COVID-19: ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΝΝΟΜΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Πανδημία και θεμελιώδη δικαιώματα: Πτυχές ενός κρίσιμου προβλήματος 3 σχετικών νομοθετικών εξουσιοδοτήσεων 4 . Η προσέγγιση των περί ων ο λόγος ρυθμίσεων επιτρέπει το συμπέρασμα ότι τα επιβαλλόμενα μέτρων, διαβαθμίζονται σε τρία επίπεδα, δηλαδή επιτήρησης, αυξημένου κινδύνου και πολύ αυξημένου κινδύνου. [4] Πράγματι, ανατρέχοντας στο κειμενο των σχετικών κοινών υπουργικών αποφάσεων μπορεί να διαπιστώσει κανείς σημαντικούς περιορισμούς σε σειρά από κατοχυρωμένα – ασκούμενα ακωλύτως ή σχεδόν ακωλύτως υπό κανονικές συνθήκες ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Πρόκειται δηλαδή για: (α) την αναστολή των συναθροίσεων και των δημόσιων κοινωνικών εκδηλώσεων, (β) την περιορισμένη πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες, (γ) την υπό σοβαρούς περιορισμούς ή και την αναστολή λειτουργίας ορισμένων ιδιωτικών επιχειρήσεων, (δ) την περιορισμένη άλλως εξαιρετικώς περιορισμένη λειτουργία των δικαστηρίων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την έκταση και την ένταση του δικαιώματος όπως και της ποιότητας της παρεχόμενης δικαστικής προστασίας, (ε) την υπό ειδικές προϋποθέσεις και περιορισμούς πρόσβαση στις μονάδες υγείας, (στ) την υπό ειδικούς περιορισμούς πρόσβαση στις μονάδες φροντίδας ειδικών κατηγοριών πληθυσμού (ηλικιωμένοι, ευπαθείς ομάδες, άστεγοι κ.λπ. ) όπως και στις μονάδες φιλοξε- νίας προσφύγων και μεταναστών, (ζ) την ουσιωδώς διαφοροποιημένη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος και των τριών βαθμίδων εκπαίδευσης, (η) την υπό έντονους περιορισμούς άσκηση της θρησκευτικής λατρείας (τέλεση θρησκευτι- κών τελετών χωρίς πιστούς ή μόνον με την παρουσία περιορισμένου αριθμού προσώπων), (θ) την αναστολή της λειτουργίας και συνακόλουθα της πρόσβασης σε μουσεία, σπήλαια, εκδηλώσεις παραστατικών τεχνών, κινηματογραφικές προβολές, συνέδρια και εκθέσεις, (ι) την απαγόρευση επισκεψιμότητας των κέντρων υγειονομικού ενδιαφέροντος, πλην επιτόπιας/στιγμιαίας λήψης ή/και διανομής φαγητού (take away & delivery), εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή υγείας ασθενών, όπως ορίζει.». Επίσης Συντ. άρθρο 5 παρ. 5: «Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας…». Η διατύπωση των διατάξεων αυτών, σε συνδυασμό με τα ορι- ζόμενα στα άρθρα 2 παρ.1, 5 παρ.1 και 21 παρ. 3 Συντ., επιτρέπει το συμπέρασμα ότι το καθήκον προστασίας της δημόσιας υγείας έχει νομική φύση κοινωνικού δικαιώματος, ενώ της υγείας του ασθενούς μικτό, κοινωνικό και ατομικό χαρακτήρα, βλ. Χ. Χρυσανθάκη (Ευαγγ. Γαλάνη – Π. Πανταζόπουλου) , Εισηγήσεις Συνταγματικού Δικαίου, εκδ. 2η, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2020, αρ. 467-468, σελ. 214-216. 4. Πρόκειται για τις ακόλουθες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, κυρωμένες με διάταξη νόμου: ΠΝΠ της 1.5.2020, άρθρο 44ο /κυρ. Ν 4690/2020, άρθρο 2, ΠΝΠ της 25.2.2020, άρθρο 1ο/κυρ. Ν 4682/2020, άρθρο 1, ΠΝΠ της 14.3.2020, άρθρο 23ο παρ. 4/ κυρ. Ν 4682/2020, άρθρο 3, ΠΝΠ της 11.3.2020, άρθρο 11/κυρ. Ν 4682/2020, άρθρο 2 & ΠΝΠ της 20.3.2020 και άρθρο 68ο παρ. 3/κυρ. Ν 4683/2020, άρθρο 1.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=