ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

2 ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ φως, τα διοικητικά όργανα απαγορεύεται να πράξουν οτιδήποτε δεν επιτρέπεται από τους παραπάνω κανόνες. Η αρχή της νομιμότητας έχει διττό περιεχόμενο. Συ- γκεκριμένα, προσεγγίζεται με την ευρεία έννοιά της, έχοντας ως αποδέκτη τον νο- μοθέτη, ο οποίος υποχρεούνται κατά την θέσπιση των κανόνων δικαίου να μην πα- ραβιάζει τα άκρα όρια που του θέτει το Σύνταγμα και ενγένει οι υπερκείμενες διατάξεις ( αρχή της νομιμότητας με την ευρεία έννοια ). Περαιτέρω, προσλαμβά- νεται με τη στενή έννοιά της, αναφερόμενη στη διοίκηση και συγκεκριμένα στην υποχρέωσή της για πιστή εφαρμογή των κανόνων δικαίου, δηλαδή για δράση σύμφωνα με αυτούς ( αρχή της νομιμότητας με στενή έννοια ). Αρχή της νομιμότη- τας με στενή έννοια σημαίνει ότι τα διοικητικά όργανα ενεργούν υπό τις νόμιμες προϋποθέσεις, με τη νόμιμη διαδικασία, εκδίδοντας πράξεις που έχουν το περιε- χόμενο που προβλέπεται από τον νόμο 1 . Είναι γεγονός ότι η δράση της δημόσιας διοίκησης έχει καταστεί εκτεταμένη και πο- λυσύνθετη. Καταλαμβάνει σχεδόν κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής των ενδια- φερομένων μέσω της ρύθμισης των βιοτικών σχέσεών τους με διατάξεις νόμων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων, αλλά και άλλων κανονιστι- κών πράξεων που σχετίζονται με την χορήγηση εγκρίσεων και αδειών για τις δρα- στηριότητές τους, την παροχή υπηρεσιών και αγαθών κ.λπ. (λ.χ. δημοτικούς ή αστυνομικούς κανονισμούς κ.ά.). Ο όγκος και η πολυπλοκότητα της διοικητικής δράσης, η σύγκρουση έννομων συμφερόντων καθώς και η εξάρτησή τους από τις πράξεις και τις παραλείψεις της συγκροτεί ένα δυναμικό πεδίο συμπόρευσης αλλά και αντιπαράθεσης, στο πλαίσιο του οποίου εμφανίζονται τόσο ακούσιες πλημμέ- λειες των διοικητικών οργάνων όσο και φαινόμενα ηθελημένης παρανομίας. Τα δε- δομένα αυτά καθιστούν προφανώς τον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης απαραίτη- το. Ο έλεγχος της δημόσιας διοίκησης συμβάλλει αφενός στη «διαπαιδαγώγηση» και εντέλει στη βελτίωσή της και αφετέρου στην προστασία των δικαιωμάτων και των έννομων συμφερόντων των ενδιαφερομένων καθώς και ενγένει στον σεβα- σμό της αρχής της νομιμότητας. Ο έλεγχος της δημόσιας διοίκησης είναι πολυεπίπεδος. Διακρίνεται σε κοινοβου- λευτικό, διοικητικό, ενδιάμεσο και δικαστικό. Στη συνέχεια εξετάζονται τα επιμέ- ρους αυτά είδη ελέγχου. Βασική, αλλά και χαρακτηριστική αρμοδιότητα της Βουλής συνιστά ο κοινοβου- λευτικός έλεγχος. Η δράση της δημόσιας διοίκησης υπάγεται στον έλεγχο της Βου- 1. Βλ. Επ. Σπηλιωτόπουλου , Εγχειρίδιο διοικητικού δικαίου, τ. 1, έκδ. 14 η , εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2011, αρ. 72 επ. σ. 87 επ. και έκδ. 15 η , 2015, αρ. 72 επ., σ. 75 επ. καθώς και Χ. Χρυσανθά- κη/Π. Πανταζόπουλου, Εισηγήσεις διοικητικού δικαίου, Θεσμοί Δημόσιου Δικαίου 1, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2006, αρ. 100-101, σ. 47-48 και έκδ. 2 η , 2015, αρ. 100-101, σ. 47-48. 2 3 4