Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ 9 ζωτικά τους συμφέροντα, ως προς το θαλάσσιο οικοσύστημα και την αλιεία, που κά- λυπτε το λεγόμενο Περουβιανό Ρεύμα ή Ρεύμα Χούμπολντ. Η πρωτοβουλία των ΗΠΑ, που ακολουθήθηκε από σειρά κρατών της Αμερικανικής Ηπείρου, δημιούργησε τη δυναμική για μια συνεκτική και διεθνή κωδικοποίηση του Δικαίου της Θάλασσας, σε σχέση τόσο με τις θαλάσσιες ζώνες, το εύρος και το περιε- χόμενο άσκησης δικαιοδοσίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων από τα ενδιαφερόμενα κράτη, όσο και σε σχέση με τα Διεθνή Ύδατα και την πρόσβαση στους Ωκεανούς, τον θαλάσσιο, υποθαλάσσιο και ορυκτό τους πλούτο. Ικανό και ιδανικό πλαίσιο για την εκ- πόνηση και υλοποίηση της νομοθετικής αυτής άσκησης και πρωτοβουλίας και με δε- δομένο τον διεθνή της αντίκτυπο, ήταν ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Το 1956 συ- νήλθε στη Γενεύη, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, η πρώτη Διεθνής Διάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας που κατέληξε στη σύναψη τριών Διεθνών Συνθηκών, το 1958: Στη Συν- θήκη για τα ΔιεθνήΎδατα, που τέθηκε σε ισχύ στις 30 Σεπτεμβρίου 1962, στη Συνθή- κη για την Υφαλοκρηπίδα, που τέθηκε σε ισχύ στις 10 Ιουνίου 1964, στη Συνθήκη για τα Χωρικά Ύδατα/Αιγιαλίτιδα Ζώνη και τη Συνορεύουσα Θαλάσσια Ζώνη, που τέθη- κε σε ισχύ στις 10 Σεπτεμβρίου 1964 και στη Συνθήκη για την προστασία της Αλιείας και των Ζώντων Πόρων της Ανοιχτής Θάλασσας, που τέθηκε σε ισχύ στις 20 Μαρτίου 1966. Τα αποτελέσματα των επιμέρους Συνθηκών, τόσο από πλευράς ευρύτητας θε- ματικής, όσο και από πλευράς ρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν, ήταν ιδιαίτερα εντυπω- σιακά και χρήσιμα για τη δημιουργία ενός ολιστικού και λειτουργικού πλαισίου για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε πρώτη φάση ωστόσο εξακολουθούσε να είναι σε εκκρεμότητα το ζήτημα του κα- θορισμού κατά τρόπο καθολικό και συγκεκριμένο του εύρους των χωρικών υδάτων των παράκτιων κρατών, καθώς υπήρχαν συγκρουόμενες απόψεις και διεκδικήσεις, δε- δομένου ότι αποτελούσε εν πολλοίς ζήτημα επέκτασης και κατοχύρωσης της κυριαρ- χίας των ενδιαφερομένων μερών. Επιπρόσθετα συντελούνταν κορυφαία τεχνολογικά άλματα που επέκτειναν διαρκώς το βεληνεκές των δυνατοτήτων έρευνας και εξόρυ- ξης του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου και των πετρελαίων, όπως και την έρευνα και αξιοποίηση άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Ενδεικτικά είχαν εντοπιστεί κοιτά- σματα μεταλλευμάτων στα αβαθή της Ταϊλάνδης και της Ινδονησίας, όπως και διαμα- ντιών στις ακτές της Ναμίμπια, επί των οποίων είχε βλέψεις εξόρυξης η Νότια Αφρική. Αλλά και οι αλιευτικοί στόλοι ενίσχυαν διαρκώς την αυτονομία παραμονής τους στη θάλασσα, όπως και των μέσων που είχαν στη διάθεσή τους, με αποτέλεσμα να επιδίδο- νται σε φρενήρη αλιεία, που δημιουργούσε ένταση με τα παράκτια κράτη και όσα δι- εκδικούσαν δικαιώματα σε ευρύτερες ζώνες, με βάση κυρίως την υφαλοκρηπίδα, ενώ δημιουργούσαν και ζητήματα εξαφάνισης, λόγω των ασύδοτων, κατά σχετικές καταγ- γελίες, μεθόδων, για είδη του θαλάσσιου βασιλείου. Στην απόλυτη ανατροπή και τη δημιουργία νέων κοσμογονικών δεδομένων για την πρόσβαση στους Ωκεανούς και την εκμετάλλευση του πλούτου τους, όπως και των Διεθνών Υδάτων, προστίθετο και ο εξοπλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων