ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΊΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

2 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ 1. Να αποφεύγονται οι αλληγορίες. 2. Να μη χρησιμοποιούνται μακροσκελείς λέξεις, αν συντομότερη αποδίδει το νόημα. 3. Αν είναι δυνατό να παραλειφθεί μια λέξη, να παραλείπεται. 4. Ποτέ να μη χρησιμοποιείται παθητική φωνή, αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ενερ- γητική. κ.α. 8. Με λίγα λόγια, πρέπει να αποφεύγονται συστηματικά οι περίπλοκες φράσεις που δεν καταλήγουν πουθενά, ιδίως ό,τι είναι περιττό π.χ. επαναλήψεις, κοσμητικά επίθετα, πα- ρένθετες φράσεις κ.λ.π. Όλοι, όμως, οι παραπάνωκανόνες μπορεί να καμφθούν σε ει- δικές περιπτώσεις, όταν κρίνεται αναγκαίο. 9. Επί του περιεχομένου πρέπει να αποφεύγονται οι αοριστολογίες, καθώς και οι εμφα- νείς ή συγκεκαλυμμένες αντιφάσεις. Να γίνεται χρήση ορθής ορολογίας (π.χ. δεν είναι ορθή η έκφραση «παραγραφή δικαιώματος», διότι παραγράφονται μόνον οι αξιώσεις). Να αναδεικνύεται με σαφήνεια η λογική δομή της απάντησής σας, με τρόπο, ώστε στο τέλος κάθε επιμέρους ανάλυσης να καταλήγει περιληπτικά σε ένα μερικό συμπέρασμα. 10. Πρέπει να δίδεται εξήγηση για ποιο λόγο στηρίζεσθε σε μια ειδική διάταξη, ενώ υφί- σταται κάποια γενική (lex specialis derogat…). Η ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας σας να γίνεται με σαφήνεια και κατανοητό τρόπο. 11. Να αποφεύγονται οι εκφράσεις passe-partout, π.χ. χωρίς αμφιβολία, αναμφισβή- τητα, ασφαλώς κ.α. Κάποτε, στις αρχές της σταδιοδρομίας μας, ο ένας από εμάς σε ένα σχέδιο μελέτης είχε ξεκινήσει με την έκφραση «Χωρίς αμφιβολία…» . Ένας φίλος που είχε την καλοσύνη να διαβάσει το σχέδιο για να κάνει παρατηρήσεις τον ρώτησε: «Αν δεν έχεις αμφιβολία, πες μου ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεσαι σ’ αυτή την ευτυχή θέση;» Από τότε ο συνάδελφος αποφάσισε να μην ξαναχρησιμοποιήσει εκφράσεις τέ- τοιου τύπου. Αργότερα κατάλαβε ότι ο αναγνώστης δεν περιμένει να διαβάσει γενικό- λογες υποθέσεις (δηλαδή προτάσεις που εικάζονται ως αληθείς, υπό τον όρο ότι θα επα- ληθευθούν), ούτε θέλει να δει τα υπέρ και τα κατά της εκτεθειμένης άποψης, τα οποία δεν συγκροτούν το συμπέρασμα, αλλά αναμένει τη θέση του συγγραφέα επί του τε- θέντος ερωτήματος που θα του είναι κατανοητή. Τελικά, ο γράφων πρέπει να έχει υπό- ψη του τον αναγνώστη. 12. Στο δίλημμα αν πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ακρίβεια, με κάθε λεπτομέρεια, ή τη σαφήνεια , προτείνουμε τη σαφήνεια, για να αποφευχθεί να χαθεί το ουσιώδες της επιχειρηματολογίας μέσα στη λεπτομέρεια. Αν η λεπτομέρεια είναι αναγκαία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η υποσημείωση.