Η ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

Έλενα Μπέζου 9 οικόπεδο και δίχως να υπερβεί το συντελεστή δόμησης που αναλογεί σε αυτό 22 . Σε περίπτω- ση, όμως, που τμήμα του κοινού εδάφους δεν καλύφθηκε εν τέλει με κτίσμα, παρότι είχε προ- βλεφθεί με την συστατική πράξη ως χωριστή ιδιοκτησία, θεωρείται κατ’ αρχήν κοινής χρήσε- ως όλων των συνιδιοκτητών, ανεξαρτήτως αν αφέθηκε ακάλυπτο τυχαία εκ του λόγου ότι δεν κατασκευάσθηκε το προβλεπόμενο κτίσμα, αφού επί οικοδομής που πρόκειται να ανεγερθεί στο μέλλον η κτήση της αποκλειστικής κυριότητας τελεί υπό την αναβλητική αίρεση της κατα- σκευής της 23 . γ. Κατασκευές προϋφιστάμενες της σύστασης Στην περίπτωση κατά την οποία εντός του κοινού οικοπέδου έιχαν ήδη γίνει κατασκευές σε χρόνο προγενέστερο της σύστασης των καθέτων ιδιοκτησιών και εφόσον προϋπήρχαν και εξυπηρετούσαν το κτίριο το οποίο στη συνέχεια αποτέλεσε τη μία κάθετη ιδιοκτησία, κρίθη- κε 24 ότι είναι προφανές ότι αυτές βρίσκονται εντός του τμήματος του οικοπέδου που ήταν απο- κλειστικής χρήσης της κάθετης αυτής ιδιοκτησίας, τούτο δε διότι δεν είναι λογικά ανεκτό το μεν κτίριο να αποτελεί μία ξεχωριστή - κάθετη ιδιοκτησία και το στέγαστρο και η κλίμακα που το εξυπηρετεί να βρίσκεται εκτός της καθέτου αυτής, πολλώ δε μάλλον διότι, όταν ο αρχικός κύριος του ενιαίου ακινήτου και του κτιρίου που υπήρχε σε αυτό συνέστησε κάθετες ιδιοκτη- σίες και στην πρώτη από αυτές περιλήφθηκε το εν λόγο κτίριο, δεν είναι δυνατόν να άφησε εκτός της εν λόγω καθέτου ιδιοκτησίας το στέγαστρο και την κλίμακα που το εξυπηρετούσαν. δ. Υποχρεώσεις και περιορισμοί Επί αυτής της μορφής συνιδιοκτησίας γίνεται δεκτό ότι ισχύουν οι αυτές, όπως και στην ορι- ζόντια ιδιοκτησία, ρυθμίσεις, καθώς και υποχρεώσεις και περιορισμοί 25 . Έτσι και επί κάθετης συνιδιοκτησίας, κάθε συνιδιοκτήτης δικαιούται στην απόλυτη χρήση των κοινών πραγμάτων, αρκεί να μη βλάπτει τα αντίστοιχα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών και να μη μεταβάλ- λει το συνήθη προορισμό των μερών αυτών (ΑΚ 785, 787, 1113), σε περίπτωση δε που προ- σβάλλεται στη χρήση αυτή, δικαιούται να ζητήσει την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον 26 . Συνεπώς, ο κύριος κάθε οικοδομής θεωρείται έναντι τρίτων συγκύριος του συνόλου του οικοπέδου, έναντι δε του συνιδιοκτήτη του οικοπέδου και αποκλειστικού κυρίου χωριστής οικοδομής αυτοτελής κύριος 27 . Ωστόσο, όπως προκύπτει από τη διάταξη του αρ. 1 παρ. 2 ΝΔ 1024/1971, στη περίπτωση της κάθετης ιδιοκτησίας υπάρχει και ο επιπλέον περιορισμός ότι η σύσταση δεν είναι κατ’ αρχήν δυνατή επί ακινήτου εκτός σχεδίου πόλεως, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. ε. Γνήσια και μη γνήσια κάθετη συνιδιοκτησία Τέλος, η συγκεκριμένη μορφή συνιδιοκτησίας διακρίνεται αφενός σε γνήσια, άλλως αμιγή ή απλή, στην οποία κάθε οικοδομή ενός ενιαίου οικοπέδου είναι αυτοτελής, ήτοι μη διαιρού- μενη σε περαιτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες, και αφετέρου σε μη γνήσια, άλλως μη αμιγή ή σύν- 22. ΑΠ 1593/2018 ό.π., ΑΠ 151/2017 ΤΝΠ QUALEX, 154/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 421/1997 Δ/ΝΗ 1997(1845). 23. ΑΠ 1139/1996 Δ/ΝΗ 1997 (621). 24. ΕφΑθ 1577/2020 ΤΝΠ QUALEX. 25. ΑΠ 1461/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ. 26. ΑΠ Ολ 12/2016 ό.π., ΑΠ 1461/2019 ό.π. 27. ΕφΠατρ 984/2009 ΑχΝομ 2010, 644.