Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

4 Η Παραγωγή των Νομοθετικών Προτάσεων της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής τα οποία εκδίδονται μετά από συζητήσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο των διαφόρων ομάδων εργασίας (Working Parties, WPs), της Επιτροπής των Μόνιμων Αντιπροσώπων (Committee of Permanent Representatives, Coreper), και των 10 διαφορετικών «Συνθέ- σεών» του (Council Configurations, CC) 14 . Παράλληλα, στο πλαίσιο της άσκησης της Προ- εδρίας του Συμβουλίου, επιμέρους κυβερνήσεις κρατών μελών δύναται να αναδείξουν - στο πλαίσιο απευθείας συναντήσεων των μελών της Επιτροπής με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και υπουργούς - καίρια ζητήματα πολιτικής που χρήζουν της ανάληψης στοχευμένων νομοθετικών πρωτοβουλιών 15 , επηρεάζοντας με τον τρόπο αυτό την κατεύ- θυνση, το πεδίο εφαρμογής και το περιεχόμενο των σχεδιαζόμενων νομοθετικών προτά- σεων της Επιτροπής 16 . Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, η επιρροή των κυβερνήσεων στην ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών από την Επιτροπή κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντική, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών αποτελούν, τόσο το βασικό διαμορφω- τή πολιτικής του Συμβουλίου, στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας, όσο και τον κύριο φορέα που θα θέσει σε εφαρμογή τις εκδοθείσες νομοθετικές πράξεις της Ε.Ε. 17 . Παράλληλα, παρόμοια δυνατότητα για την εκκίνηση της διαδικασίας ανάληψης νομοθετι- κής πρωτοβουλίας στους κόλπους της Ε.Ε., παρέχεται και σε ομάδα κρατών μελών της Ένω- σης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ). Συγκεκριμένα, όπως προβλέπεται ρητά στο άρθρο 289, παράγραφος 4 ΣΛΕΕ: «Στις ειδικές περιπτώσεις που προβλέπονται από τις Συνθήκες, οι νομοθετικές πράξεις μπορούν να εκδίδονται, μετά από πρωτοβουλία ομά- δας κρατών μελών ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά από σύσταση της Ευρωπαϊκής ΚεντρικήςΤράπεζας ή αίτημα του Δικαστηρίου ή της ΕυρωπαϊκήςΤράπεζας Επενδύσεων». Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει η δυνατότητα που παρέχεται, με βάση το άρθρο 76 (β) ΣΛΕΕ, στο ένα τέταρτο των κρατών μελών της Ε.Ε. να υποβάλλουν προτάσεις για τη θέσπιση πράξεων και μέτρων στον τομέα της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύ- νης, δυνατότητα που περιστέλλει, ουσιαστικά, το αποκλειστικό δικαίωμα πρωτοβουλίας της Επιτροπής. Οι συστάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για υποβολή νομοθετι- κής πρότασης αφορούν συνήθως ζητήματα που συνδέονται με την τροποποίηση διατά- ξεων του καταστατικού της, σε σχέση με το πεδίο αρμοδιοτήτων της στους τομείς, για πα- 14. Βλ. Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Απόφαση του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2009, για τη Θέσπιση του Εσωτερικού του Κανονισμού, OJ L 325, 11.12.2009 15. Για τον ρόλο και τη σημασία της συμμετοχής των διαφόρων ενδιαφερόμενων μερών, μεταξύ αυτών και των εκπροσώπων κυβερνήσεων, στη διαδικασία διαβούλευσης επί μιας νομοθετικής πρότασης της Επιτροπής, βλ. παρακάτω Κεφ. 5. 16. Βλ. Πασσάς, Α. Γ., Μηχανισμοί λήψης αποφάσεων, (2020), op. cit., σελ. 203-204. Πασσάς, Α. Γ., Η Εθνική Δημόσια Διοίκηση στην Ευρωπαϊκή Ενωσιακή Πολιτική Διαδικασία , Αθήνα, (2012), op. cit., Κεφ. 2. 17. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επιρροή των κυβερνήσεων στην όλη νομοθετική διαδικασία της Ε.Ε., βλ. Nugent, N., Rhinard, M., The European Commission, (2015), op. cit., σελ. 241- 242.