Η ΑΞΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ

10 Ελευθερία Κώνστα κό ζημιογόνο γεγονός. Γίνεται δεκτό ότι και η έμμεση ζημία αποζημιώνεται υπό την απαραί- τητη, ωστόσο, προϋπόθεση ότι μεταξύ αυτής και του ζημιογόνου γεγονότος διαπιστώνεται η ύπαρξη πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας, έστω και εάν ο ζημιώσας δεν μπορούσε να προ- βλέψει αυτή τη συνέπεια 48 . Η διάκριση της ζημίας σε άμεση και έμμεση δεν πρέπει να συγχέ- εται με τη διάκριση του ζημιωθέντος σε αμέσως και εμμέσως ζημιωθέντα. Η πρώτη, ως άνω, διάκριση καλείται να απαντήσει στο ερώτημα ποιο έννομο αγαθό του ζημιωθέντος επλήγη από το ζημιογόνο γεγονός κατά τρόπο άμεσο ή έμμεσο, ενώ η δεύτερη διάκριση καλείται να απαντήσει στο ερώτημα ποιο πρόσωπο είναι ο φορέας του εννόμου αγαθού που επλήγη. Ει- δικότερα, ως αμέσως ζημιωθείς νοείται το πρόσωπο εκείνο, το οποίο είναι ο φορέας του εν- νόμου αγαθού, που προσβάλλεται από μία άδικη πράξη και μπορεί να ζητήσει την αποκατά- σταση τόσο της άμεσης, όσο και της έμμεσης ζημίας του 49 . Εμμέσως ζημιωθείς είναι το τρίτο εκείνο, πρόσωπο, το οποίο υφίσταται ζημία στα έννομα αγαθά του λόγω της άδικης πράξης του δράστη, πλην όμως, όχι ευθέως, αλλά κατά τρόπο αντανακλαστικό. Υφίσταται, δηλαδή τις αντανακλαστικές συνέπειες της ζημιογόνου συμπεριφοράς του τελευταίου 50 . Στην περί- 48. ΕφΑθ 7120/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ. Στην περίπτωση, ωστόσο, εκείνη, που δεν υφίσταται αιτιώδης σύνδε- σμος μεταξύ του ζημιογόνου γεγονότος και της έμμεσης ζημίας, αυτή δεν αποκαθίσταται. 49. ΑΠ Ολ 30/2003 ΤΝΠ QUALEX, Κρητικός Αθ. , ό.π., αρ. 10, σελ. 265. Η διάκριση ανάμεσα σε αμέσως και εμμέσως ζημιωθέντα και η παροχή αξίωσης για αποζημίωση κατ’ αρχήν μόνο στον πρώτο στηρίζεται από δικαιοπολιτική άποψη στη σκέψη ότι, αν ο ζημιώσας επιβαρυνόταν και με την αποκατάσταση των δυσμε- νών αντανακλαστικών επιπτώσεων της αδικοπραξίας στην περιουσιακή κατάσταση τρίτων, θα καλείτο να αντιμετωπίσει ένα δυσβάστακτο βάρος καθώς θα ήταν υποχρεωμένος να αποζημιώσει έναν αόριστο αριθμό προσώπων. Η ανωτέρω διάκριση στηρίζεται, κατά την κρατούσα άποψη, στη διατύπωση των (μη επιδεχόμενων ανάλογη εφαρμογή) άρθρων 914 και 919 ΑΚ, τα οποία παρέχουν αξίωση αποζημίωσης μόνο σ’ αυτόν που ζημιώθηκε παράνομα ή με τρόπο αντίθετο στα χρηστά ήθη και, a contrario στις πε- ριοριστικά εισαγόμενες εξαιρέσεις των άρθρων 928 και 929 εδ. β` ΑΚ, που οριοθετούν τις περιπτώσεις αποζημίωσης των εμμέσως ζημιωθέντων. ΑΠ 656/2019 ΤΝΠ QUALEX, ΕφΔωδ 46/2020 ΤΝΠ QUALEX. 50. Βλ. ενδεικτικά ΑΠ 656/2019 ΤΝΠ QUALEX, στο σκεπτικό της οποίας αναφέρεται ότι για την όχι πάντο- τε ευχερή διάκριση ανάμεσα σε άμεσα και σε έμμεσα ζημιωθέντες (η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με τη διάκριση ανάμεσα σε άμεση και σε έμμεση ζημία) θα πρέπει να ερευνάται: α) αν η ζημία βρίσκεται σε πρόσφορο αιτιώδη σύνδεσμο με το ζημιογόνο γεγονός και β) αν το έννομο αγαθό που προσβλήθη- κε (και ο φορέας του) εμπίπτουν στο προστατευτικό πεδίο του ιδρυτικού της ευθύνης κανόνα. Αν δεν εμπίπτουν (και τούτο θα συμβαίνει συνήθως σε περιπτώσεις εμμέσως ζημιωθέντων), δεν θεμελιώνε- ται ευθύνη του ζημιώσαντος σε αποζημίωση, γιατί ακριβώς απέναντι στο συγκεκριμένο φορέα του συ- γκεκριμένου έννομου αγαθού δεν υπάρχει παρανομία. Με βάση τα ανωτέρω, εμμέσως ζημιωθείς είναι και εκείνος που ζημιώθηκε εξ αιτίας όχι καθεαυτού του ζημιογόνου γεγονότος, αλλά εξ αιτίας της ζη- μίας που προκάλεσε το ζημιογόνο γεγονός στο θύμα (άμεσα ζημιωθέντα). Π.χ. στην περίπτωση που η παράβαση συμβατικής υποχρεώσεως αποτελεί και αδικοπραξία που στρέφεται κατά του νομικού προ- σώπου της εταιρείας, την αξίωση προς αποζημίωση έχει το αμέσως ζημιωθέν νομικό πρόσωπο της εται- ρείας και όχι οι κατ’ ιδίαν εταίροι ή μέτοχοι που τυχόν υφίστανται και αυτοί ζημία, αφού αυτοί είναι εμ- μέσως ζημιωθέντες, εκτός αν η συμπεριφορά του αδικοπρακτούντος, αυτοτελώς θεωρούμενη, συνιστά και ως προς αυτούς είτε αδικοπραξία, είτε αυτοτελή λόγο υποχρεώσεως για αποζημίωση. Βλ. ενδεικτι- κά ΑΠ Ολ 18/2004 ΤΝΠ QUALEX, ΑΠ 413/2020 ΤΝΠ QUALEX, ΑΠ 260/2020 ΤΝΠ QUALEX, ΑΠ 656/2019 ΤΝΠ QUALEX, ΑΠ 118/2019 ΤΝΠ QUALEX.