Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

6 Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ τικά και the lawbookexchange.com ) – που αντιπαραβάλλεται στο Mare Liberum του Γκρότιους - διατυπώνει την άποψη ότι ουδαμού δικαιολογείται ότι διαφέρει η δυνατό- τητα άσκησης κυριαρχίας επί της θάλασσας σε σχέση με την άσκηση κυριαρχίας επί της ηπειρωτικής χώρας και ότι δεν υπάρχει στοιχείο συμφυές ή άλλο με τη θάλασσα που να εμποδίζει την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων επ’ αυτής. Σε συνέχεια της άποψης αυτής και με βάση τις θέσεις του Άγγλου νομομαθούς το διεθνές δίκαιο θα έπρεπε να προσαρμοστεί και να αναπτυχθεί αντίστοιχα προκειμένου να ρυθμίσει και τη θεματική της άσκησης κυριαρχίας επί των θαλασσών και της διαμόρφωσης αντί- στοιχου κανονιστικού πλαισίου. Πέρα από τις δικαιοπολιτικές απόψεις για το εύρος και το περιεχόμενο της στοιχειοθέ- τησης δικαιωμάτων επί των θαλασσών, όπως και της φιλοσοφικής ανάλυσης επί του νοητού ή της δυνατότητας και της σκοπιμότητας ως προς την αναγνώριση σχετικών δικαιωμάτων, οι ανταγωνιστικές διεκδικήσεις των κρατών και των βασιλικών οίκων της εποχής γίνονταν ολοένα και πιο πιεστικές και καθιστούσαν αναγκαία τη θέσπιση κανόνων λειτουργικής συνύπαρξης. Οι μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις προοιωνίζονταν συγκρούσεις, που με τη σειρά τους θα αποτελούσαν ανασχετικό παράγοντα στις επι- διώξεις των ενδιαφερομένων κρατών και βασιλικών οίκων για προσπορισμό ωφελει- ών και τόνωση του προσωπικού τους γοήτρου και επιρροής, μέσα από τις ανακαλύ- ψεις νέων εδαφών και την εμπέδωση της παρουσίας τους στις νέες θαλάσσιες οδούς. Το ελάχιστο αυτό λειτουργικό πλαίσιο το πρώτον αποτυπώθηκε με την αναγνώριση της κυριαρχίας επί της θάλασσας που αποτελούσε συνέχεια της ακτής και μέχρι ενός συγκεκριμένου σημείου από την ακτή. Το σημείο αυτό θεωρήθηκε ότι είναι το βελη- νεκές των κανονιών, που προστάτευαν την ακτή. Το βεληνεκές ορίστηκε στα τρία ναυ- τικά μίλια (5,6 χιλιόμετρα) και προσδιορίστηκε στο βιβλίο του Ολλανδού νομομαθούς Cornelious Bynkershoek στο βιβλίο του De DominioMaris (1702). Με το βιβλίο του επε- ξεργάζονταν και υλοποιούσε τη θεωρία του Γκρότιους για το δικαίωμα των παράκτι- ων κρατών επί των θαλασσίων τμημάτων που περιβάλλουν τις ακτές τους. Περαιτέρω τη διαδικασία προσδιορισμού του βεληνεκούς άσκησης των εν θέματι δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών, με βάση το βεληνεκές βολής των κανονιών, στοιχειοθέτησε και αποτύπωσε ο Ιταλός Ferdinand Galiami. Ο «κανόνας των κανονιών», όπως η συμβιβαστική και καθολικά αποδεκτή αυτή ρύθ- μιση ονομάστηκε, αναγνώριζε κατ’αρχήν τη δυνατότητα άσκησης κυριαρχίας επί της θάλασσας. Εισήγαγε ωστόσο μια νομιμοποιητική βάση για την παραδοχή αυτή, που την εξορθολόγιζε και επέτρεπε στη συνέχεια να τύχει επεξεργασίας και να διαμορφω- θεί κατά τρόπο λειτουργικό η έννοια των διεθνών υδάτων, όπως επίσης και των κα- νόνων που διέπουν τη διεθνή ναυσιπλοΐα, ρυθμίζουν τις σχέσεις των κρατών και θέ- τουν τους όρους για την έρευνα και εξερεύνηση του θαλάσσιου πλούτου καθώς και την ενάσκηση των δραστηριοτήτων που αφορούν την αλιεία. Κατά τη νομιμοποιητι- κή αυτή βάση ο κανόνας των κανονιών αναδείκνυε την αναγνώριση της κυριαρχίας επί της θάλασσας, ως αναγκαία προϋπόθεση για την ενάσκηση της κυριαρχίας επί της