ΔΙΚΑΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

11 Ν 3959/2011 Εισαγωγικές παρατηρήσεις ματα, απολύτως απαραίτητα μεν, αφού χωρίς αυτά οι επιταγές του νό- μου θα ήταν γράμμα κενό (lex imperfecta), αλλά που δεν άπτονται της ουσίας του. Βεβαίως ουσιαστικές ρυθμίσεις περιέχουν και τα άρθρα 5-10 του νό- μου, τα οποία ρυθμίζουν τα των συγκεντρώσεων. Παρά την προφανή όμως συγγένειά τους με τον ανταγωνισμό, πρέπει να θυμίσομε ότι και σε επίπεδο Ευρωπαϊκού ∆ικαίου οι σχετικές ρυθμίσεις δεν στηρίζονται στα άρθρα 81 και 82 αλλά 83 και 308 της ΣυνθΕΚ, επί τη βάσει των οποίων εκ- δόθηκε ο σχετικός κοινοτικός Κανονισμός Συγκεντρώσεων 139/2004. Όσον αφορά τη δομή, εξακολουθούμε να έχομε, από την εποχή της καθιερώσεως του θεσμού, ένα αρμόδιο όργανο με αποφασιστική αρμο- διότητα, την (συνονόματη) Επιτροπή Ανταγωνισμού, και μια Υπηρεσία, την Γενική ∆ιεύθυνση Ανταγωνισμού (Γ∆Α), η οποία προετοιμάζει, ήδη μαζί με τον Εισηγητή-μέλος της Επιτροπής, τις υποθέσεις προς κρί- ση από την Επιτροπή. Στις αρμοδιότητες της τελευταίας υπάγεται και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων, ενώ οι ίδιες παραβάσεις αφ’ ενός στοιχειοθετούν ποινικά αδικήματα, απειλούμενα με σοβαρές ποινές, αφ’ ετέρου δε συνιστούν αδικοπραξίες, που μπορεί να δημιουργούν ευ- θύνη προς αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4529/2018 που θεσπίζει ειδικές ουσιαστικές και δικονομικές διατάξεις σε σχέση με τα ισχύοντα βάσει του άρθρου 914 επ. ΑΚ.. Η μορφή της δικαστικής προστασίας προβλέπεται επίσης στο νόμο βασισμένη στις ίδιες αρχές. Η θέσπιση του Ν. 3959/2011, στο πλαίσιο της προσαρμογής με τις εκάστοτε ανάγκες αλλά και στο πνεύμα των ευρωπαϊκών εξελίξεων, ακολουθήθηκε από σειρά νόμων που επέφεραν αρκετές τροποποιή- σεις, άλλες ουσιαστικές (όπως, για παράδειγμα, η αυστηροποίηση των ποινών επί παρακώλυσης έρευνας, η καθιέρωση της πειθαρχικής δια- δικασίας για τα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η πρόβλεψη πε- ρί θέσπισης διαδικασίας διευθέτησης) και άλλες ήσσονος σημασίας (λόγου χάριν, η αύξηση του παραβόλου για την προσφυγή στο ∆ιοικη- τικό Εφετείο από €500 σε €750). Οι αλλαγές αυτές σημαδεύτηκαν με πλήθος εξελίξεων εκτός του σώματος του Ν. 3959/2011, όπως την διαμόρφωση του Προγράμματος Επιείκειας στη σημερινή του μορφή, την θεσμοθέτηση της (άλλοτε άτυπης) διαδικασίας των δεσμεύσεων, την καθιέρωση των λεπτομερειών της ∆ιαδικασίας ∆ιευθέτησης ∆ια- φορών και την ψήφιση του νόμου 4529/2018 για τις αγωγές αποζημί- ωσης. Βέβαιον είναι ότι, ενόψει και της επερχόμενης ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2019/1 «για την παροχή αρμοδιοτήτων στις αρχές αντα-