ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ

Σύνταγμα Αρμενίας 7 Κριτικές παρατηρήσεις από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώ- πη Παρά την πολιτική βούληση να εγκατασταθεί στη χώρα μία δημοκρατία δυτικού τύπου, εξακολουθούν να υφίστανται στοιχεία που δεν επιτρέπουν τον χαρακτηρισμό της Αρμε- νίας ως σύγχρονης Δημοκρατίας. Τόσο οι βουλευτικές, όσο και παλαιότερα οι προεδρικές εκλογές διεξάγονταν με τρόπο αδιαφανή και το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν απότοκο νοθείας. Συγκεκριμένα, παρατηρη- τές του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) κατέγρα- ψαν στις προεδρικές εκλογές του 1998 σοβαρές ανωμαλίες που δεν πληρούσαν τα διεθνή κριτήρια. Νόθευση της κάλπης, ασυμφωνίες στην καταμέτρηση των ψήφων, ένας μεγά- λος αριθμός ατόμων χωρίς θεσμικό ρόλο εντός των εκλογικών κέντρων και άλλες μορφές απάτης παρείσφρησαν στην εκλογική διαδικασία και αλλοίωσαν το αποτέλεσμα. Σύμφω- να με τον ΟΑΣΕ, οι συνθήκες των βουλευτικών και των δημοτικών εκλογών που διεξή- χθησαν αργότερα το ίδιο έτος παρουσιάστηκαν βελτιωμένες, αφού μπήκε ένα τέλος στη νόθευση της κάλπης με παραπάνω ψήφους και στον εκφοβισμό των εκλογέων από τοπι- κούς παράγοντες. Δεν αποφεύχθηκαν όμως μεμονωμένες ανωμαλίες στην εκλογική δια- δικασία όπως ανακριβείς εκλογικές λίστες, , αδυναμία πολλών στρατιωτικών ναψηφίσουν στην εκλογική περιφέρεια που υπηρετούν, αλλά και παρουσία ατόμων χωρίς συγκεκριμέ- νο ρόλο μέσα στα εκλογικά κέντρα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας και της καταμέτρη- σης 25 . Παράλληλα, παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση εμφανίζεται ως ο πιο ισχυρός πόλος της εκτελεστικής εξουσίας, στην πράξη αυτός φαίνεται να είναι ο Πρόεδρος της Δημο- κρατίας, ο οποίος ελέγχει πλήρως τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς. Επιπλέον, η Κυ- βέρνηση δεν λογοδοτεί μόνο στη Βουλή, όπως απαιτεί το γράμμα του Συντάγματος, αλλά πρωτίστως στον Πρόεδρο. Το δε Κοινοβούλιο εμφανίζεται ανίσχυρο μπροστά στο παντο- δύναμο εκτελεστικό. Η δικαστική εξουσία από την άλλη ελέγχεται σχεδόν ολοκληρωτικά από τον Πρόεδρο, αν και η επιρροή του μειώθηκε έστω τυπικά μετά την Αναθεώρηση του 2015. Επιπλέον, από την ίδια στιγμή και μετά, το Συνταγματικό Δικαστήριο τουλάχιστον φαίνεται να απαγκιστρώνεται από τον αποκλειστικό έλεγχο του Προέδρου, εφόσον πλέ- ον ακόμα και απλοί πολίτες δύνανται να εισαγάγουν υπόθεση αμφισβήτησης συνταγμα- τικότητας ενώπιόν του, σε αντίθεση με την προτέρα κατάσταση όπου μόνο ο Πρόεδρος ή τα δύο τρίτα του συνόλου των βουλευτών ήταν σε θέση να λάβουν μία τέτοια πρωτοβου- λία. Ταυτόχρονα, το δικαστικό σώμα μαστίζεται από τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι αδυνατεί να διασφαλίσει την προστασία των δικαιωμάτων που κατά τα άλλα κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα, όπως απέχει και από το να τιμωρήσει τις δημόσιες αρχές που προβαίνουν στην παραβίασή τους. 25. «Armenia». Annual Human Rights Reports Submitted to Congress by the U.S. Department of State, 24, 1999, σ. 1351-1366, σ. 1351.