ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

∆ιοικητική δικαιοδοσία και διοικητικές διαφορές 10 ριο δεν είναι ούτε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, παρά την ένταξή του στο Τμήμα Ε΄ του Συντάγματος περί δικαστικής εξουσίας. (δ) Φορείς και περιορισμοί του δικαιώματος Υποκείμενο του δικαιώματος δικαστικής προστασίας είναι ο καθένας, δηλα- δή Έλληνες, αλλοδαποί, ανιθαγενείς, φυσικά, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δη- μοσίου δικαίου και ομάδες περιουσίας 36 . Εξαιρέσεις από το δικαίωμα δικαστικής προστασίας προβλέπει επιτρεπτώς το Σύνταγμα στο άρθρο 91 § 4 Συντ. Προβληματική είναι η νομοθετική εξαίρεση δικαστικού ελέγχου των κυβερνητικών πράξεων 37 , οι οποίες, όμως, βαθμιαίως μειώνονται. Το ΣτΕ δέχεται πάντως τη συνταγματικότητα της εξαιρέσεως και υπό το Σύνταγμα του 1975. Παραίτηση από το δικαίωμα επιτρέπεται ad hoc 38 και όχι γενικώς και για το μέλλον. 2. Το σύστημα των άρθρων 93-95 Συντ. (α) Το άρθρο 93 § 1 Συντ. Σύμφωνα με το άρθρο 93 § 1 Συντ. τα δικαστήρια διακρίνονται σε διοικητικά, πολιτικά και ποινικά και οργανώνονται με ειδικούς νόμους. Αντίστοιχη είναι και η κατανομή δικαιοδοσιών, όπως τούτο δηλώνεται από τον τίτλο του συνταγμα- τικού κεφαλαίου. Το ότι κάθε δικαιοδοσία είναι αποκλειστική, με την εξαίρεση της διασταυρώ- σεως του άρθρου 94 § 3 συνάγεται από την αντιδιαστολή των §§ 1 και 2 του άρ- θρου 94. (β) Το άρθρο 94 § 1 Συντ. Πριν από την αναθεώρηση του 2001 το παλαιότερο άρθρο 94 § 1 Συντ. είχε ως ακολούθως: 36.  Βλ. αντί πολλών ∆αγτόγλου, Ατομικά ∆ικαιώματα, Α΄, αρ. 1530 επ., ∆ιοικητικό δικονομικό δί- καιο, Αρ. 86. Για τους περιορισμούς ως προς τις δυνατότητες ενδοστρεφούς δίκης, πρβλ. άρ- θρο 64 § 2 (α) Κ∆∆ικ, ΣτΕ 897/1978, ΟλΣτΕ 2076/1978, ΣτΕ 3941/1978, ΤοΣ 1978, 696 επ., ΟλΣτΕ 677/2005, ΣτΕ 2629/2001, 2259/2007, ΟλΣτΕ 3219/2010, ΕπΑνΣτΕ 1002/2009. 37.  Για το ζήτημα αυτό βλ., μεταξύ άλλων, Βεγλερή, Παρατηρήσεις επί της νομολογίας περί το δημό- σιον δίκαιον, 1959, σ. 196 επ., ∆εληκωστόπουλο, Αι προϋποθέσεις του παραδεκτού της αιτήσε- ως ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ, 1973, σ. 120 επ., Κοντόγιωργα-Θεοχαροπούλου, ∆∆ 1990.257 επ., Σκουρή, ∆ιοικητικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο Ι, σ. 67 επ., ∆αγτόγλου, Γενικό διοικητικό δίκαιο, αρ. 547-548. Από τις πρόσφατες αποφάσεις βλ. ΟλΣτΕ 2787/2015 (ΘΠ∆∆ 648 επ., με παρατηρήσεις Τσιλιώτη, Εφημ∆∆ 576 επ. με σχόλιο Τσαούση), ΑΕ∆ 9/2008, ΣτΕ 22/2007, 452/2002. 38.  Γι’ αυτό θα πρέπει να θεωρηθούν επιτρεπτές οι διαιτητικές ρήτρες συμβάσεων, όπως επιση- μαίνει ο ∆αγτόγλου, όπ.π., αρ. 80. Εδώ βρίσκεται και η ratio των άρθρων 21 § 6 π.δ. 18/1989 και 61 § 6 Κ∆∆ικ. 14 15 16

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=