ΔΙΚΑΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

4 Εισαγωγικές παρατηρήσεις Ν 3959/2011 2. Η άμυνα κατά του αθέμιτου ανταγωνισμού και η προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού ∆ύο νόμοι βασικά ρυθμίζουν τα θέματα ανταγωνισμού στην Ελλάδα, ο παλιός Νόμος 146/1914 και ο Ν. 3959/2011, που αντικατέστησε το Ν. 703/1977 και αποτελεί συνέχειά του. Ο πρώτος, παρά την ηλικία του, παραμένει σχετικά αναλλοίωτος ως νομοθετικό κείμενο, με ελεγχό- μενες τροποποιήσεις, ενώ ο δεύτερος στην τριακονταετή λειτουργία του υπέστη εκτεταμένες αλλαγές και μεταμορφώσεις, ακόμα και στις βασικές του διατάξεις 3 . Βέβαια, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η νομο- θεσία του ανταγωνισμού αποτελεί ένα τομέα του δικαίου που εξελίσ- σεται ταχέως, όχι μόνο στην χώρα μας, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένω- ση και στις χώρες της. Τούτο είναι φυσικό για ένα δίκαιο που -εκτός από τους διαδικαστικούς του κανόνες- αποτελείται κυρίως από αξιο- λογικές έννοιες και μάλιστα οικονομικού και επιχειρηματικού περιε- χομένου, άρα έννοιες που μεταβάλλονται ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις και τις πολιτικές συγκυρίες και μάλιστα στον ευρύτερο χώ- ρο και όχι μόνο στο χώρο που κινείται μια εθνική οικονομία ή ακόμα και μια συλλογική οικονομία όπως των κρατών μελών της ΕΕ. Είναι χαρα- κτηριστική η όχι πολύ παλαιά συνένωση γιγαντιαίων πολυεθνικών επι- χειρήσεων κυρίως Αμερικανικών συμφερόντων (και όχι μόνο) χωρίς να υπάρξει αντίρρηση από τη πλευρά των εθνικών ή των υπερεθνικών Αρχών (Mobil-BP, Mobil-Exxon κ.λπ .), κάτι που, μερικά χρόνια πριν από την πραγματοποίησή του, θα φαινόταν αδιανόητο και σαν ιδέα ακόμα. Στη χώρα μας όμως οι αλλαγές είναι συχνότερες, γιατί, και όταν είναι επιβεβλημένες, δεν σχεδιάζονται με πρακτικό προσανατολισμό και τα διδάγματα της πείρας, αλλά και διότι δεν γίνονται απαραιτήτως με μακροπρόθεσμο προγραμματισμό ενώ συχνά εκφράζουν ευκαιρια- κές σκέψεις και συγκυρίες. Επικράτησε να αναφέρεται ο πρώτος νόμος ως νόμος για την προ- στασία κατά του αθέμιτου ανταγωνισμού ενώ ο δεύτερος για την προ- στασία του ελεύθερου ανταγωνισμού . Ο πρώτος χρησιμοποιείται ως θεσμικό πλαίσιο για την προστασία της κάθε επιχειρήσεως από αθέ- μιτες πρακτικές ανταγωνιστών της, ασχέτως αν παρακωλύουν, πε- ριορίζουν ή νοθεύουν τους μηχανισμούς της αγοράς γενικότερα ή αν έχουν επίπτωση μόνο σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, είναι τμήμα 3.  Βλ. τροποποιητικούς νόμους στην υποσημείωση 1.