ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

VII Αντί προλόγου Μια ιδέα της εκδότριας κας Λίλας Καρατζά και της συνεργάτιδάς της κας Παναγιώτας Πετρο - πούλου ήταν η αφορμή για το ανά χείρας συλλογικό έργο. Για μένα ήταν μια πρόκληση να επι - μεληθώ των εργασιών και να συμμετάσχω με δική μου συμβολή. Όλοι οι συγγραφείς είναι νέοι νομικοί, με κοινό χαρακτηριστικό και συνδετικό στοιχείο το ότι έχουν ολοκληρώσει με επιτυ - χία τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο Εργατικό Δίκαιο στη Νομική Σχολή Αθηνών και ήταν φοιτήτριες και φοιτητές μου. Στο παρόν συλλογικό έργο παρουσιάζονται μορφές ευέλικτης απασχόλησης, οι οποίες αποκλί - νουν από το παραδοσιακό μοντέλο του εργατικού δικαίου, το οποίο έχει στηριχθεί στην σύμβα - ση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου κατά πλήρες ωράριο. Η κλασσική εργασιακή σχέση δομήθηκε σε συγκεκριμένα πρότυπα παραγωγής εργασίας (σωματικής/χειρωνακτικής) αόρι - στης χρονικής διάρκειας, η οποία, ως επί το πλείστον, παρείχετο σε εγκαταστάσεις του εργοδό - τη υπό τις ειδικότερες οδηγίες του, με δικά του μέσα και με ωράριο. Το προστατευτικό εργατικό δίκαιο εκτείνεται σε όλο το φάσμα της εργασίας και αφορά είτε τον πυρήνα της σύμβασης εργα - σίας, όπως είναι λ.χ. τα μισθολογικά ζητήματα είτε γενικούς όρους εργασίας. Είναι αποτέλεσμα κοινωνικών αγώνων του προηγούμενου αιώνα, συνιστά συγκερασμό κοινωνικών και οικο - νομικών αντιθέσεων και εντάσεων, αποτελώντας κοινωνική παρέμβαση με άμεση διορθωτι - κή επίδραση στην αρχή της ιδιωτικής αυτονομίας, περιορίζοντας καταλυτικά την εφαρμογή της στις εργασιακές σχέσεις. Το εργατικό δίκαιο εφαρμόζεται σε σχέσεις εξαρτημένης εργασίας, η προκατανόηση της οποίας αποτελεί θεμέλιο για την ορθή χρήση των διατάξεών του. Οι ευέλι - κτες μορφές εργασίας νοούνται ως οι αποκλίσεις από το παραδοσιακό μοντέλο της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας. Αποτελούν απόρροια της συμβατικής ελευθερίας στην αγορά εργασί - ας και χαρακτηρίζονται ως ατυπικές 1 . Μεθοδολογικά, λοιπόν, είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι οι διάφορες ευέλικτες μορφές απα - σχόλησης διερευνώνται σε σχέση με την έννοια της εξαρτημένης εργασίας. Ανάλογα με την φύση κάθε μιας από αυτές ο Νομοθέτης επεμβαίνει ρυθμιστικά και καθορίζει το πεδίο επιτρε - πτής εκδήλωσης εκάστου φαινομένου ευέλικτης απασχόλησης και τις αποκλίσεις του από το κλασσικό μοντέλο της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας. Η κύρια παράμετρος των ευέλικτων μορφών εργασίας αναφέρεται στην χρονική διάρκεια της σύμβασης εργασίας. Η χρονική διάρκεια της σύμβασης ως αορίστου χρόνου αντιπαραβάλλεται με την σύμβαση ορισμένου χρόνου , στο τυπολογικό σχήμα του κανόνα και της εξαίρεσης. Υπό 1. Βλ. Κουκιάδη , Εργατικό Δίκαιο Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις και το Δίκαιο της Ευελιξίας της Εργασίας, 8η έκδ., 2017, σ. 90 επ.