ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

| 6 | Σ. Θωμαδάκης - Chairman τελεσματικό ρόλο και η ανάδυση ζητουμένων παγκόσμιας αποδοχής και εμβέλειας, που αφορούσαν και αυτή καθαυτή την ακεραιότητα δημοσίων αρχών, προσέδωσαν νέα ώθηση στην ανάδυση και επιρροή των πολλαπλών εναλλακτικών μορφών ρύθ- μισης που ανέφερα παραπάνω. Το πιο αξιοσημείωτο συμπέρασμα πάντως είναι ακριβώς - και το επαναλαμβάνω - ότι τα νέα ζητούμενα που γεννήθηκαν από την οικονομική κρίση έχουν προσδώσει παγκόσμια διάσταση στην έννοια του «δημοσίου συμφέροντος», όπου το «δημόσιο» δεν εννοείται πλέον ως «εθνικό» αλλά ως παν-κοινό αγαθό. Έχει δημιουργηθεί εύφορο έδαφος, δηλαδή έχει εμφανισθεί ευρεία και υπερεθνική κοινωνική ζήτηση για διαρρυθμίσεις, στοχοθετήσεις και στρατηγικές που θα αποβλέπουν στην ικανο- ποίηση των διπλού αιτήματος Εντιμότητας/Διατηρησιμότητας. Απομένει επομένως να εξετάσουμε από που μπορεί να εκπηγάσει η αντίστοιχη προσφορά . Το ερώτημα της προσφοράς δεν είναι καθόλου αμελητέο για δύο λόγους. Ο προ- φανής πρώτος είναι ότι δεν υπάρχει παγκόσμια ρυθμιστική εξουσία. Ο λιγότερο προφανής δεύτερος είναι ότι κατά βάθος τα ζητούμενα ανάγονται εν πολλοίς σε ατομικές ή συλλογικές συνειδήσεις, επιλογές και συμπεριφορές. Πόσο όμως θα ήταν δυνατόν, ακόμη και αν υπήρχε παγκόσμια ρυθμιστική εξουσία να προκύψουν κανόνες και επιταγές που θα ρύθμιζαν αποτελεσματικά ολόκληρο το πλέγμα συνει- δήσεων, επιλογών και συμπεριφορών στον πλανήτη; Μήπως θα χρειαζόταν, μήπως θα ταίριαζε εδώ και μία δέσμη όχι μόνον εξωγενών επιταγών αλλά και ενδογενών, πολιτισμικά εμπεδωμένων, αξιών και επιλογών; Η δική μου απάντηση είναι ότι ναι, αυτό χρειάζεται μπροστά μάλιστα στο μέγεθος και στο είδος των προκλήσεων. Και όπως οι εξωγενείς επιταγές θα εντασσόταν σε ένα διεθνικό corpus δικαίου, έτσι και η δέσμη των ενδογενών αξιών και επιλογών θα μπορούσε να ενσωματωθεί και διατυπωθεί σε ένα διεθνές Ηθικό Όργανο. Ας το σκεφθούμε, γιατί όχι; Β. Η πολυμορφία της προσφοράς Οι «κωδικοποιητικές» ανταποκρίσεις στο παγκόσμιο αίτημα για «Εντιμότητα και Διατηρησιμότητα» είναι πολλαπλές ως προς το περιεχόμενο, την εμβέλεια και τα υποκείμενα που τις προωθούν. Διεθνείς και περιφερειακοί οργανισμοί, όπως, πα- ραδείγματος χάριν ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν ήδη προσφέρει κείμενα αρχών και κατευθύνσεων, ορισμένα από τα οποία καταλήγουν και σε δε- σμευτικές ρυθμίσεις. Πλήθος πρωτοβουλιών από εθνικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, διεθνείς οργανώσεις, μη-κυβερνητικές οργανώσεις, επαγγελματικές ομάδες έχουν επίσης επιδοθεί σε επεξεργασία, δημοσιοποίηση, διαβούλευση και πρώτη κωδικοποίηση αρχών, προβλέψεων ή και προτάσεων κανονισμών, προς την σαφή κατεύθυνση των διεθνών προσδοκιών. Πριν από λίγο καιρό, μία διακεκριμένη συνάδελφος σας μου έλεγε μεταξύ αστείου και σοβαρού: «έχουμε κατακλυσθεί από κανόνες και κώδικες δεοντολογίας δια-