ΔΙΚΑΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

4 Ι. ΒΕΝΙΕΡΗΣ ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΙΙ. Εμπορική σύμβαση Α. Χαρακτηρισμός μίας σύμβασης ως εμπορικής σύμβασης Εμπορική σύμβαση είναι η συμφωνία, η οποία καταρτίζεται μεταξύ τουλάχιστον δύο προσώπων, στα οποία τουλάχιστον το ένα έχει την εμπορική ιδιότητα 1 . Αυτός ο ορι- σμός εξαρτά τον χαρακτηρισμό της σύμβασης ως εμπορικής από την εμπορική ή μη ιδιότητα του ενός τουλάχιστον συμβαλλόμενου. Σε αυτήν την περίπτωση η σύμβαση χαρακτηρίζεται ως εμπορική, επειδή είναι παραγώγως εξ υποκειμένου εμπορική η πράξη δηλαδή επειδή συνδέεται με έμπορο και όχι επειδή η ίδια είναι εμπορική πράξη. Με άλλη διατύπωση, εμπορική είναι η σύμβαση, όταν για το ένα τουλάχιστον συμβαλ- λόμενο μέρος αυτή η σύμβαση συνιστά αντικειμενικά ή υποκειμενικά εμπορική πρά- ξη 2 . Η εμπορική σύμβαση κατά αυτήν την έννοια μπορεί να είναι εμπορική πράξη και για τα δύο μέρη (ετερομερής εμπορική σύμβαση) ή μόνο για το ένα μέρος (αμφιμερώς εμπορική σύμβαση) 3 . Ο δεύτερος εννοιολογικός προσδιορισμός είναι ευρύτερος, καθώς επιτρέπει τον χα- ρακτηρισμό της σύμβασης ως εμπορικής, ακόμα και αν κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν έχει την εμπορική ιδιότητα, αλλά σε αυτήν το δίκαιο διακρίνει στοιχεία εμπορικό- τητας. Ουσιαστικά το ζήτημα του χαρακτηρισμού της σύμβασης ως εμπορικής ανάγε- ται στο νομικό ζήτημα της απόδοσης της εμπορικότητας σε μία πράξη κατά τα ισχύοντα συστήματα στο ελληνικό δίκαιο. Καταρχάς πρέπει να τονιστεί, ότι από νομικής σκοπιάς δεν είναι καθόλου δεσμευτικός ο χαρακτηρισμός που προσδίδουν τα ίδια τα συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβασή τους. Η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών και συγκεκριμένα των συμβατικών όρων αλλά (και κυρίως) της εκτέλεσής τους από τα συμβαλλόμενα μέρη θα προσδώσει τον χαρακτηρισμό της εμπορικότητας ή μη στη συγκεκριμένη σύμβαση 4 . Η εμπορικότητα στο ελληνικό δίκαιο αποδίδεται ως χαρακτηρισμός 5 – με βάση το αντικειμενικό σύστημα (πρωτότυπα εμπορική πράξη κατά το Β∆ 1835, το νόμο 6 ή το εθιμικό δίκαιο) ή 1. Ρόκας Ν. , σ. 47. 2. Ψυχομάνης , αρ. 869. 3. Λιακόπουλος , Γενικό εμπορικό δίκαιο, σ. 60. Βλ. και Γεωργακόπουλο , Γενικό μέρος, σ. 49. 4. Βλ. ΑΠ Ολ 18/2006 ΤΝΠ QUALEX· ΑΠ 881/2010 ΤΝΠ QUALEX· ΑΠ 466/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, για την έν- νομη σχέση σύμφωνα με τις οποίες « ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός της… αποτελεί κατ ’ εξοχήν έργο της δικαιοδοτικής λειτουργίας του δικαστηρίου που χαρακτηρίζει αυτεπάγγελτα την καταρτισθείσα σύμβα- ση με βάση το περιεχόμενό της που έγινε ανέλεγκτα δεκτό και υπάγει αυτό στην έννοια μιας ρυθμισμένης σύμβασης, χωρίς ν ’ ασκεί οποιαδήποτε επιρροή ο χαρακτηρισμός που έδωσαν σ` αυτήν τα συμβαλλόμε- να μέρη». Έτσι και Τριανταφυλλάκης , σ. 51. 5. Αντί άλλων πολλών βλ. Τριανταφυλλάκη , σ. 24. 6. Π.χ. το N 5960/1933 περί επιταγών για την έκδοση της επιταγής.