ΔΙΚΑΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

Ι. ΒΕΝΙΕΡΗΣ 9 ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ διαφορετικώς ως αστική 40 . Το τεκμήριο ισχύει υπέρ της εμπορικότητας της σύμβασης κατά το άρθρο 8 παρ. 2 του Β∆ 1835, αλλά μπορεί να ανατραπεί, εφόσον ο ενδιαφερό- μενος αποδείξει το αντίθετο ήτοι δεν τη σύναψε χάρη της εμπορίας του. Σύμφωνα με το Β∆ του 1835, αποκτά κάποιο πρόσωπο την εμπορική ιδιότητα κατά το αντικειμενικό σύστημα, αν ασκεί κατά σύνηθες (και όχι απαραιτήτως κατά κύριο) επάγ- γελμα πρωτότυπα εμπορικές πράξεις 41 . Η έννοια του επαγγέλματος προϋποθέτει το βι- οπορισμό, δηλαδή την επιδίωξη κέρδους 42 . Συνεπώς, αποκτά την εμπορική ιδιότητα το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που προβαίνει σε άσκηση των παραπάνω εμπορικών πρά- ξεων κατά σύνηθες επάγγελμα, δηλαδή α) με σειρά ομοειδών πράξεων και β) με σκο- πό τον βιοπορισμό/κέρδος. ∆εν αποκτάται η εμπορική ιδιότητα, αν γίνονται από το πρόσωπο αυτό εμπορικές πρά- ξεις κατ’ επάγγελμα αλλά είναι «εις μικράν κλίμακαν» 43 ή σε περιορισμένη έκταση 44 ή με διακεκομμένη δραστηριότητα και σε μακρά χρονικά διαστήματα 45 και δεν αποφέρουν αξιόλογο αποτέλεσμα 46 . Συνεπώς, απαιτείται συστηματική και τακτική απασχόληση με εμπορικές πράξεις, και όχι απλώς περιστασιακή 47 ή ευκαιριακή απασχόληση 48 ή συ- μπτωματική απασχόληση 49 . Ευκαιριακή-περιστασιακή είναι η απασχόληση κυρίως, αν δεν υπάρχει σταθερή οργανωτική δομή της δραστηριότητας αυτής 50 . Πάντως η δράση αυτή μπορεί να γίνεται και με διακοπές, δηλαδή περιοδικά ή εποχιακά 51 . ∆εν έχει σημασία για την εμπορική ιδιότητα του προσώπου αυτού, αν εκτός από την εμπορική δραστηριότητά του προβαίνει και σε άσκηση άλλου μη εμπορικού επαγγέλ- 40. Αν η σύμβαση ήταν πρωτότυπα εμπορική (εμπορική πράξη), δεν θα χρειαζόταν να ανατρέξουμε στην προσπάθεια χαρακτηρισμού της σύμβασης παραγώγως ως εμπορικής (λόγω εμπόρου ως συμβαλλο- μένου), καθώς ήδη η πρωτότυπη εμπορικότητα της σύμβασης/πράξης (π.χ. αγορά προς μεταπώληση) αρκούσε για τον χαρακτηρισμό της ως εμπορικής σύμβασης. 41. ΓνωμΝΣΚ 200/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ που παραπέμπει σε βιβλιογραφία για την ορθή επισήμανση ότι ση- μασία έχει το σύνηθες και όχι το κύριο επάγγελμα. 42. ΑΠ 473/1997 Ελλ∆νη 1998, σ. 351· ΕφΛαρ 261/2006 ΕπισκΕ∆ 2006, σ. 1122· ΕφΙωαν 294/2005 Αρμ 2005, σ. 260· ΕφΘεσ 811/1997 Ελλ∆νη 1998, σ. 162· ΕφΑθ 10335/1981 Αρμ 1982, σ. 363· ΕφΑθ 5932 ΕπισκΕ∆ 2003, σ. 190· ΕφΑθ 953/2001 ∆ΕΕ 2001, σ. 594. 43. Έτσι ο ΑΠ 625/1962 ΕΕμπ∆ 1963, σ. 178, για αγορά νεοσσών με σκοπό την ανάπτυξή τους και τη μετα- πώληση. Αντίθετη όμως η ΕιρΑθ 65/2012 αδημ. 44. ΜΠρΤρικ 15/2011 Χρη∆ικ 2010, σ. 389. 45. ΕιρΣπαρτ 280/1972 Ελλ∆νη 1973, σ. 333. 46. Βλ. σε γερμανική νομολογία ΒGH WM 2011, σ. 946, που έκρινε ότι ετήσιος τζίρος ύψους 840€ δεν αρ- κεί για να προσδώσει την εμπορική ιδιότητα σε κάποιο πρόσωπο. 47. ΕιρΑλεξ 256/2011 αδημ. 48. ΑΠ 621/1962 ΕΕΝ 1963, σ. 242 = ΕΕμπ∆ 1963, σ. 241, ΓνωμΝΣΚ 200/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ. 49. Βλ. και BGH ZInsO 2011, σ. 932. 50. Βλ. ΒGH WM 2011, σ. 946. 51. ΓνωμΝΣΚ 200/2010 ΤΝΠ QUALEX.