ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 3  Εκτός από τους πολλούς επιστημονικούς και ηθικούς λόγους για τη διάσωση της φύσης, οι οικονομολόγοι έχουν εκτιμήσει σε πολλά τρισεκατομμύρια δολλάρια τα οφέλη από μία υγιή ισορροπία της βιολογικής ποικιλότητας. Τα οφέλη αυτά αποδίδονται στον κα- θαρό αέρα και νερό, στα παραγωγικά εδάφη και τους υγροτόπους, στο βιοεμπόριο, στην αναψυχή, στον οικολογικό τουρισμό, στο κόστος υγείας κ.ά. 10 . Η κρίση της βιοποικιλότητας, η οποία ήταν ήδη εμφανής πριν από τις εκδηλώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη 11 , επιταχύνεται τώρα, επειδή μεγάλες ποσότητες ρύπων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα επιδεινώνουν το κλιματικό σύστημα με τραγικές συνέ- πειες, που πιθανόν θα είναι εντελώς εκτός ελέγχου μας 12 . Την ίδια στιγμή, πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ότι η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε κλιματική κρίση 13 και ότι γε- νικότερα η οικολογική και περιβαλλοντική κρίση οδηγούν και σε κρίση της δημόσιας υγείας 14 . Η πρόσφατη διεθνής εμπειρία από την πανδημία του κορωνοϊού SARS-CοV-2 10. Βλ. Costanza R., d’Arge R., de Groot R., Farber S., Grasso M., Hannon B., Limburg K., Naeem S., ONeill R.V., Paruelo J., Raskin R., Sutton P. & van den Belt M., (1997), The Value of the World’s Ecosystem Ser- vices and Natural Capital, Nature 387(6630): 253-260, καθώς και Daily G., Alexander S., Ehrlich P.R., Goulder L., Lubchenco J., Matson P.A., Mooney H.A., Postel S., Schneider S.H., Tilman D. and Wood- wel G.M., (1997), Ecosystem Services: Benefits Supplied to Human Societies by Natural Ecosystems, Issues in Ecology, 1(2): 1-18. 11. Βλ. Τhomas C.D., Cameron A., Green R.E, Bakkenes M., Beaumont L.J., Collingham Y.C., Erasmus B.F.N., de Siqueira M.F., Grainger A., Hannah L., Hudhes L., Huntley B., van Jaarsveld A.S., Midgley G.Y., Miles L., Ortega-Huerta A., Peterson T., Philips O.L. &Williams S.E., (2004), Extinction Risks from Climate Change, Nature, 427:145-148, https://doi.org/10.1038/nature02121 12. Βλ. Hansen. J., Sato M., Kharecha P., Beerling D., Berner R., Masson-Delmotte V., Pagani M., Raymo M., Royer D.L. & Zachos J.C., (2008), Target Atmospheric CO2: Where Should Humanity Aim?, The Open Atmospheric Science Journal, 2:217-231. 13. Γενικότερα ο όρος “κλιματική κρίση” χρησιμοποιήθηκε εντονότερα τόσο στο πλαίσιο του Green New Deal [βλ. Chomsky N. and Pollin R., with Polychroniou C.J., Climate crisis and the Global Green New Deal, Verso, eBook 9781788739863, καθώς και Galvin R. & Hearly N., (2020), The Green New Deal in the Unted States:What it is and how to pay for it, Energy Research & Social Sciences, 67: 1-9], όσο και στο πλαίσιο του European Green Deal [βλ. μεταξύ άλλων Siddi M., (2020), The European Green Deal: Assessing its current state and future implementation, Working Paper, Finnish Institute of Interna- tional Affairs, διαθέσιμο στο: https://www.researchgate.net/publication/341701815_The_Europe- an_Green_Deal_Assessing_its_current_state_and_future_implementation/references] [πρόσβαση: Μάρτιος 2020]. Σε επίπεδο ΕΕ βλ. και το πλέον πρόσφατο Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Νοεμβρίου 2020 για την κήρυξη της Ευρώπης σε κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης, όπου γίνεται ρητή αναφορά στην αναχαίτιση της κλιματικής κρίσης. Στην πρόσφατη ελληνική βιβλιο- γραφία βλ. μεταξύ άλλων και Σακελλαροπούλου Κ., (2020), Η κλιματική κρίση και ο ρόλος του δικα- στή, σελ. 1-12, σε : Ένωση Διοικητικών Δικαστών, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Πολυτεχνείο Κρήτης, Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων, (2020), Περιβαλλοντικές Προκλήσεις στον 21 ο αιώνα, (επιμ.) Μπάλια Γ, Μαριά Ε-Α, Φαϊτά Β. και Καφφέ Γ., εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, ISBN 978-960-648- 197-0. 14. Βλ. σχετική βιβλιογραφία ήδη από το 1989 σε Leaf A., (1989), Potential health effects of global cli- matic and environmental changes, Τhe New England Journal of Medicine, 321:1577–1583.