Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΝΝΟΜΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

τελολογική κατεύθυνση, ο κανόνας multumnon multa 5 , δηλαδή σύγκριση τόσων εν- νόμων τάξεων, όσες είναι αναγκαίες για την εξυπηρέτηση των στόχων της μελέτης και συνεπώς για τη συναγωγή τεκμηριωμένων συμπερασμάτων της. Η τελολογία των ενωσιακών κανονιστικών ρυθμίσεων για την ελεύθερη αναγνώριση και την εκτέλεση των αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων αποτελεί το τρίτο στοιχείο της σύγκρισης, το tertium comparationis, το κοινό δηλαδή στοιχείο το οποίο πρέπει, παρά τις όποιες διαφορές τους, να υπηρετούν οι εθνικές ρυθμίσεις για το δεδικασμένο. Η λειτουργική δε χρησιμοποίηση των συμπερασμάτων, που προκύπτουν από την συ- γκριτική ανάλυση του δεδικασμένου των εθνικών εννόμων τάξεων, κατά την εφαρ- μογή των κωλυμάτων αναγνώρισης συνιστά το πρωτότυπο στοιχείο της μελέτης αυτής. Στο πρώτο τμήμα της σύγκρισης του δεδικασμένου των εθνικών εννόμων τάξεων χρησιμοποιείται τόσο η μέθοδος της μακρο- όσο και η μέθοδος της μικρο- σύγκρι- σης 6 . Η μακροσύγκριση αναφέρεται στην σύγκριση μεταξύ διαφορετικών εννόμων τάξεων ως προς τη δομή και την τελολογική τους συνεκτικότητα. Η μικροσύγκριση, από την άλλη πλευρά, περιορίζεται στην σύγκριση επιμέρους δικαιικών θεσμών και νομικών προβλημάτων κατά κανόνα εντός της ίδιας δικαιικής οικογένειας, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, είτε εντός των εννόμων τάξεων του κοινοδικαίου είτε εντός των εννόμων τάξεων του ηπειρωτικού δικαίου. Το δεδικασμένο όμως δεν εξε- τάζεται μόνο δικαιοσυγκριτικά υπό την έννοια της ισχύος και του περιεχομένου του θεσμού στις υπό κρίση τέσσερες έννομες τάξεις, αγγλική, γαλλική, γερμανική και ελ- ληνική, δηλαδή μόνον εντός των ορίων των δύο διακριτών δικαιικών οικογενειών. Η σύγκριση του θεσμού υπερβαίνει τα όρια της απλής μικροσύγκρισης και ανάγεται σε καθολική σύγκριση του θεσμού μεταξύ των εννόμων τάξεων του κοινοδικαίου και του ηπειρωτικού δικαίου. Για παράδειγμα, η διαμόρφωση, η λειτουργία και το εύρος των ορίων της αγγλικής Res judicata αντιπαραβάλλεται με το δεδικασμένο του ελληνικού δικαίου που ανήκει στην οικογένεια του ηπειρωτικού δικαίου. Η συγκριτική μελέτη του δεδικασμένου μεταξύ των εθνικών εννόμων τάξεων εμπλουτίζεται με αναφο- ρές στα στοιχεία των δικονομικών τους συστημάτων, ώστε να γίνεται αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο διαμορφώθηκε συσταλτικά ή διασταλτικά το αντικειμενικό και υποκειμενικό εύρος του θεσμού, όπως επίσης προκειμένου να κατανοηθεί, μέσα από την ιστορική εξέλιξη του δικονομικού δικαίου, η λειτουργία και η φύση του θεσμού. Συγκρίνονται δηλαδή τελικά όχι απλώς η αντικειμενική και η υποκειμενική υπόσταση του θεσμού του δεδικασμένου μεταξύ των ευρωπαϊκών εννόμων τάξεων, αλλά και τα ίδια τα δικαιικά συστήματα μέσα από τους θεσμούς που αυτά υπηρετούν. Προς 5.   Constantinesco , Rechtsvergleichung, Bd. II, Die rechtsvergleihende Methode, σ. 22επ.. 6.   Zweigert/Kötz , Einführung in die Rechtsvergleichung 3 , σ. 3 · Koch/Magnus/von Mohrenfels , IPR und Rechtsvergleichung 3 , σ. 280. 4 Η αναγνώριση των εννόμων συνεπειών των αλλοδαπών δικαστικών αποφάσεων