ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ LVII 10. Ανασταλτικό αποτέλεσμα της τριτανακοπής του Κ∆∆ικ ....................... 910 11. Απαραίτητα στοιχεία του δικογράφου της τριτανακοπής .................... 910 12. Τρόπος ασκήσεως τριτανακοπής ............................................................... 911 ΙΙΙ. Το βάσιμο της τριτανακοπής ....................................................................... 911 IV. Η απόφαση επί της τριτανακοπής .............................................................. 912 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ Η τριτανακοπή κατά το π.δ. 18/1989 Ι. Πεδίο εφαρμογής του π.δ. 18/1989 επί τριτανακοπών ............................ 913 ΙΙ. ∆ιαφορές μεταξύ της τριτανακοπής του άρθρου 51 π.δ. 18/1989 και της τριτανακοπής του Κ∆∆ικ ....................................... 914 ΙΙΙ. Βασική νομολογία του ΣτΕ σχετικά με την ακυρωτική τριτανακοπή ................................................................................................... 915 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ Η έφεση κατά τον Κώδικα ∆ιοικητικής ∆ικονομίας Ι. Προσβαλλόμενες αποφάσεις με έφεση ....................................................... 920 1. Ορολογία και τελολογία ................................................................................. 920 2. Το χρηματικό όριο του εκκλητού ................................................................. 920 (α) Ο κανόνας του άρθρου 92 § 1 Κ∆∆ικ ......................................................... 920 (β) Το όριο του εκκλητού στο άρθρο 92 § 2 Κ∆∆ικ ....................................... 921 (αα) Ο κανόνας του εδαφίου α΄ ...................................................................... 921 (ββ) Ο προσδιορισμός του αντικειμένου της διαφοράς ................................ 922 (γ) Το ζήτημα του εκκλητού στις φορολογικές διαφορές ........................... 923 (δ) Αποφάσεις πάντοτε εκκλητές................................................................... 925 ΙΙ. ∆ικαιούμενοι σε άσκηση εφέσεως .............................................................. 926 1. Ο γενικός κανόνας ........................................................................................... 926 2. Ο ειδικός κανόνας των φορολογικών διαφορών ...................................... 927 ΙΙΙ. Σχέση εφέσεως και ανακοπής ερημοδικίας ............................................. 928 IV. Λόγοι εφέσεως - Στοιχεία του δικογράφου της εφέσεως ..................... 929 V. Το απαράδεκτο της μεταβολής του αντικειμένου της διαφοράς στο δεύτερο βαθμό ....................................................................................... 930 1. Ο βασικός κανόνας του άρθρου 96 § 1 Κ∆∆ικ ............................................ 930 2. Το απαράδεκτο της προβολής νέων πραγματικών ισχυρισμών ............. 931 3. Το απαράδεκτο της επικλήσεως νέων αποδεικτικών στοιχείων ............ 932

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=