ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ EΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

Η απόφαση πλαίσιο για το ΕΕΣ 27 Ακόμη, το Συμβούλιο του Τάμπερε 28 του Οκτωβρίου του 1999, κατέληξε σε εποικοδομητικά και πολύ σημαντικά συμπεράσματα, τα οποία αποτελούν τη «βάση για τις όποιες προσπάθειες γίνονταν και εξακολουθούν να γίνο- νται από την ΕΕ στο χώρο του Ποινικού Δικαίου». Πολύ σημαντική είναι και η «απόφαση πλαίσιο για την τρομοκρατία, τη διακίνηση ναρκωτικών, την εμπο- ρία ανθρώπων, τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών και την παιδική πορνο- γραφία κ.ά.», η οποία αποτέλεσε μια πολύ σημαντική παρέμβαση της ΕΕ για τη θέσπιση συγκεκριμένων εθνικών ποινικών διατάξεων που αφορούν την ομοιόμορφη αντιμετώπιση της οργανωμένης εγκληματικότητας. 28. Βλ. Καμπανάρη / Ζημιανίτη , Δικαστική συνεργασία σε αστικές και ποινικές υποθέσεις στην ΕΕ: Κεκτημένο – Προβλήματα - Προοπτικές, Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικο- νομικού Ποινικού Δικαίου, Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα - Κομοτηνή, 2006, σελ. 88–91, όπου αναφέρονται κάποιες πολύ σημαντικές πληροφορίες για το Συμβούλιο του Τάμπερε και τα Συμπεράσματά του. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι: «…Ορόσημο για τη δραστηριότητα της ΕΕ στον τομέα ΔΕΥ αποτελεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε (15/16.10.1999). Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε έκτακτη σύνοδό του εστίασε στα απαιτούμενα μέτρα για την υλοποίηση του στόχου δημιουργίας ενός αυθεντικού “χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης” και έδωσε μια σειρά μεσοπρόθεσμων (5ετούς πλαισίου) πολιτικών κατευ- θύνσεων, που αποτέλεσαν έκτοτε τον οδικό χάρτη της δραστηριότητας της ΕΕ στον τομέα ΔΕΥ…Ειδικότερα το Συμβούλιο μεταξύ άλλων, σημείωσε την ανάγκη (i)άσκησης της ελευ- θερίας σε συνθήκες ασφάλειας και δικαιοσύνης, (ii)διευκόλυνση της πρόσβασης των πολιτών στη Δικαιοσύνη σε όλα τα κράτη μέλη, (iii)αποφυγής του φαινομένου του forum shopping από τους εγκληματίες, ως συνέπειας της ανομοιομορφίας των επιμέρους νομι- κών συστημάτων των κρατών μελών, (iv) ενιαίας εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων σε ολόκληρη την Ένωση, καθώς και (v) ενίσχυσης της διαφάνειας και του δημοκρατικού ελέγχου. Περαιτέρω, (vi) υπογράμμισε την ανάγκη θέσπισης στοιχειωδών προτύπων για την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη και την αποζημίωση των θυμάτων του εγκλήματος. (vii) Ανήγαγε σε “ακρογωνιαίο λίθο” της δικαστικής συνεργασίας την “αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων” ανεξαρτήτως του είδους τους…(ix)Έμφαση δόθηκε στην ενίσχυση της καταπολέμησης του διεθνικού και οργανωμένου εγκλήματος, καθώς και στην ανάπτυξη μέτρων πρόληψής του, ενώ (x) συμφωνήθηκε η δημιουργία της Eurojust…». Επίσης, για τη σύνθεση, τους στόχους, το πεδίο αρμοδιότητας και τη δράση της Eurojust βλ. ειδικότερα σε Πατσαβέλλα, Ο ρόλος της Eurojust στη δικαστική συνεργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Η συνεργασία με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ΠοινΔικ 2006, 781-783.