Η ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΔΟΛΙΕΥΣΗ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

§2: Διάκριση από συγγενείς έννοιες 9 αγωγή διάρρηξης [5ετής παραγραφή από την επομένη της απαλλοτρίωσης (ΑΚ 946 σε συνδυασμό με ΑΚ 241 §1)], είναι δυνατόν να ασκηθεί οποτεδήποτε, με όριο τις Συντ. 25 §3, 25 §1 εδ. δ΄ και ΑΚ 281 33 : κατά της αξίωσης για αναγνώ- ριση της ακυρότητας μπορεί να προβληθεί η ένσταση αποδυναμώσεώς της (Verwirkung), αν ασκηθεί μετά από μακρόχρονη αδράνεια του δικαιούχου και ανοχή του σε μια κατάσταση που αντιτίθεται στο δικαίωμα ώστε να δημιουρ- γηθεί αιτιωδώς στον καθού η άσκηση του δικαιώματος η εύλογη πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να το ασκήσει , οπότε η πραγμάτωση του δικαιώματος να έχει αφόρητα δυσμενείς συνέπειες για τον καθού η άσκηση του δικαιώματος 34 . Αν όμως κάτω από την εικονική δικαιοπραξία υποκρύπτεται άλλη (καταδολι- ευτική) που τα μέρη την ήθελαν και συντρέχουν οι όροι που απαιτούνται για §46 IV 1 - 2, αρ. 842 - 844, σελ. 629 - 630, §53 ΙΙ 1, αρ. 1039, σ. 753 (υπό βv), Μ. Φανού σε Καράκωστα, Αγωγές ΓενΑρχΑστΔικ, 2016, §10 Ζ, αρ. 33, σ. 522, Ε. Μπαλογιάννη/ Μαρ. Γεωργιάδου σε Απαλαγάκη, ΕρμΚΠολΔ, Τομ. Ι (άρθρα 1 - 590), 2017, άρθρο 70, αρ. 8 σ. 239, Απ. Γεωργιάδης, ΓενΑρχ, 2002, §39 ΙΙ 2γ, αρ. 12, σ. 496. Από τη νομολο- γία· ΑΠ 540/99, ΕλλΔνη 41, σ. 133, ΑΠ 378/75, ΝοΒ 23, σ. 1153, ΑΠ 643/64, ΝοΒ 13, σ. 371, ΑΠ 4/60, ΝοΒ 8, σ. 357, ΑΠ 637/72, ΝοΒ 22, σ. 322, ΑΠ 838/73, ΝοΒ 23, σ. 398, ΑΠ 686/76, ΝοΒ 25, σ. 43. Μεμονωμένα όμως έχει υποστηριχθεί και η αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η αγωγή αναγνώρισης της απόλυτης ακυρότητας ή το δικαίωμα επίκλησης της απόλυτης ακυρότητας δικαιοπραξίας (ΑΚ 180, ΚΠολΔ 68, 70) υπόκειται σε 20ετή παραγραφή· ΕφΑθ 943/70, ΕλλΔνη 12, σ. 593 (για την ακυρότητα λόγω εικονικότητας), ΕφΑθ 7240/77, ΝοΒ 26, σ. 1071 (για την ακυρότητα της ΑΚ 131). 33. Βλ. τους συγγραφείς της προηγούμενης υποσημείωσης οι οποίοι όμως αναφέρονται μόνον στην ΑΚ 281, χωρίς αναφορά στην αρχή της αναλογικότητας (Συντ. 25 §1 εδ. δ΄). 34. Για την αποδυνάμωση δικαιώματος (Verwirkung) (οι προϋποθέσεις της οποίας τονίζο- νται στο κυρίως κείμενό μας με μαυρισμένα γράμματα) βλ. Κ. Μπέη, Αποδυνάμωση του δικαιώματος επίκλησης ακυρότητας της σύμβασης χρονομεριστικής μίσθωσης λόγω έλλειψης του απαιτούμενου για τη χρονομεριστική μίσθωση (άρθρο 1§2 Ν 1652/86) συμ/κού τύπου], Δ 37, σ. 1151 (σχολ. υπό την ΑΠ 16/2006), τον ίδιο , [Το στοιχείο της μακρόχρονης αδράνειας του δικαιούχου ως προϋπόθεση τηε αποδυναμώσεως του δικαι- ώματός του], Δ 17, σ. 472 (παρατ. υπό την ΑΠ 1353/84), Διαμαντόπουλο , Αποδυνάμωση του δικαιώματος επίκλησης ακυρότητας τυπικής δικαιοπραξίας λόγω έλλειψης τύπου], ΕλλΔ 33, σ. 1467 (σχολ. στην ΑΠ 1105/91, ΕλλΔ, σ. 1465) και Πιτσιρίκο , Σύγχρονα μέσα επικοινωνίας (τέλεξ, τέλεφαξ, ηλεκτρονικό έγγραφο) για την κατάρτιση τυπικών δικαι- οπραξιών ως ζήτημα της σχέσεως έγγραφου τύπου και δικαιοπραξίας (διδ. διατρ.), 2002, § 43 II 3, σ. 629-639, με παραπομπές σε ελληνική και γερμανική θεωρία και νομο- λογία (όπου αναφορά του και στην αμφισβήτηση της αναγκαιότητας του “αφόρητου” των δυσμενών συνεπειών), τον ίδιο , Συνοπτική παρουσίαση κεντρικών πορισμάτων διδακτορικής διατριβής, ΠειρΝ 24, σ. 385-411, τον ίδιο , Ένσταση αποδυναμώσεως δικαιώματος επίκλησης ακυρότητας τυπικής δικαιοπραξίας λόγω μη τηρήσεως του νόμιμου συστατικού τύπου, στο Συλλ. Έργο “Ενστάσεις κατ’ ΑΚ”, 2019, § 7 ΙΙ, αρ. 2-13, σ. 127-139, ΑΠ 1683/2018 (NOMOS-746493) (“Αρκεί η συμπεριφορά του δικαιούχου να υπερακοντίζει καταφανώς τα όρια της ΑΚ 281 λόγω ανατροπής μιας διαμορφωθείσης –μετά την πάροδο μακρού χρονικού διαστήματος- καταστάσεως ως δυσμενούς για τον οφειλέτη περιστάσεως”).