Η ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα Στη σύγχρονη εποχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι συχνό το φαινό- μενο οφειλέτες ευρισκόμενοι σε δυσμενή οικονομική κατάσταση να αδυνατούν να εκπληρώσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους και επιπροσθέτως να θέτουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των δανειστών με «απόκρυψη» , με τη μορφή της καθολικής εκποίησης, των περιουσιακών τους στοιχείων. Ένας από τους τρόπους επίτευξης αυτού του σκοπού είναι απαλλοτριώσεις προς βλάβη των δανειστών με τις οποίες ο εκάστοτε οφειλέτης επιδιώκει να καταστήσει την περιουσία του ανεπαρκή για την ικανοποίησή τους. Οι προϋποθέσεις ευθύνης του οφειλέτη σε Αστικό, Αστικο- δικονομικό και Ποινικό επίπεδο αποτελούν το αντικείμενο της έρευνάς μας στην παρούσα μελέτη. Από τη σκοπιά του Αστικού (ουσιαστικού) Δικαίου –μετά την Ιστορική αναδρομή της §1- επιχειρούμε στην §2 σύγκριση του θεσμού διάρρηξης με άλλους θεσμούς του Αστικού (π.χ. μεταβίβαση περιουσίας ή επιχείρησης, αδικοπραξία, αδικαιολόγητος πλουτισμός, ακυρότητα λόγω εικονικότητας κ.λπ .) και του Εμπορικού-Πτωχευτικού Δικαίου (Πτωχευτική Ανάκληση υπό το πρίσμα του νέου Ν 4738/2020 με έναρξη ισχύος του από 1.1.2021), ενώ στην §3 του Βιβλίου επιχειρούμε μια ερμηνευτική προσέγγιση των κρίσιμων για το θέμα μας διατάξεων των ΑΚ 939-946 στο μέτρο που ο νομοθέτης προσπαθεί να επιτύχει μια δίκαιη στάθμιση συμφερόντων στην τριμερή σχέση καταδολιεύσαντος οφειλέτη, βλαπτόμενου δανειστή ευρισκόμενου σε αδυναμία ικανοποίησης των απαιτήσεών του λόγω ανεπάρκειας της περιουσίας του οφειλέτη μετά την εκποίηση (ΑΚ 939, 941) και τρίτου προς όν η καταδολιευτική απαλλοτρίωση. Προβλέπεται μάλιστα (ΑΚ 941 §2) δικονομική διευχέρανση αποδεί- ξεως της απαιτούμενης (ΑΚ 941 §1) γνώσεως του προς όν η μεταβίβαση τρίτου ως προϋποθέσεως της διαρρήξεως (εξαιρούνται οι εκ χαριστικής αιτίας απαλλοτριώ- σεις, όπου δεν απαιτείται γνώση του τρίτου-ΑΚ 942) με θέσπιση τεκμηρίου γνώσεως όταν ο τρίτος συνδέεται με ορισμένου βαθμού συγγενικό δεσμό με τον οφειλέτη (ΑΚ941§2), καθώς επίσης και η αστική ευθύνη των τυχόν ειδικών διαδόχων του τρίτου αν κατά την απαλλοτρίωση γνώριζαν τον δόλο του οφειλέτη (ΑΚ 944-945). Τέλος, προβλέπεται σύντομη 5ετής παραγραφή της αγωγής διάρρηξης (ΑΚ 946) για λόγους ταχείας εκκαθάρισης των διαφορών μεταξύ των εμπλεκόμενων προσώ- πων και κυρίως για λόγους άρσης της αβεβαιότητας στην οποία βρίσκεται ο τρίτος μέχρι την άσκηση της αγωγής διάρρηξης από τον θιγόμενο δανειστή. Στο πεδίο του Αστικού-Δικονομικού Δικαίου μας απασχόλησε το ζήτημα της παθη- τικής νομιμοποίησης στην αγωγή διάρρηξης (§4), καθώς και η έκταση των αποτε- λεσμάτων της διάρρηξης, δεδομένου ότι η ΑΚ 943 πριν το 1995 είχε οδηγήσει σε υποστήριξη διάφορων απόψεων. Ήδη όμως με την υιοθέτηση από τον Ν 2298/1995 της θεωρίας της «μη αντιταξιμότητας» , όπως προκύπτει από τη συνδυαστική εφαρ-