Η ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

§2: Διάκριση από συγγενείς έννοιες Στην προστασία του δανειστή από κακόπιστους οφειλέτες και στην εξασφάλιση της ικανοποίησής του αποσκοπούν και άλλες διατάξεις που εισάγουν ρυθμίσεις διαφορετικές ως προς τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματα από εκείνες των ΑΚ 939 επ. Ως κυριότερους από τους παρεμφερείς προς την αγωγή διάρρηξης καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης θεσμούς 7 αναφέρουμε τους ακόλουθους: Ι. Ευθύνη λόγω μεταβίβασης περιουσίας ή επιχείρησης (ΑΚ 479) Ratio της ΑΚ 479, όπως και στην αγωγή διάρρηξης της καταδολιευτικής απαλ- λοτρίωσης (βλ. π.π. στην §1 της παρούσης), είναι η προστασία ειδικά των δανειστών αυτού που προβαίνει σε μεταβίβαση περιουσίας ή επιχείρησης, των οποίων οι απαιτήσεις κινδυνεύουν να ματαιωθούν λόγω απώλειας του ενεργητικού της περιουσίας του μεταβιβάσαντος οφειλέτη 8 , η οποία περιουσία αποτελεί τη βάση για την πίστη που του παρέχουν με διάφορες μορφές 9 . Αν η μεταβίβαση είναι και καταδολιευτική, οι δανειστές έχουν δικαίωμα επιλο- γής μεταξύ της αγωγής διάρρηξης [ΑΚ 939: απαίτηση διάρρηξης των κατ’ ιδίαν απαλλοτριώσεων (μιας ή όλων)] και των δικαιωμάτων εκ της ΑΚ 479 10 . Η τελευταία είναι προτιμητέα λόγω της δυσχέρειας απόδειξης των προϋποθέ- 7. Για την υπαγωγή της αγωγής διάρρηξης στην έννοια του “ θεσμού ” [ως “συνόλου σχέσεων και καταστάσεων, οι οποίες γίνονται αποδεκτές και ρυθμίζονται από το δίκαιο (που τις ανάγει σε έννομες - και στις οποίες αναγνωρίζεται από την κοινωνία κάποια ιδιαίτερη σημασία) ως αυτοτελής ενότητα που διέπεται από ενιαίο πλέγμα κανόνων δικαίου και από κοινές αρχές ( Απ. Γεωργιάδης, ΓενΑρχ, 2002, §19 Ι 4β, αρ. 7, σ. 223 - 224, Παπαντωνίου, ΓενΑρχ, 1983, §39, σ. 183)], βλ. Στ. Ματθία, Τα αποτελέ- σματα της παυλιανής διάρρηξης, ΕλλΔνη 30, σ. 1273, Ρίζο, Οι προϋποθέσεις διάρρηξης της καταδολιευτικής απαλλοτρίωσης, 2012, §2 Ι 2 (αναφερόμενος στις μεταβολές που επέφερε το άρθρο 4 του Ν 2298/95 στον “ θεσμό της διάρρηξης καταδολιευτικών απαλ- λοτριώσεων”), σύμφωνος δε και Κ. Χριστοδούλου σε Λ. Μαργαρίτη/Κ. Χριστοδούλου, Καταδολίευση δανειστών, 2013, §1 Ι, σ. 2 υποσημ. 5. 8. Σταθόπουλος, ΓενΕνΔικ, 2004, §28 V 2α (αα), αρ. 40, σ. 1479, Καράκωστας, ΑΚ (Ερμην - Σχολ - Νομολ), Τομ. ΙΙΙ (ΓενΕνΔικ, άρθρα 287 - 495) (επιμ. Μ. Βαρελά ), 2006, άρθρο 479, §1, αρ. 1813, σ. 969, Απ. Γεωργιάδης, ΓενΕνΔικ, 1999, §43 VI 1, αρ. 54, σ. 445, Κρητικός στον ΑΚ Γεωργιάδη - Σταθόπουλου ΙΙ, 1979, άρθρο 479 αρ. 1 (Ι, σ. 658), Κ. Χριστοδούλου σε Λ. Μαργαρίτη/Κ. Χριστοδούλου, Καταδολίευση δανειστών, 2013, §1 ΙΙ 2, αρ. 11, σ. 9. 9. Κ. Χριστοδούλου σε Λ. Μαργαρίτη/Κ. Χριστοδούλου, Καταδολίευση δανειστών, 2013, §1 ΙΙ 2, αρ. 11, σ. 9, Κρητικός στον ΑΚ Γεωργιάδη - Σταθόπουλου ΙΙ, 1979, άρθρο 479 αρ. 1 (Ι, σ. 658). 10. Ad hoc για την ευχέρεια επιλογής του δανειστή οι ειδικές μελέτες των Λιβιεράτου, Η ΑΚ 479 (μεταβίβαση ομάδας περιουσίας) σε συνδυασμό προς την ΠΚ 397 (καταδολίευση δανειστών), Θεμ ΞΕ΄, σ. 1043, Μιχαηλίδης - Νουάρος, Τινά περί προστασίας των δανει- στών σε περίπτωση μεταβίβασης περιουσίας ή επιχείρησης (άρθρα 479, 939 ΑΚ), ΕΕΝ 17, σ. 145 επ., Τζέμου, Σχέση της ΑΚ 479 προς την καταδολίευση δανειστών (παυλιανή αγωγή) και συγκριτική αυτών έρευνα, ΝοΒ 11, σ. 617 επ.