ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΣΥΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΚΑΝ 1215/2012

§ 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις 7 νεί αδικοπραξίας). Με τον ΚανΒρΙα στο νέο σημ. 4 του άρθρ. 7 προστέθηκε ένα άλλο κρί- σιμο σύγχρονο θέμα, οι αστικές αγωγές για ανάκτηση της κυριότητας πολιτιστικών αγα- θών 55 . Η Σύμβαση Λουγκάνου ακολουθεί στα ως άνω θέματα τη διατύπωση του άρθρ. 5 ΚανΒρΙ και εξακολουθεί να καλύπτει και τα ζητήματα διατροφής που έχουν όμως υπα- χθεί στον Καν. 4/2009 για τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης 56 . Ι. Το forum solutionis και το forumdelicti commissi ως αντικείμενο ερμηνείας Ο καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας στις διαφορές από σύμβαση και στις αδικο- πραξίες αποτελεί ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει διαχρονικά τη νομική επιστήμη. Εν- δεικτικά αναφέρεται ότι ήδη ο Savingy 57 είχε επισημάνει ότι για τις συμβατικές διαφο- ρές κατάλληλο δικαστήριο αποτελεί εκείνο του τόπου εκπλήρωσης της παροχής, ενώ για τις αδικοπρακτικές ενοχές εκείνο του τόπου διάπραξης του αδικήματος 58 . Περαιτέρω η οριοθέτηση της διεθνούς δικαιοδοσίας μεταξύ των διαφορών από σύμβαση και εκείνων από αδικοπραξία συνιστά ένα ανεπίλυτο πρόβλημα όχι μόνο του εθνικού δικονομικού δικαίου αλλά και του ενωσιακού. Πρόκειται για ένα ζήτημα που ενώαπασχολεί έντονα το ευρωπαϊκό δικονομικό δίκαιο, ωστόσο με την επελθούσα μέσω του ΚανΒρΙα τροποποίη- ση το πρόβλημα δεν επιλύθηκε, καθόσον έλαβαν χώρα μόνο τροποποιήσεις ως προς την αρίθμηση των διατάξεων που ρυθμίζουν τη διεθνή δικαιοδοσία στο πεδίο της σύμβα- σης και της αδικοπραξίας. Αυτονόητα δεν θα ανέμενε κανείς να επιλύονταν το περίπλο- κο αυτό ζήτημα της οριοθέτησης με μια «μονοκονδυλιά» από τον ενωσιακό νομοθέτη 59 . Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι αναφορικά με την αστική ευθύνη, η Σύμβαση των Βρυ- ξελλών και στη συνέχεια οι ΚανΒρΙ και ΚανΒρΙα εγκαθιδρύουν κλειστό σύστημα: πρέπει πάντοτε να εφαρμόζεται ή το άρθρ. 5 σημ. 1 ΚανΒρΙ (πλέον το άρθρ. 7 σημ. 1 ΚανΒρΙα), ή το άρθρ. 5 σημ. 3 ΚανΒρΙ (πλέον το άρθρ. 7 σημ. 2 ΚανΒρΙα). Συνακόλουθα, οι ανωτέ- ρω διατάξεις ουδέποτε δύνανται να τύχουν από κοινού εφαρμογής 60 . Εξάλλου, κατά τη σταθερή νομολογία του Δικαστηρίου 61 θα πρέπει τόσο η σύμβαση όσο και η αδικοπρα- ξία να ερμηνεύονται αυτόνομα. 55. Magnus/Mankowski/ Mankowski , Brussels Ibis Regulation, Art. 7, αρ. 11. 56. Βλ. Νίκα/Σαχπεκίδου , Ευρωπαϊκή Πολιτική Δικονομία. ο.π., σ. 127. 57. Βλ. v. Savigny , System des heutigen Römischen Rechts, Bd. VIII, 1849, σ. 227, 261. 58. Βλ. για την εν λόγωαναφορά Ρεβολίδη , Διεθνής Δικαιοδοσία και Διαδίκτυο, 2020, σ. 37, 118 επ. που ορ- θώς επισημαίνει ότι η ιδέα του εντοπισμού της φυσικής έδρας μιας έννομης σχέσης με στοιχεία αλλο- δαπότητας που αποδίδεται στον Savigny αποτελεί ουσιαστικά και τη βάση λειτουργίας του ΚανΒρΙα. 59. Έτσι Hoffmann , Die Gerichtsstände der EuGVVO zwischen Vertrag und Delikt, ZZP 2015, 465: “ Vom Normsetzer sollte auch nicht erwartet werden, dass er die hochkomplexe (zuständigkeitsrechtliche) Abgrenzung zwischen Vertrag und Delikt durch einen Federstrich löst ”. 60. Βλ. προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα Geelhoed , C-334/00, FonderieOfficineMeccaniche Tacconi Spa, ECLI:EU:C:2002:68, σκέψη 71. 61. Βλ. χαρακτηριστικά ΔΕΕ, 13.3.2014, Brogsitter , C-548/12, ECLI:EU:C:2014:148, σκέψη 18.