ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΊΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η ζωή του νομικού (δικαστή, δικηγόρου κ.α.) δεν εξαντλείται σε θεωρητική κατάρτιση. Είναι συμφυής με την επίλυση ζητημάτων που ανακύπτουν στην πράξη. Για το λόγο αυτό, ναι μεν η ex cathedra διδασκαλία είναι το πρώτο βήμα για την κατάρτιση του νομικού, δεν αρκεί, όμως. Είναι αναγκαίο να συμπληρώνεται και ενισχύεται ήδη από την αρχή της πανεπιστημιακής διδασκαλίας από την αντιμετώπιση πρακτικών ερωτη- μάτων που έχουν ανακύψει. Διαφορετικά η νομική γνώση παραμένει ανολοκλήρωτη για μια επιστήμη, τη νομική, που είναι επιστήμη της πράξης. Με λίγα λόγια, στόχος εί- ναι να συνδυάζεται στενά θεωρητική επεξεργασία και πράξη, ώστε η μία να τροφο- δοτεί την άλλη. Επίσης, τα πρακτικά αυτά θέματα πρέπει να βρίσκονται σε σχέση με ζητήματα που έχουν ήδη κριθεί από τα ενωσιακά δικαστήρια και πρέπει να είναι ρεαλιστικά. Τοιου- τοτρόπως ο νεαρός μελετητής του δικαίου εξοικειώνεται σε περιβάλλον προσομοί- ωσης με ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μελλοντικά ως δικηγόρος ή δι- καστής. Η «εργαστηριακή εμπειρία» χτίζει έτσι ασφαλές μονοπάτι για τη μετέπειτα νομική τριβή [βλ. Αριστοτέλη, Ηθικά Νικομάχεια, Βιβλίο Β, 1101a «ἡ μὲν διανοητικὴ τὸ πλεῖον ἐκ διδασκαλίας ἔχει καὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν αὔξησιν, διόπερ ἐμπειρίας δεῖται καὶ χρόνου» ]. Η προσέγγιση αυτή πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους κλάδους του Δικαίου, χωρίς να εξαιρείται απ’αυτή το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Σκοπός του παρόντος είναι να αναδείξουμε αυτή την ανάγκη μελέτης για την εμπέδω- ση του δικαίου της ΕΕ μέσα από τα πρακτικά θέματα που προτείνονται και επιλύονται στο παρόν πόνημα. Ταυτόχρονα ο μελετητής αποκτά μια ευκρινή εικόνα του εύρους των εφαρμογών του Δικαίου της ΕΕ στην ρύθμιση της κοινωνικής ύλης. Σε ένα πρώτο μέρος ξεκινούμε από μια σειρά απλούστερων πρακτικών. Στο δεύτερο υπάρχουν δυσχερέστερα και σύνθετα. Η διάκριση έχει σχετική μόνο αξία, καθώς το απλό και το σύνθετο αποτελεί συνάρτηση των γνώσεων του αναγνώστη. Εκτός όμως τούτων, σε μία σύντομη εισαγωγή δίδουμε ένα «δωδεκάλογο οδηγιών» για την επιτυχή προσέγγιση ενός πρακτικού που ακολουθείται από ένα παράδειγμα. Οι απαντήσεις δίνονται συνοπτικά αλλά σε διάρθρωση δικανικού συλλογισμού. Αυτό αποτελεί τμήμα της άσκησης. Οι εξεταζόμενοι καλούνται να ξεχωρίσουν το ουσιώδες από τη φλυαρία και να υποτάξουν τους κρίσιμους πραγματικούς ισχυρισμούς στις νο- μικές διατάξεις. Οι παραπομπές στις διατάξεις της Συνθήκης είναι συχνές ενώ η νομο- λογία δεν εκτίθεται υπό μορφή ιστορικής αφηγήσεως αλλά ως τεκμήριο για την ενδυ- νάμωση της παρατιθέμενης επιχειρηματολογίας.