ΣΥΝΤΑΓΜΑ (τσέπης)

9 ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Άρθ. 13-14 [1] 4. Οι γεωργικοί και αστικοί συνεταιρισμοί κάθε είδους αυτοδιοι- κούνται σύμφωνα με τους όρους του νόμου και του καταστατικού τους και προστατεύονται και εποπτεύονται από το Κράτος, που εί- ναι υποχρεωμένο να μεριμνά για την ανάπτυξή τους. 5. Επιτρέπεται η σύσταση με νόμο αναγκαστικών συνεταιρισμών που αποβλέπουν στην εκπλήρωση σκοπών κοινής ωφέλειας ή δη- μόσιου ενδιαφέροντος ή κοινής εκμετάλλευσης γεωργικών εκτά- σεων ή άλλης πλουτοπαραγωγικής πηγής, εφόσον πάντως εξασφα- λίζεται η ίση μεταχείριση αυτών που συμμετέχουν. (Όπως η πρώην παρ. 4 καταργήθηκε και οι παρ. 5 και 6 αναριθμήθηκαν σε παρ. 4 και 5 αντίστοιχα με το Ψήφισμα της 6.4.2001.) Άρθ. 13 1. Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απα- ραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός. 2. Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λα- τρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. Ο προσηλυτισμός απαγορεύεται. 3. Οι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντί της, όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας. 4. Κανένας δεν μπορεί, εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσε- ων, να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το Κράτος ή να αρνηθεί να συμμορφωθεί προς τους νόμους. 5. Κανένας όρκος δεν επιβάλλεται χωρίς νόμο, που ορίζει και τον τύπο του. Άρθ. 14 1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορι- κά, γραπτά και διά του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους.