ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Έννοια, συνταγματικά θεμέλια και ιστορική εξέλιξη της διοικητικής δικαιοδοσίας 5 1952 τα όργανα της διοικητικής δικαιοσύνης αποτελούσαν κατηγορία οργάνων sui generis ανάμεσα στην εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία. Το Σύνταγμα του 1975 δεν χρησιμοποιεί τον όρο διοικητική δικαιοσύνη. Ορί- ζει, όμως, στο άρθρο 93 § 1 ότι τα δικαστήρια διακρίνονται σε διοικητικά, πολι- τικά και ποινικά και οργανώνονται με ειδικούς νόμους. Ορίζει επίσης στο άρθρο 94 § 1 ότι στο Συμβούλιο της Επικρατείας και τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια υπάγονται οι διοικητικές διαφορές, όπως νόμος ορίζει, με την επιφύλαξη των αρ- μοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο όρος «διοικητική δικαιοσύνη» ενίοτε χρησιμοποιείται και λειτουργικά, ταυ- τιζόμενος ουσιαστικά με τον όρο «διοικητικό δικονομικό δίκαιο» 18 . Στην περί- πτωση αυτή διοικητική δικαιοσύνη υπό ευρεία έννοια είναι οι κανόνες δικαίου που ρυθμίζουν την οργάνωση και τον τρόπο παροχής έννομης προστασίας από τα διοικητικά δικαστήρια στο πεδίο του διοικητικού δικαίου 19 . Στο σύγγραμμα αυτό, ο όρος «διοικητική δικαιοσύνη» θα χρησιμοποιείται κατά βάση υπό τη στενή οργανική του έννοια, ενώ για την ευρεία οργανική και λειτουρ- γική έννοια θα χρησιμοποιείται ο όρος «διοικητικό δικονομικό δίκαιο». Γι’ αυτό και ο τίτλος του έργου είναι «διοικητικό δικονομικό δίκαιο» και όχι «διοικητική δικαιοσύνη», όρος που άλλωστε δίδει μικρότερη έμφαση στα θετικοδικαϊκά θε- μέλια παροχής δικαστικής προστασίας. 3. Περί του όρου «διοικητική δικαιοδοσία» «∆ικαιοδοσία» σημαίνει εξουσία απονομής δικαιοσύνης 20 . «∆ιοικητική δικαιοδοσία» σημαίνει εξουσία απονομής διοικητικής δικαιοσύνης. Οι δικαιοδοσίες είναι τρεις: η ποινική, η πολιτική και η διοικητική. Το Σύνταγ- μα στο άρθρο 93 § 1 διακρίνει τα δικαστήρια σε διοικητικά, πολιτικά και ποινικά και κατανέμει μεταξύ τους τις δικαιοδοσίες στα άρθρα 94 επ. χωρίς να χρησιμο- ποιεί πάντα ρητώς τον όρο «δικαιοδοσία». 18.  Όσοι συγγραφείς θεωρούν ότι ο όρος διοικητική δικαιοσύνη είναι κατά βάση οργανικός, χρησι- μοποιούν στα συγγράμματά τους είτε τον όρο «∆ιοικητικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο» ή «∆ιοικητική ∆ικονομία», είτε τον όρο «∆ίκαιο των ∆ιοικητικών ∆ιαφορών». Όσοι αντιθέτως, νοούν τον όρο λειτουργικά, ονομάζουν τα ανάλογα συγγράμματα ή τα τμήματά τους «∆ιοικητική ∆ικαιοσύνη». Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι: Σκουρής, ∆αγτόγλου, Κόρσος, Παπανικολαΐδης (∆ιοικητικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο). Στασινόπουλος (∆ίκαιο των διοικητικών διαφορών) και Καμπίτσης (∆ιοι- κητική ∆ικονομία). Στη δεύτερη κατηγορία οι: Ανδρεάδης (§§ 204 επ. του έργου του: Στοιχεία διοικητικού δικαίου), ∆ένδιας (τ. Γ΄), Κυριακόπουλος, Ελληνικόν διοικητικόν δίκαιον, Γ΄ (κεφ. 23: Η διοικητική δικαιοσύνη). 19.  Έτσι ουσιαστικά ο Σπηλιωτόπουλος, αρ. 392 (στο τέλος), με συνδυασμό οργανικού και λειτουρ- γικού στοιχείου. 20.  Πρβλ. αντί πολλών, Σκουρή, ∆ιοικητικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο, Ι, αρ. 119, ∆αγτόγλου, όπ.π., αρ. 25, Μητσόπουλο, Πολιτική ∆ικονομία, Α΄, 1972, σ. 104, Ράμμο, Εγχειρίδιο αστικού δικονομικού δι- καίου, Ι, σ. 27, Κεραμέα, Αστικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο, Ι, σ. 28. 8