ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

9 § 2. Τα συστατικά της εμπορικότητας - Γενική περιγραφή ελάττωση των διανομέων, χονδρεμπόρων ή και λιανοπωλητών και η γιγάντωση ηλεκτρονι- κών μονάδων απευθείας «πώλησης» (π.χ. βιβλιοπωλείων, τουριστικών υπηρεσιών, κρατή- σεων θέσεων, ειδών μόδας, τραπεζών κλπ.). Θα πρόκειται λοιπόν στην πραγματικότητα για ποιοτική μεταβολή (από τη «μικρο»- διαμεσολάβηση πολλών στη «μεγά- λο»-διαμεσολάβηση λιγότερων) και όχι για κατάργηση της διαμεσολα- βητικής λειτουργίας. Μάλιστα το διαδίκτυο έχει αναδείξει νέες μορ- φές διαμεσολάβησης, όπως π.χ. τη μέσω Internet διενέργεια πλειστη- ριασμών παντός είδους αγαθών (π.χ. eBay.cοm) ή άλλες δοσοληψίες μέ- σω διαμέσου διαδικτυακών «πλατ- φορμών» (π.χ. Amazon, Google), ενώ πολλοί προαναγγέλλουν περαιτέρω αποδιαμεσολάβη- ση μέσω άλλων συστημάτων, όπως το Blockchain, που ουσιαστικά καταργεί (ή φιλοδοξεί να καταργήσει) τους διαμεσολαβητές. Αλλοιώσεις της διαμεσολαβητικής λειτουργίας παρατηρούνται και στο χρηματοπιστωτικό χώρο. Η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων επιτυγχάνεται σήμερα όχι μόνο με την κλασι- κή τραπεζική πίστωση, αλλά και με απευθείας άντληση κεφαλαίων από το κοινό μέσω του χρηματιστηρίου, την έκδοση ομολογιών, την ίδρυση συγγενών εταιριών που παρέχουν στους πελάτες χρηματοδότηση για την αγορά των προϊόντων της επιχείρησης (π.χ. αυτοκινή- των), την προσφυγή σε «συμμετοχική» χρηματοδότηση από το κοινό (“crowdfunding”) κλπ. («αποδιαμεσολάβηση», «disintermediatiοn»). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η υποχώρηση του στοιχείου της διαμεσολάβησης αποτελεί κά- ποια υποχώρηση του ΕμπΔ προς όφελος του δικαίου του καταναλωτή. VΙI. Άλλες υπηρεσίες. Μολονότι η διαμεσολάβηση αποτελεί την κλασική μορφή της εμπορι- κής δράσης, η τελευταία δεν εξαντλείται σ’ αυτήν. 1. Άλλες μορφές εμπορικής δράσης μπορεί να προκύπτουν από το θετικό δίκαιο. Χαρακτηριστικά το άρθρο 2 ΔΑΕ τυπολογεί ως εμπορική δράση και συγκεκριμένα ως «επι- χείρηση πρακτορείας» (βλ. παρακάτω, § 24 Γ 1) την παροχή υπηρεσιών προς το κοινό γενι- κά, ανεξάρτητα από το αν οι υπηρεσίες αυτές συνιστούν διαμεσολάβηση ή όχι. Αυτό προ- κύπτει από τη γενικότητα τόσο του όρου «πρακτορεία» («πάσαν […] επιχείρησιν πρακτο- ρείας» ), όσο και των επιμέρους μορφών παροχής υπηρεσιών ( «πάσαν επιχείρησιν χειρο- τεχνιών, παραγγελίας ή μετακομίσεως διά γης ή δι’ ύδατος», «όλα ς τας κολλυβιστικάς, τραπεζιτικάς και μεσιτικάς εργασίας, όλας τας εργασίας δημοσίων τραπεζών» ). Η γενικότη- τα αυτή επιτρέπει τη θεώρηση ως εμπορικών ορισμένων πράξεων που δεν αποτελούν κα- θεαυτές διαμεσολάβηση στην κυκλοφορία των αγαθών και των υπηρεσιών. Τέτοιες είναι π.χ. η μεταφορά προσώπων, η μεταφορά ιδιωτικής οικοσκευής στη νέα κατοικία του πελά- τη, η αναζήτηση χαμένων προσώπων από detectives, ακόμη και η μεσιτεία γάμων. Μολονότι από οικονομικής πλευράς δεν πρόκειται για «διαμεσολάβηση», ο νόμος θεωρεί τις πράξεις αυτές εμπορικές. Και είναι ασφαλέστερο να γίνει αυτό δεκτό ως πρόσθετη εκ του νόμου (ex lege) εμπορικότητα. Προσπάθειες ένταξης τέτοιων πράξεων σε ειδικές μορ- Η ανάπτυξη του Blockchain και η υποχώρηση της δια- μεσολάβησης «Blockchains also promise to facilitate peer-to-peer transactions in commerce, particularly internationally, in a more transparent and inclusive manner, potentially challenging powerful intermediaries such as Google, Amazon, Facebook, and Apple (GAFA) and Baidu, Alibaba, Weibo, and Tencent (BAWT).» Μ.Finck, Blockchains: Regulating the Unknown, German Law Journal, vol. 19, σελ. 665 επ. (673)