Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

2 Η Παραγωγή των Νομοθετικών Προτάσεων της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής θρο 17 ΣΕΕ, και ιδίως την προαγωγή του κοινού συμφέροντος της Ένωσης και την εφαρ- μογή των Συνθηκών 4 . Στην πραγματικότητα, όμως, η άσκηση του αποκλειστικού δικαιώματος της ανάληψης νο- μοθετικής πρωτοβουλίας από την Επιτροπή καθώς και o προσδιορισμός του περιεχομέ- νου της δεν θεμελιώνονται εξ ολοκλήρου στη βάση των ιδεών, των αντιλήψεων και των προτιμήσεων της ίδιας της Επιτροπής 5 . Στηρίζονται, επίσης, και σε προτάσεις και συστά- σεις που αφορούν τη βελτίωση των πολιτικών της Ένωσης και την αποτελεσματική εφαρ- μογή των Συνθηκών, οι οποίες προέρχονται από άλλα θεσμικά όργανα της Ένωσης 6 . Εν προκειμένω, οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχουν τη δυνατότητα, μέσα από σαφώς καθορισμένες διατάξεις, και σε άλλα θεσμικά όργανα της Ένωσης να συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της ενωσιακής νομοθετικής ημερήσιας διάταξης (legislative agenda-setting), ζητώντας από την Επιτροπή να υποβάλλει προτάσεις νομοθετικών πρά- ξεων, οι οποίες κρίνονται αναγκαίες προκειμένου να εκπληρωθούν οι κεντρικοί στόχοι και να προαχθούν οι θεμελιώδεις αρχές των Συνθηκών 7 . Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) δύναται, βάση του άρθρου 225 της Συν- θήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), με την πλειοψηφία των μελών που το απαρτίζουν, να ζητήσει από την Επιτροπή να υποβάλλει κατάλληλες προτάσεις για θέματα για τα οποία χρειάζεται κατά τη γνώμη του να εκπονηθούν νομοθετικές πράξεις της Ε.Ε., προκειμένου να υλοποιηθούν οι Συνθήκες. Οι προτάσεις αυτές αφορούν, είτε την εκπόνηση νέων νομοθετικών πρωτοβουλιών, είτε την τροποποίηση υφιστάμενων νομο- θετικών πράξεων της Ε.Ε. Τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών από την Επιτροπή αποτυπώνονται σε Ψήφισμα που υιοθε- 4. Βλ. Πλιάκος, Α., Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Θεσμικό & Ουσιαστικό Δίκαιο , 2η έκδοση, Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη, 2018, σελ. 290-292. Σαχπεκίδου, Ε.Ρ., Ευρωπαϊκό Δίκαιο , 2η έκδοση, Αθήνα: Εκδόσεις Σάκκουλα, 2013, σελ. 415. Best, E., The EUAgenda and the right of Initiative , European Institute of Public Administration (EIPA), June 2020. Ponzano, P., Hermanin, C., Corona, D.,The Power of Initiative of the European Commission: A Progressive Erosion? Notre Europe , January 2012. 5. Βλ. Πασσάς, Α. Γ., Μηχανισμοί λήψης αποφάσεων. Στο Στεφάνου, Κ (επιμ.), Το Σύστημα Διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης , Νομική Βιβλιοθήκη, 2020, σελ. 200. Πασσάς, Α. Γ., Η Εθνική Δημόσια Διοίκηση στην ΕυρωπαϊκήΕνωσιακήΠολιτικήΔιαδικασία , Αθήνα, Παπαζήσης, 2012, Κεφ. 2. Nugent, N., Rhinard, M., The European Commission, Palgrave, 2015, σελ. 285-286. Rasmussen, A., Challenging the Commission’s right of initiative? Conditions for institutional change and stability , West European Politics , Vol. 30, No. 2, 2007, σελ. 244-264. 6. Εκτός από τα αιτήματα των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., η ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας εκ μέρους της Επιτροπής δύναται να πηγάζει από διεθνείς υποχρεώσεις και την εφαρμογή διεθνών συμφωνιών στις οποίες είναι συμβαλλόμενο μέρος η Ε.Ε., καθώς και από το περιεχόμενο σημαντικών παγκόσμιων διακηρυκτικών κειμένων που υιοθετούνται στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών (π.χ. Ψηφίσματα, Αποφάσεις). 7. Πέραν των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., η Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει τη δυνατότητα και στα συμβουλευτικά της όργανα - την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ), και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιφερειών (ΕτΠ) - να διατυπώνουν γνώμες που σχετίζονται με ζητήματα που άπτονται νομοθετικής πρωτοβουλίας (άρθρο 304 ΣΛΕΕ και άρθρο 307 ΣΛΕΕ).