ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ EΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ 28 Στη συνέχεια, ιδρύθηκε η Eurojust 29 , 30 , η οποία ήρθε να συμπληρώσει και να κάνει πιο αποτελεσματικό το έργο της Europol. Έργο της είναι ουσιαστικά ο «συντονισμός των εθνικών εισαγγελικών αρχών για τη δίωξη όλων των εγκλημάτων που υπάγονται στην αρμοδιότητα της Europol». Αξίζει να τονι- στεί ότι εκφράστηκαν και για την Eurojust αντιρρήσεις ως προς τη νομιμό- τητα λειτουργίας της 31 . Μετά την ίδρυση της Eurojust, ακολούθησε η επίμαχη «απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου (13.6.2002) για το ΕΕΣ και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών» , η οποία οδήγησε σε μια νέα βάση, ένα νέο δρόμο τη συνεργασία των κρατών μελών στο πεδίο του θεσμού της έκδοσης. Η εν λόγω απόφαση πλαίσιο κάνει λόγο για διαδικασίες «παράδοσης» ανάμεσα στα κράτη μέλη. Μολαταύτα, έχουμε να κάνουμε ουσιαστικά με «έκδοση, με όλες ανεξαιρέτως τις εγγυήσεις που πρέπει οπωσδήποτε χωρίς εκπτώσεις να τη θωρακίζουν», για τους λόγους που στη συνέχεια θα εξηγη- θούν. Ως «νομικό εργαλείο» για τη θέσπιση αυτής της σημαντικής απόφασης πλαίσιο 32 , αξιοποιήθηκαν τα άρθρα 34 παρ. 2 β΄, δ΄ και 31 παρ. 1 α΄ της ΣΕΕ. Οι ρυθμίσεις της απεικονίζουν ξεκάθαρα την «εξελισσόμενη πορεία προς την εναρμόνιση του ποινικού δικαίου στην ΕΕ». Αυτή η απόφαση πλαίσιο λοιπόν, προκάλεσε προφανώς αρκετές και εύλογες ανησυχίες για «το κράτος δικαίου και τα κεκτημένα του», όπως έχει ήδη αναφερθεί. Εν τέλει, για «τη δικαστική συνεργασία και την εναρμόνιση των ποινικών κανόνων» , αξίζει να τονιστεί ότι η Συνθήκη της Νίκαιας 33 , η οποία προσάρ- μοσε τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ στα δεδομένα της τότε εποχής 34 , δεν 29. Αξίζει να επισημανθεί ότι ακόμα και από τον τίτλο της «απόφασης πλαίσιο του Συμβου- λίου της 28ης Φεβρουαρίου 2002» , η σύσταση της Eurojust έχει ως στόχο «την καταπο- λέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος». Για μια ενδελεχή και αξιόλογη παρουσίαση αυτής της απόφασης πλαίσιο βλ. Κουτουλάκου , Παρουσίαση της απόφασης του Συμβου- λίου της 28ης Φεβρουαρίου 2002 σχετικά με τη σύσταση της οριστικής μονάδας δικα- στικής συνεργασίας Eurojust, σε Νάσκου – Περράκη , Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις στην Ευρωπαϊκή ένωση - Η μονάδα Eurojust (επιμέλεια Κουτουλάκου ), Αντ. Ν. Σάκκουλα, σελ. 23 – 31. 30. Για τη Eurojust χρήσιμες πληροφορίες μας παρέχει η Piattoli B. , Cooperazione Giudiziaria e Pubblico Ministero Europeo,Giuffr é Editore, Milano, 2002, σελ. 61–62. 31. Βλ. Καϊάφα - Γκμπάντι , Το ποινικό δίκαιο στην ΕΕ: σημαντικές όψεις και προοπτικές εξέλιξης, Σάκκουλα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη, 2003, σελ. 26–30. 32. Η απόφαση πλαίσιο αποτελεί κανονιστική πράξη διακυβερνητικού χαρακτήρα, η οποία προέρχεται από το Συμβούλιο της Ευρώπης. «Δεσμεύει μεν τα κράτη μέλη ως προς τον εκάστοτε επιδιωκόμενο με αυτήν σκοπό, όμως παρέχει στις εθνικές αρχές την ελευθερία να αποφασίζουν για τη μορφή και τα μέτρα επίτευξής του». 33. Η οποία κυρώθηκε από τη χώρα μας με το Ν 3001/2002. Η έναρξη της ισχύος της εν λόγω Συνθήκης πάντως τοποθετείται χρονικά στις 1.2.2003. 34. Όπως π.χ. ήταν η αύξηση του αριθμού των κρατών μελών.