ΔΙΚΑΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

10 Εισαγωγικές παρατηρήσεις Ν 3959/2011 η)  Ρυθμίσθηκαν θέματα αρμοδιότητας και δικαιοδοσίας επί ζητη- μάτων που άπτονται της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας ανταγωνισμού, σύμφωνα και με τον Κανονισμό 1/2003. Ο Ν. 3784/2009 επέφερε βασική αλλαγή στη σύνθεση και στη λει- τουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία και διατηρείται με το Ν. 3959/2011. Πρόκειται για την κατάργηση του διαχωρισμού μεταξύ Υπηρεσίας και Επιτροπής και την ενοποίησή τους. Επομένως Επιτρο- πή Ανταγωνισμού είναι έκτοτε αφ’ ενός το θεσμικό όργανο, Υπηρεσία του οποίου ήταν η Γ∆Α και ήδη οι υπηρεσίες της, αλλά και το ήδη πολυ- μελές συλλογικό όργανο, η Επιτροπή, με την ίδια ονομασία. Στο πλαί- σιο αυτό, οι Εισηγητές-μέλη της Επιτροπής επεξεργάζονται τις υποθέ- σεις με τη βοήθεια της Γ∆Α, για να τις εισαγάγουν στη Επιτροπή προς λήψη αποφάσεως, στερούμενοι όμως πλέον το δικαίωμα ψήφου σύμ- φωνα με το ν. 3959/2011. Ακολουθείται δηλαδή το πρότυπο και των άλλων ανεξάρτητων αρχών, σύμφωνα με το οποίο η Επιτροπή Ανταγω- νισμού διαθέτει και τις υπηρεσίες της, ήτοι τη Γενική ∆ιεύθυνση Αντα- γωνισμού (Γ∆Α), αντί δε ∆ιοικητικού Συμβουλίου λειτουργεί η Επιτρο- πή Ανταγωνισμού, που έχει τη δικαιοδοτική λειτουργία, που της απονέ- μει ο νόμος. Τη συνολική λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού και των οργανικών μονάδων αυτής συντονίζει και κατευθύνει ο Πρόεδρός της (άρθρο 19 παρ. 1 περ. β’). Επί πλέον η συμμετοχή μελών υποδεικνυ- ομένων από κοινωνικούς φορείς εξοβελίζεται έκτοτε από το σύστη- μα. ΙΙ. ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ Ν. 3959/2011 ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΛΑΙΣΙΟ Και ο Ν. 3959/2011 διατήρησε την ίδια δομή με το Ν. 703/1977. Κυ- ρίως όμως έμεινε κατά κυριολεξία αμετάβλητος ο πυρήνας του τελευ- ταίου, τα άρθρα 1 και 2, που αποτελούσαν και αποτελούν αντιγραφή και απόδοση στα Ελληνικά των άρθρων 85 και 86 της Συνθήκης της Ρώ- μης, ήδη 101, 102 ΣΛΕΕ. Τα δυο αυτά άρθρα απαγορεύουν αφ’ ενός τις -περιοριστικές του ανταγωνισμού- συμπράξεις, οριζόντιες ή κάθετες, ή τις αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων και αφ’ ετέρου την κατάχρη- ση της δεσπόζουσας θέσεως που κατέχει μια επιχείρηση ή ένα σύνολο επιχειρήσεων στην αγορά. Ασφαλώς, από πλευράς βαρύτητας, τα δύο αυτά άρθρα αποτελούν «το νόμο», ενώ όλα τα άλλα άρθρα ρυθμίζουν απλώς διαδικαστικά θέ-