Η ΑΝΑΚΟΠΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

6 Η ανακοπή στη διοικητική δίκη ου 23 . Αν ληφθεί, όμως, υπ' όψιν, ότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, που είχε διαμορφω- θεί έως και τη θέσπιση του ΚΔΔ, ως ανακοπή κατά του νομίμου τίτλου πριν από την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά το άρθρο 73 παρ.1 του ΚΕΔΕ θεω- ρούνταν αυτή που ασκείτο κατά της σχετικής καταλογιστικής πράξης 24 , ως νό- μιμος τίτλος πρέπει να εκληφθεί η σχετική καταλογιστική πράξη με την οποία το πρώτον γεννάται η σχετική αξίωση του Δημοσίου 25 . Η ύπαρξη του νομίμου τίτλου αποτελεί την αναγκαία αλλά όχι τη μόνη νόμιμη προϋπόθεση για την έναρξη της διοικητικής εκτέλεσης, αφού για να λάβει χώρα η εκτελεστική διαδικασία και να αποκτήσει ο νόμιμος τίτλος την εκτελεστήρια δύ- ναμή του απαιτείται η ταμειακή βεβαίωσή του 26 . Για τον λόγο αυτόν, εν συνεχεία, ακολουθεί η εν στενή εννοία βεβαίωση, ήτοι η καταχώρηση του νομίμου τίτλου στα οικεία βιβλία παραλαβής και βεβαίωσης ει- σπρακτέων εσόδων της ΔΟΥ και η απόδοση αριθμού βεβαίωσης από το βιβλίο αυτό, ήτοι αριθμού τριπλοτύπου βεβαίωσης ή ΑΤΒ, με την οποία εμφανίζεται η εν λόγω αξίωση ως εισπρακτέο δημόσιο έσοδο 27 . Μετά την εν στενή εννοία βεβαί- ωση αποστέλλεται ατομική ειδοποίηση στον οφειλέτη και αφού παρέλθει η προ- 23. Για τον λόγο αυτόν ο Χατζητζανής υποστήριξε ότι ο νόμιμος τίτλος ουσιαστικά αντικατο- πτρίζει δύο έννοιες. Και την έννοια της καταλογιστικής πράξης και την έννοια του χρηματι- κού καταλόγου, Ν. ΧΑΤΖΗΤΖΑΝΗΣ , Αι ανακοπαί του ΚΕΔΕ, ό.π., σ.110-111. 24. Βλ. ΣτΕ 3265/2013, 753/2016, 1312/2020. Για το ζήτημα αυτό βλ. και κατωτέρω σ. 18. 25. Έτσι, ΣτΕ 1279/2016, σκ.4. Βλ. την αντίθετη άποψη του Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ , Η έν- νοια του «νομίμου τίτλου» κατά το άρθρο 73 § 1 του ΚΕΔΕ (ν.δ. 356/1974), ό.π., σ.489. Επίσης, βλ. και ΔΕφΑθ 3927/1992, ΔιΔικ, 5/1992, σ.1153-1158 στην οποία κρίθηκε ότι: «Περαιτέρω, κατά την έννοια της ίδιας διάταξης (άρθρου 73 § 1 περ. γ΄ του ΚΕΔΕ), ως «νόμιμος τίτλος» (όταν αυτός συγκροτείται από κάποια πράξη «βεβαίωσης διοικητικής αρχής» -βλ. άρθρο 2 § 2 ν.δ. 356/1974), νοείται προδήλως, για την περίπτωση που έχει προηγηθεί «καταλογισμός» ή «επιβολή» χρηματικού ποσού σε βάρος διοικουμένου, όχι η ίδια η καταλογιστική πράξη, η οποία και αποτελεί τη «βεβαίωση ευρύτατης έννοιας» (ΣτΕ 3884/1983, 626/1985, ΔΕφΑθ 2801/1991, 3437/1991 ΕΔΚΑ 1992 σ. 195 και 252, αντιστοί- χως, 2278/1992 αδημοσ., κ.ά., Λ. Θεοχαρόπουλου, «Φορολ. Δίκαιο» Τομ. I Ημιτ. Α΄ έκδ. 1981 σ. 176 επ., Γ. Παπαγιαννόπουλου «Η έννοια του νόμιμου τίτλου κατά το άρθρο 73 § 1 του ΚΕΔΕ (ν.δ. 356/1974)» Ανακοίνωση στο Γ΄ Συνέδριο Διοικ. Δικαστών· βλ., όμως, ΟλΣτΕ 105, 486, 1141-2/1991, 3178/1991), αλλά η πράξη, που εκδίδεται μετά την οριστικοποίηση της καταλογιστικής και βάσει αυτής, με την οποία το ως τότε απλώς οφειλόμενο ποσό «εκ- καθαρίζεται» και καθίσταται πια εισπρακτέο. Δηλαδή, η πράξη «βεβαίωσης ευρείας έννοι- ας», που συντελείται με τη σύνταξη του οικείου χρηματικού καταλόγου ή της τριπλότυπης κατάστασης βεβαίωσης (με την οποία πραγματοποιείται αυτή η εκκαθάριση), και η οποία αποτελεί το άμεσο νόμιμο έρεισμα για την επακολουθούσα «ταμειακή βεβαίωση» («βεβαί- ωση στενής έννοιας») του χρέους […]». Έτσι, ΔΕφΑθ 3437/1991, ΔιΔικ, 2/1992, σ.417-419. 26.  Β. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ , Το πρόβλημα των νόμιμων τίτλων στην διοικητική εκτέλεση, ΕΔΔΔ, 1991, σ.5-27(8). 27. ΣτΕ 3387/2011, 1718/2013, 1279/2016.