ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ EΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

21 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Η απόφαση πλαίσιο για το ΕΕΣ Η απόφαση πλαίσιο για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης (στο εξής ΕΕΣ) έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα ότι αποτελεί την «αιχμή του δόρατος στον τομέα της ευρωπαϊκής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις» 1 , ενώ το ένταλμα αυτό παράλληλα αποτελεί ίσως το σημαντικότερο θεσμό στον ευρύτερο χώρο του ευρωπαϊκού ποινικού δικαίου. Όταν όμως κάνουμε λόγο για «ευρωπαϊκό ποινικό δίκαιο» 2 , 3 , 4 , τι ακριβώς εννοούμε; Με τον όρο αυτό προφανώς δεν 1. Βλ. Συμεωνίδη/Παύλου , ΕΕΣ (Ν 3251/2004) και έκδοση Ελλήνων πολιτών, ΠοινΧρον 2006, 193. 2. Για τη δυσκολία εξεύρεσης ενός ακριβούς και ικανοποιητικού ορισμού για την έννοια του όρου «ευρωπαϊκό ποινικό δίκαιο» και την προσπάθεια εξεύρεσής του μέσω του απλοποι- ημένου προσδιορισμού του τι συνιστά «ευρωπαϊκή ποινική δικαιοσύνη» , αλλά και για τη διατύπωση της σκέψης περί του αν αποτελεί αναγκαιότητα εν τέλει γενικώς η ύπαρξη ενός «ευρωπαϊκού ποινικού δικαίου» ως ξεχωριστού κλάδου δικαίου βλ. Corstens G. / Pradel J., European Criminal Law, Kluwer Law International, The Hague / London / New York, 2002, σελ. 2-3, όπου συγκεκριμένα αναφέρουν ότι: «...It is difficult to define European criminal law precisely. The difficulty is in fact accentuated because there still does not appear to be any general theory or overall authoritative publication on the subject, even though lawyers have been using the expression for several decades. It would, therefore, seem appropriate to produce a highly simplified definition of European criminal justice. The definition consists of a collection of criminal standards (substantive, procedural and penitentiary), common to various European States, with the aim of better combating criminal activity in general, and transnational organised crime in particular. This definition immediately creates obstacles to such a law, but also invites the question of whether a European criminal law is, in fact, a necessity...». 3. Βλ. Zuleeg Μ., Der Beitrag der Strafrechts zur Europäischen Integration, σε Sieber U. (Hrsg.), Europäische Einigung und Europäisches Strafrecht, Carl Heymanns Verlag KG, Koln - Berlin – Bonn – München, 1993, σελ. 43, όπου ορθά αναφέρεται ότι το κατά πόσο υπάρχει ή θα έπρεπε να υπάρχει «ουσιαστικό ευρωπαϊκό ποινικό δίκαιο» και «ευρωπα- ϊκή ποινική δικονομία» εξαρτάται από την αρμοδιότητα που έχει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ενώ για την τελευταία ασφαλώς ισχύει ο κανόνας της «δοτής και περιορισμένης αρμο- διότητας». 4. Την άποψή του και την κριτική του περί του τι συνιστά η νεοφανής έννοια του «ευρωπα- ϊκού ποινικού δικαίου» , αλλά και το ότι αυτό το δίκαιο βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και «διάπλαση», ενώ πραγματικά «απογειώθηκε» στα τέλη της δεκαετίας του 90’ μετά το Συμβούλιο του Τάμπερε, βλ. Csonka P., VII. Les perspectives futures du droit pénal de l ‘Union européenne, Revue internationale de droit pénal 2006/1 (Vol. 77), σελ. 347 σε διαδικτυακή πηγή https://www.cairn.info/revue-internationale-de-droit-penal-2006- 1-page-347.htm, όπου χαρακτηριστικά επισημαίνεται ότι: «…Le droit pénal de l’ Union européenne, on l’ a vu tout au long de ce numéro, n’est pas un droit pénal classique et manque encore beaucoup d’ éléments communs aux droits pénaux nationaux. Il est