ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

3 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ Ο άνθρωπος ταξιδεύει από την αρχαιότητα. Το ταξίδι για την εμπορία, για τον εμπλου- τισμό των γνώσεων, για την πολιτισμική επικοινωνία και για την αναψυχή δεν είναι επινό- ηση της σύγχρονης εποχής 1 . Για τον άνθρωπο της σύγχρονης κοινωνίας, τουλάχιστον των ανεπτυγμένων κρατών, το ταξίδι έχει καταστεί ψυχική ανάγκη. Η διαπίστωση αυτή διεθνο- ποιείται στη Συνδιάσκεψη του Ο.Η.Ε. στη Ρώμη, το έτος 1963, που είχε ως θέμα «τα διεθνή ταξίδια και ο τουρισμός». Στη Συνδιάσκεψη αυτή τέθηκε, για πρώτη φορά, ως θέμα συζή- τησης η διεθνής συνεργασία για την ανάπτυξη του παγκόσμιου τουρισμού. Στη ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού συνέδραμαν πολλοί παράγοντες από τους οποίους, ως βασικοί, θα μπορούσαν να επισημανθούν: (α) Η τεχνολογική εξέλιξη . Η τεχνολογική εξέλιξη που σημειώθηκε μετά το Β΄ Παγκό- σμιο Πόλεμο επηρέασε θετικά την τουριστική ανάπτυξη. Ιδιαίτερα οι εξελίξεις στα μέσα μεταφοράς (σιδηρόδρομος, αεροσκάφος, πλοίο) μείωσαν το χρόνο και την απόσταση και κατέστησαν δυνατή την πρόσβαση σε απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη. Επίσης κατέ- στησαν τον τουρισμό, μαζικό και διεθνή. Η ανάπτυξη και διάδοση των συστημάτων τηλε- πικοινωνίας διευκόλυνε τη διεθνοποίηση του τουρισμού. (β) Η κατάκτηση του ελεύθερου χρόνου . Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου στις ανε- πτυγμένες χώρες, η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, οι διεκδικήσεις των εργαζομέ- νων, είχαν ως αποτέλεσμα να συμβούν σπουδαίες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Μετά τη θεσμοθέτηση των διακοπών για τους εργαζόμενους, ακολούθησε η κατάκτηση του ελεύθερου χρόνου και η αναγνώρισή του ως δικαίωμα. Το δικαίωμα της αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, το δικαίωμα για διακοπές, αναγνωρίζεται ως φυσική συνέπεια του δι- καιώματος για εργασία. (γ) Η πολυδιάστατη σημασία του τουρισμού . Τα κράτη αντελήφθησαν τη μεγάλη ση- μασία που έχει ο τουρισμός για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη των λαών. Η σημασία αυτή αποτυπώνεται στη Διακήρυξη της Μανίλας για το Διεθνή Τουρισμό, η οποία υπογράφτηκε από 112 κράτη στις 10 Οκτωβρίου 1980. (δ) Ο σύγχρονος τρόπος ζωής . Στα μεγάλα αστικά κέντρα, ο άνθρωπος δέχεται κοινωνι- κές και ψυχολογικές επιβαρύνσεις λόγω της αστικοποίησης, της ηχορύπανσης, της ρύπαν- 1. Μυλωνόπουλος, Δ., (2003). VII Συνάντηση Ναυτικών Μουσείων της Μεσογείου για τη Μεσογειακή Ναυτική Κληρονομιά, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ: Οι δρόμοι της θάλασσας, 2000. «Η ναυ- τική κληρονομιά ως πολιτισμικός πυλώνας της παγκοσμιοποίησης», Ναυτικό Μουσείο Οινουσσών, 2003, σελ. 93-105. Mylonopoulos, D. & Moira, P. (2015). Maritime heritage as a pillar of cultural development, In Tro- no A. Ruppi, F. and Romano, S. Cultural Heritage for the Sustainable Development of Mediterranean Countries , Mario Congredo Editore, Italy, pp. 267-282.