Η ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

10 ΚΕΦΑΛΑΙO Ι: Η νομοθετική ρύθμιση - Οι έννοιες - Το περιεχόμενο θετη, στην οποία οι περισσότερες οικοδομές του ενιαίου οικοπέδου χωρίζονται και σε οριζό- ντιες ιδιοκτησίες επί ορόφων ή διαμερισμάτων ορόφων, και συνεπώς στην περίπτωση αυτή υπάρχουν παράλληλα επί των αυτών ακινήτων τόσο κάθετη όσο και οριζόντια συνιδιοκτη- σία 28 . Στην τελευταία περίπτωση, η σχέση συνιδιοκτησίας των ιδιοκτητών του οικοδομήματος (οριζόντια συνιδιοκτησία) αφορά στη λειτουργικότητα αυτού, ενώ η σχέση μεταξύ των συνι- διοκτητών του ενός οικοδομήματος με τους συνιδιοκτήτες του άλλου (κάθετη συνιδιοκτησία) αφορά στο κοινό οικόπεδο 29 . Επί της τελευταίας δε αυτής μορφής της σύνθετης καθέτου συνιδιοκτησίας που έχει προκύψει κα- τόπιν συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας επί ήδη υφιστάμενης νομίμως συσταθείσας καθέτου, έχει κριθεί ότι για να μπορεί να διακρίνει κανείς και να αποφανθεί ότι πρόκειται για τέτοια, και όχι για μη νόμιμη διαίρεση νομίμως υφιστάμενης καθέτου ιδιοκτησίας σε δύο νέες αυτοτελείς ιδιοκτησίες κατά παράβαση του αρ. 6 παρ. 2 Ν 2052/1992, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη σύνθετη κάθετη ιδιοκτησία, ήτοι ο τρόπος διαιρέσεως, καθώς και οι επί μέρους οριζόντιες ιδιοκτησίες που δημιουργήθηκαν, με ειδικότερο προσδιορισμό και περιγραφή αυτών ως προς τη θέση, την επιφάνεια, τα όρια, τα ποσοστά συμμετοχής στα κοινό- κτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής αλλά και όλου του ακινήτου 30 . 3 . Η σχέση τους και οι διαφορές Τόσο η οριζόντια όσο και η κάθετη συνιδιοκτησία αποτελούν αμφότερες μορφές της διαιρεμέ- νης ιδιοκτησίας. Διακρίνονται, δηλαδή, και αντιδιαστέλλονται από την εξ αδιαιρέτου ιδιοκτη- σία επί του συνολικού οικοπέδου ή οικοδομήματος. Εξ αυτού και η αντιμετώπισή τους από τη νομοθεσία ταυτίζεται στα περισσότερα σημεία. Σημειωτέον ότι, όπως ελέχθη και ανωτέρω, και η κάθετη ιδιοκτησία διέπεται κατά λοιπά, πέραν της ειδικής νομοθεσίας της (Ν 1024/1971), και από τις διατάξεις των αρ 1 επ. του Ν 3741/1929 περί οριζόντιας ιδιοκτησίας καθώς και των αρ. 1002 και 1117 ΑΚ. Ωστόσο, υπάρχει μία θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των δύο μορφών της διαιρεμένης ιδιοκτη- σίας και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι η οριζόντια συνιδιοκτησία προϋποθέτει μία οικοδομή ενώ η κάθετη τουλάχιστον δύο αυτοτελείς οικοδομές επί του αυτού ενιαίου οικοπέδου. Στην πρώτη αντικείμενο της αποκλειστικής κυριότητος είναι ο όροφος ή το διαμέρισμα ορόφου, ενώ στη δεύτερη καθένα από τα περισσότερα αυτοτελή οικοδομήματα που είναι κτισμένα επί ενιαίου οικοπέδου 31 . Κατά τα λοιπά, οι επιμέρους ομοιότητες και διαφορές, αναφορικά με τον τρόπο σύστασης, τη λειτουργία και τα ειδικά ζητήματα που ανακύπτουν από την καθεμία θα εντοπιστούν κατωτέρω κατά την ανάλυση των σχετικών θεμάτων. Οι δύο ως άνω μορφές συνιδιοκτησίας είναι δυνατόν να σχετιστούν, και συγκεκριμένα να συ- νυπάρξουν παράλληλα. Τούτο μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που τα περισσότερα οικο- δομήματα επί ενός ενιαίου οικοπέδου χωρίζονται περαιτέρω και οριζοντίως σε ορόφους ή δι- αμερίσματα (μη γνήσια άλλως σύνθετη κάθετη ιδιοκτησία). 28. ΕφΠατρ 361/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 116/2011 ΕΔΠ 2011, 23, ΑΠ 532/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ. 29. ΕφΑθ 7669/2006 Δ/ΝΗ 2007/911. 30. ΑΠ 912/2019 ΤΝΠ QUALEX. 31. ΕφΑθ 7451/2005 Δ/ΝΗ 2007/910, ΕφΑθ 443/1998 ΕΔΠ 2001,104, ΕφΝαυπλ 264/1990 ΝοΒ 1991, 249.