ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΌ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ

236 ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΟ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ του πλουτισμού 599 , προσανατολίστηκε στην καθιέρωση της επικουρικότητας της ευθύνης του τελικού λήπτη έναντι της ευθύνης του αρχικού λήπτη, η ΑΚ 913 πρέπει να νοηματοδοτηθεί εκ νέου, να γίνει δηλαδή φορέας επίκαιρου νοήμα- τος, ακόμα κι αν αυτό είναι διαφορετικό από αυτό που προσέδωσε στη διάταξη ο νομοθέτης, χρήσιμου για τη ρύθμιση των σύχρονων βιοτικών σχέσεων. Η ερμηνεία του δικαίου είναι κατά τον Γαζή 600 κανονιστική, ο σκοπός αυτής δεν είναι απλώς η ανεύρεση του νοήματος του νόμου, αλλά και η εφαρμογή του νοήματος αυτού στις εκάστοτε νέες σχέσεις, έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν κα- λύτερα οι σύχρονες κοινωνικές ανάγκες. Μόνο έτσι «η ερμηνεία του δικαίου, η οποία ως εκ της φύσεώς της είναι συνεχώς αναπαραγωγική του νοήματος του νόμου, καθίσταται δημιουργική» 601 . § 17. Η απόσβεση των δικαιωμάτων τρίτων πάνω στο πράγμα (ΑΚ 1040) I. Η ΑΚ 1040 ως μικρογραφία των ΑΚ 1036-1039 Σύμφωνα με το άρθρο 1040 ΑΚ «με τη μεταβίβαση του κινητού πράγματος στην κυριότητα εκείνου που το αποκτά, αποσβήνονται εμπράγματα δικαιώματα τρί- των, που τυχόν υπάρχουν πάνω σ’ αυτό, εκτός αν εκείνος που αποκτά ήταν κακόπιστος ως προς το δικαίωμα του τρίτου κατά το χρόνο της παράδοσης της νομής». Αφού με την καλόπιστη κτήση επέρχεται απόσβεση του πληρέστερου 599. Βλ. Παπαχρίστου, ΝοΒ 33 (1985), σ. 745, 747-748. Κατά της αμεσότητας της περιουσιακής μετακίνησης τάσσονται οι Σταθόπουλος, ΓενΕνοχΔίκ, § 16, ΙΙΙ 3 α, β, αρ. 45-51, σ. 884-888 και στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Άρθρον 904, αρ. 65-70, Πασσιάς , ΝΔίκ 11 (1955), σ. 453-457 και ΝΔίκ 32 (1976), σ. 353, 354, Γεωργιάδης, Αστ., ΕνοχΔίκ, § 17 δις, αρ. 21, Κουμάντος, Η υποκειμενική καλή πίστις, σ. 178, υποσημ. 657, Γεωργιάδης, Απ., ΕνοχΔίκ, § 55, αρ. 17-19, Δεληγιάννης/Κορνηλάκης, ΕιδΕνοχΔίκ ΙΙΙ, § 314, ΕφΘεσ 181/1953, ΕΕΝ 21 (1954), σ. 399, ΠρΚερκ 516/1936, ΕΕΝ 4 (1937), σ. 455, Τριανταφυλλόπουλος, ΕΕΝ 20 (1953), σ. 1, 8. Υπέρ της αμεσότητας τάσσονται οι Φίλιος, ΕνοχΔίκ, § 151 Β ΙΙ, Ζέπος, Ενοχ- Δίκ ΙΙ, § 28 Ι 2 β, ΠρΘεσ 3338/1957, ΝοΒ 6 (1958), σ. 153, ΠρΚω 182/1967, ΝοΒ 16 (1968), σ. 506, ΑΠ 588/1955, ΝοΒ 4 (1956), σ. 278 επ., ΑΠ 337/1975, ΝοΒ 23 (1975), σ. 1147 επ., ΑΠ 414/1993, ΕΕΝ 1994, σ. 289 επ., ΑΠ 402/1991, ΕΕΝ 1992, σ. 250 επ., ΑΠ 629/1974, ΝοΒ 23 (1975), σ. 175-177, ΑΠ 27/1967, ΝοΒ 15 (1967), σ. 650 επ., ΑΠ 665/1975, ΝοΒ 24 (1976), σ. 59, 60, ΑΠ 1613/1999, ΕλλΔνη 41 (2000), σ. 439, 440, ΑΠ 1440/2000, ΕλλΔνη 42 (2001), σ. 730 επ., ΑΠ 1678/2001, ΕλλΔνη 45 (2004), σ. 169, ΑΠ 828/2003, ΕλλΔνη 45 (2004), σ. 169-170, ΑΠ 898/2003, ΕλλΔνη 45 (2003), σ. 170, ΕφΘεσ 392/1989, Αρμ ΜΓ΄(1989), σ. 129-130, ΕφΑθ 7206-7/1993, ΕλλΔνη 36 (1995), σ. 1259, 1260, ΠρΑθ 14078/54, ΝΔίκ 11 (1955), σ. 529, 530. 600. Γαζής, ΕΕΝ 32 (1965), σ. 381, 387. 601. Γαζής, ό.π., σ. 381, 387.