ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1508 ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Άρθ. 914 ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ 4/2006 ΔΕΕ 2006,509). Όταν ο αντισυμβαλλόμενος εν γνώσει του κατάρτισε άκυρη σύμβαση (βλ. ΠΠρΑθ 2517/2006 ΕΕμπΔ 2006,573). Σε παρακράτηση του μισθίου με- τά τη λήξη της μίσθωσης από τον μισθωτή (βλ. ΜΠρΘεσ 1736/92 Αρμ 46,707). Όταν ο μισθωτής προκαλεί φθορές στο μίσθιο μη οφειλόμενες στη συμφωνημένη χρήση (βλ. ΕφΑθ 9000/88 ΕλλΔνη 1990,159). Σε έκδοση ακάλυπτης επιταγής (βλ. ΑΠ 1006/2006 ΕλλΔνη 2006,1393, ΕφΘεσ 1381/2005 Αρμ 2005,1755). Όταν όμως το πταίσμα που επέφερε τη ζημία ταυτίζεται κατά το πραγματικό αυτού περιεχόμενο με την παραβίαση της σύμβασης και τη δημιουργία της παρανομίας δεν μπορούν να έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί αδικοπραξίας (βλ. ΠΠρΑθ 2432/2014 ΝοΒ 2014,2095). Έτσι στην περί- πτωση των υπαίτιων ελλείψεων έργου, που συνιστάνται στην από αμέλεια του εργο- λάβου αδόκιμη από τεχνική άποψη κατασκευή του έργου δεν μπορεί να γίνει λόγος περί συρροής αξιώσεων αποζημίωσης τόσο από τη σύμβαση όσο και από την αδικο- πραξία (βλ. ΕφΠατρ 451/2006 ΑχΝομ 2007,66, ΠΠρΑθ 2432/2014 ό.π.). Συρροή αξιώσεων. Συντρέχει όταν από ζημιογόνο ενέργεια με την οποία παραβι- άζεται η σύμβαση, θεμελιώνεται συγχρόνως και ευθύνη από αδικοπραξία (βλ. ΑΠ 725/2013 ΕλλΔνη 2014,80, ΕφΑθ 4525/2013 ΔΕΕ 2014,155, ΑΠ 484/2006 ΝοΒ 2006,1256, ΤρΕφΛαρ 103/2016 ό.π., ΜΠρΑθ 1285/2016 ό.π.). Οι αξιώσεις από σύμ- βαση και αδικοπραξία μπορούν να ασκηθούν παράλληλα. Η ικανοποίηση της μιας καθιστά την άλλη χωρίς αντικείμενο επιφέρει δηλαδή την απόσβεσή της (βλ. ΑΠ 1500/2014 ΝοΒ 2015,81, ΑΠ 1501/2014 ΔΕΕ 2014,1187, ΕφΑθ 658/2012 ΕλλΔνη 2013,748, ΕφΑθ 1143/2007 ΕφΑΔΠολΔ 2009,677, ΕφΑθ 4594/2005 ΔΕΕ 2005,988). Εκτός αν η τελευταία έχει αντικείμενο μεγαλύτερο της ασκηθείσας, οπότε σώζεται για το επί πλέον όπως π.χ. όταν ζητείται και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλά- βης (βλ. Καυκά Ενοχ. Δικ. σελ. 692, Γεωργιάδη/Σταθόπουλο ό.π. αρ. 9, ΑΠ 2144/2013 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1741/2008 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 175/2012 ΕπισκΕΔ 2013,191, ΤρΕφΛαρ 103/2016 ό.π., ΕφΠειρ 11/2010 ΕλλΔνη 2011,263, ΑΠ 587/2002 ΕλλΔνη 2003,450). Οι άνω αξιώσεις, λόγω συναφείας, επιβάλλεται να εκδικασθούν ταυτόχρονα από το ίδιο δικαστήριο, ώστε να αποφευχθεί η έκδοση ασυμβιβάστων μεταξύ τους αποφά- σεων αν τυχόν οι υποθέσεις εκδικάζονταν χωριστά (βλ. ΠΠρΑθ 1595/2014 ΕλλΔνη 2016,1420, ΠΠρΘεσ 1602/2001 ΕλΛΔνη 2002,847). Η βάση από την αδικοπραξία θα υπόκειται στην πενταετή παραγραφή της ΑΚ 937. Ενώ αυτή από τη σύμβαση σ’ εκεί- νη που προβλέπεται γι’ αυτήν. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης: Γενικά. Για την εφαρμογή της ΑΚ 914 πρέπει να συντρέχουν: α) Παράνομη συμπερι- φορά του δράστη, β) υπαιτιότητα του δράστη, γ) αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της συ- μπεριφοράς και της ζημίας, δ) επέλευση ζημίας (βλ. ΑΠ 864/2014 ΔΕΕ 2014,1079, ΑΠ 1063/2014 ΔΕΕ 2014,1202, ΑΠ 1043/2014 Αρμ 2015,14, ΑΠ 41/2010 ΕλλΔνη 2011,376, ΑΠ 634/2009 ΕλλΔνη 2011,385, ΕφΘεσ 202/2011 Αρμ 2011,1346). Να ση- μειωθεί ότι η ΑΚ 914 δεν περιέχει επιταγή ή απαγόρευση αλλά καθορίζει απλώς την κύρωση (δηλ. την υποχρέωση αποζημίωσης) για την περίπτωση που ορισμένη πρά- ξη είναι παράνομη λόγω παραβάσεως κάποιου κανόνα δικαίου. Με άλλα λόγια η ΑΚ 914 δεν είναι ουσιαστικός, αλλά λευκός κανόνας, γιατί δεν ορίζει τι επιτρέπεται ή απα- 4 5