η επιγενόμενη κακή πίστη του αποκτώντος ή η κακή πίστη του διαδόχου αυτού δεν αποτελεί λόγο αναβίωσης του εμπράγ- ματου δικαιώματος που αποσβέστηκε 662 . Με τη μεταβίβαση του κινητού στον καλόπιστο αποκτώντα το εμπράγματο δικαίωμα του τρίτου αποσβήνεται ορι- στικά, έτσι ώστε ο αποκτών το κινητό με μεταβίβαση από τον καλόπιστο απο- κτώντα αποκτά ελεύθερη κυριότητα, ακόμα κι αν είναι κακόπιστος ως προς το δικαίωμα του τρίτου 663 . Από τη διατύπωση της ΑΚ 1040 («...εκτός αν...») προ- κύπτει, ότι δεν φέρει ο αποκτών το βάρος της απόδειξης της καλής του πίστης ως προς το δικαίωμα του τρίτου, αλλά, αντίθετα, αυτός που ισχυρίζεται, ότι το δικαίωμα του τρίτου δεν έχει αποσβεστεί, πρέπει να αποδείξει την κακή πίστη στο πρόσωπο του αποκτώντος 664 . Στην περίπτωση της κτήσης της κυριότητας κινητού από μη κύριο ο δικαιούχος περιορισμένου εμπράγματου δικαιώματος πάνω στο κινητό μπορεί να εμποδίσει την απόσβεση του δικαιώματός του, με οι Wieling, SachenR I, § 10 VII 2 d, Wolff/Raiser, SachenR, § 70, Ι 2, Bουζίκας, ό.π., σ. 149, Φραγκίστας, Ενέχυρον εκμισθωτού, σ. 69. 661. Βαβούσκος, αυτόθι. Βλ. και Φραγκίστα (Ενέχυρον εκμισθωτού, σ. 69), κατά τον οποίο καλό- πιστος είναι και ο αποκτών, ο οποίος χωρίς βαριά αμέλεια αγνοεί ότι ο χώρος, στον οποίο βρίσκεται το πράγμα είναι μίσθιος, ή πιστεύει ότι το κινητό δεν ανήκει στον μισθωτή. 662. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΑΚ, Άρθρο 1040, σ. 1489, Αθανασόπουλος, ΕρμΑΚ, Άρθρο 1040, 1, Τούσης, ΕμπρΔ, § 102, υποσημ. 2, Βάλληνδας, ΕρμΑΚ, Άρθρον 1040, σ. 73, Μπόσδας, Η εκποίησις παρά μη κυρίου, σ. 29=Αρμ 9 (1955), σ. 3, 16, Jauernig-Komm/Jauernig, § 936, αρ. 4, ΠρΚαβ 678/58, ΝΔίκ 16 (1960), σ. 207, 209. 663. Βαβούσκος, Κτήσις κυριότητος, αρ. 193. 664. Γεωργιάδης, ΕμπρΔ, § 50, αρ. 72 και στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Άρθρο 1040, αρ. 7, Βαβούσκος, αυτόθι, Βουζίκας, ό.π., σ. 149, Σπυριδάκης/Περάκης, ΕρμΑΚ, Άρθρον 1040, αρ. 3, Τριάντος, Η κυριότητα, Άρθρο 1040, αρ. 14, του ιδίου, στον ΑΚ Καράκωστα, Άρθρο 1040, αρ. 6, Μπαλής, ΕμπρΔ, § 60, αρ. 3, Τούσης, ΕμπρΔ, § 102, Παπαστερίου, ΕμπρΔ ΙΙ, § 47, αρ. 84, υποσημ. 146, AnwK/Schilken, § 936, αρ. 23, Wieling, SachenR I, § 10 VII 2 d, Ηütte/Helbron, SachenR I, αρ. 523, V, MüK/Oechsler, § 936, αρ. 19, Palandt/Bassenge, § 936, αρ 4, Βamberger/Roth/Kindl, § 936, αρ. 10, MüK/Quack, § 936, αρ. 25, ΠρΚαβ 678/58, ΝΔίκ 16 (1960), σ. 207, 209.