ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ EΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 20 ένταλμα σύλληψης». Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης ήρθε από την αρχή σε ρήξη με τις αρχές και τις φιλελεύθερες εγγυήσεις του ποινικού δικαίου, αποτελώντας ταυτόχρονα τη σύγχρονη οπτική της ποινικής καταστολής στην ΕΕ. Αντιπροσωπεύει, λοιπόν, τις σύγχρονες απόψεις της ΕΕ ως προς το πως θα πρέπει να ασκείται η ποινική καταστολή, αλλά και ως προς το νόημα και τη λειτουργία αυτής. Όμως, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει το μεγάλο πρόβλημα του λεγόμενου «δημοκρατικού ελλείμματος» , το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται (σε μικρότερο βέβαια βαθμό) ακόμη και σήμερα , δηλαδή μετά την καθοριστι- κής σημασίας «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» της Λισαβόνας, οπότε η ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν την άσκηση ποινικής εξουσίας με «νομικά εργαλεία» τέτοιας φύσης πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα και περίσ- σεια σύνεση από το νομικό κόσμο. Με την ανά χείρας μελέτη, γίνεται μια προσπάθεια σκιαγράφησης της εν λόγω απόφασης πλαίσιο και μια εκτενής ανάλυση του αντίστοιχου ελληνικού νόμου μεταφοράς της στην εσωτερική έννομη τάξη (Ν 3251/2004), με μια κριτική προσέγγιση στα βασικότερα ουσιαστικού και δικονομικού ποινικού δικαίου ζητήματα που αναφύονται από τη λειτουργία τους, αλλά και στη νομολογιακή αντιμετώπισή τους. Στην ανάλυση που θα ακολουθήσει ασφαλώς θα έχουμε ως κύριο προσανατολισμό μας τους κινδύνους που εν προκειμένω ελλοχεύ- ουν για τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, το κράτος δικαίου, αλλά και την ίδια την άσκηση κρατικής εξουσίας. Όλα αυτά, ειδικά σήμερα, μετά τα όσα τραγικά διαδραματίζονται σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, κινδυνεύουν όσο ποτέ άλλοτε. Καταληκτικά λοιπόν, ο γράφων θα καταθέτει τους προβληματι- σμούς και τις προτάσεις του για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που παραμονεύουν από το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, σε κάθε περίπτωση που αυτοί ανακύπτουν.