ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΤ' ΑΡΘΡΟ

1084  Μ. ΜΠΑΚΑΒΟΥ ΠΔ 18/1989 [2]  Π∆ 18/1989 Άρθ. 14 ΑΚΥΡΩΤΙΚΕΣ ∆ΙΑΦΟΡΕΣ Σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 361/2001, αρμόδιο για την εκδίκαση της κρινόμε- νης αίτησης κατά το μέρος που αυτή αφορά το εφάπαξ βοήθημα του αναιρεσείοντος είναι το Α’ Τμήμα, ενώ αρμόδιο για την εκδίκαση αυτής κατά το μέρος που αφορά τις τρίμηνες αποδοχές ενεργείας αυτού είναι το ΣΤ’ Τμήμα του Δικαστηρίου. Δεδομένου όμως ότι η αξίωση προς αποζημίωση του αναιρεσείοντος που αφορά το εφάπαξ βο- ήθημα στηρίζεται σε πράξεις προγενέστερες από τις πράξεις, στις οποίες στηρίζεται η αντίστοιχη αξίωσή του που αφορά τις τρίμηνες αποδοχές ενέργειας, η υπόθεση πρέ- πει να εκδικαστεί στο σύνολό της από το Α’ Τμήμα, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρο 14 του ΠΔ 18/1989, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 του Ν 2944/2001 [ΣτΕ 3039/2008] . Στην αρμοδιότητα του Α΄ Τμήματος υπάγονται κατ΄αρχήν όλες οι περιπτώσεις ευθύ- νης του Δημοσίου (ή των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ) προς αποκατάσταση κάθε θετικής ή αποθετικής ζημίας ή ηθικής βλάβης, είτε με βάση τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, είτε ευθέως εκ του νόμου, και μάλιστα ανεξαρτήτως αν από τη νομοθεσία στην οποία θεμελιώνεται το αίτημα απο- ζημίωσης του ενάγοντος δημιουργούνται διαφορές, οι οποίες υπάγονται κατ΄αρχήν στην αρμοδιότητα άλλων Τμημάτων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μόνη εξαί- ρεση στην ανωτέρω αρμοδιότητα του Α΄ Τμήματος αποτελούν οι περιπτώσεις ευθύ- νης του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ κ.λπ. , όταν το αίτημα αποζημίωσης θεμελιώνεται σε νομοθεσία, η οποία αφορά τις πάσης φύσεως αποδοχές και χρηματικές αξιώσεις, οι οποίες συνδέονται με την πρόσληψη, την υπηρεσιακή κατάσταση ή τη λύση της σχέσης του προσωπικού των εν λόγω νομικών προσώπων, οι οποίες (περιπτώσεις) υπάγονται στην αρμοδιότητα του Στ΄ Τμήματος [ΣτΕ 582/2017, ΣτΕ Ολ 3318/2006, 3472/2007, ΣτΕ 2206/2008, 5108/2012, 1548, 4153/2013, 1636/2014 κ.ά.] . Η αρμοδιότητα των Τμημάτων του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνεται από τη φύ- ση της νομοθεσίας, κατ’ εφαρμογήν της οποίας εκδίδεται η προσβαλλόμενη πρά- ξη ή συντελείται η προσβαλλόμενη παράλειψη, ενόψει δε και του σκοπού των δια- τάξεων αυτών, που συνίσταται στην υπαγωγή ομοειδών διαφορών στον ίδιο δικα- στικό σχηματισμό ώστε να αποφεύγεται η κατάτμησή τους σε περισσότερα Τμήματα του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε περίπτωση διατάξεως δυναμένης να υπαχθεί εν- νοιολογικά σε περισσότερους τομείς της νομοθεσίας, πρέπει να αναζητείται ο προέ- χων χαρακτήρας της [ΣτΕ Ολ 3004/2010, Ολ 2469- 71/2008 κ.ά.] . Όπως έχει κριθεί, η εισφορά που επιβάλλεται κατά τις ήδη παρατεθείσες διατάξεις του Ν 3601/1928 (βλ. σκέψη 3) υπέρ του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου αποβλέπει στην ενί- σχυση των πόρων του για την πραγμάτωση σκοπών κοινωνικής ασφαλίσεως [ΣτΕ 838/2016, 1491-92/2007] . Με την ένδικη διαφορά αμφισβητείται το κύρος διατά- ξεων, οι οποίες, καίτοι περιλαμβάνονται σε αγορανομικού χαρακτήρα πράξη για την τιμολόγηση των φαρμάκων, ρυθμίζουν θέματα σχετικά με την είσπραξη και την απόδοση στον ΠΦΣ της εισφοράς αυτής. Συνεπώς, πρόκειται για διαφορά προκύ- πτουσα από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί κοινωνικής ασφαλίσεως, αρμό- διο για την εκδίκαση της οποίας είναι το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και όχι το Δ΄ Τμήμα αυτού [πρβλ. ΣτΕ 1939-40/2016, 838/2016, 401/2016, 1491- 12 13 14