ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΤΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Πρόλογος - Ευχαριστίες XI Στο επίπεδο, ειδικότερα, της ΕΕ, η θέση σε ισχύ των Κανονισμών 1022 και 1024/2013 6 , μέσω των οποίων ενεργοποιήθηκε το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης της άσκη- σης της κεντρικής τραπεζικής στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Μέσω του ως άνω κα- νονιστικού πλαισίου, η θεωρία περί ισχυρής και ανεξάρτητης κεντρικής τράπε- ζας που κρατεί στην ΕΕ πολύ πριν την έναρξη της λειτουργίας της ΕΚΤ το 1999, εδραιώθηκε περαιτέρω. Sedes materiae της εδραίωσης αυτής, η ανάθεση στην ΕΚΤ εποπτικών αρμοδιοτήτων επί των «συστημικώς σημαντικών» και όχι μόνο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, και στους εθνικούς επόπτες των αντίστοιχων καθηκόντων επί των λοιπών χρη- ματοπιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην επικράτεια εκάστου κράτους-μέλους. Το ζήτημα της ίδρυσης και λειτουργίας της ΕΚΤ, ως αναγωγή του κανόνα της άσκησης της νομισματικής πολιτικής από μια ανεξάρτητη κεντρι- κή τράπεζα σε ένα υπερεθνικό οργανισμό (και μετέπειτα θεσμικό όργανο της ΕΕ) απασχόλησε εξ αρχής τη νομική βιβλιογραφία, ένθεν και κακείθεν του Ατλαντι- κού. Απασχόλησε και το (τότε) Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), το οποίο, στο πλαίσιο της ‘Olaf’ 7 είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί επί της σχε- τικής συζήτησης. Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση (2007-2009), τη δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης και τη θέση σε λειτουργία της Ευρωπαϊ- κής Τραπεζικής Ένωσης το ζήτημα άρχισε να συζητείται ξανά έντονα: οι εξελί- ξεις ανάγκασαν τόσο το (ήδη) Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) όσο και το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο (BVerfG) να εξετάσουν το κατά πόσον η ΕΚΤ, μέσω της μη συμβατικής άσκησης νομισματικής πολιτικής και της (άμεσης ή έμμεσης) συμμετοχής της στα προγράμματα διάσωσης των κρα- τών-μελών, διαβαίνει τον Ρουβίκωνα που διαχωρίζει την «δική της» νομισματι- κή πολιτική από την οικονομική πολιτική. Ο σχετικός διάλογος μεταξύ θεωρί- ας, των λοιπών θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – προεξάρχοντος 6. Κανονισμός (ΕΕ) 1022/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22 ας Οκτωβρίου 2013 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 1093/2010 σχετικά με τη σύ- σταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών) όσον αφορά την ανάθε- ση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου (ΕΕ L 287, 29.10.2013, σελ. 5-14) και Κανονισμός 1024/2013 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 2013 για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπα- ϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ L 287, 29.10.2013, σελ. 63-89). 7.  Court of Justice of the European Union , Judgment of the Court of 10 July 2003, Commission of the European Communities v European Central Bank, Case C-11/00, E.C.R. 1-7147.