ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

4 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ σίας, όπως επίσης και ταΝΠΔΔ που απολαμβάνουν λειτουργικής αυτοτέλειας έναντι του Κράτους (ΟΤΑ, ΑΕΙ), όταν δρουν, κυρίως, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια 6 . Υπάρχουν και ιδιαίτερες κατηγορίες φορέων (=> δικαστικοί λειτουργοί, μέλη ενό- πλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας) οι οποίοι υπόκεινται σε εντονότερους περι- ορισμούς σε δικαιώματά τους συγκριτικά με άλλους φορείς και λόγω της «ειδικής σχέ- σης εξουσίασης» που τους συνδέει με το κράτος. Ανήκουν στον αποκαλούμενο σκληρό πυρήνα της κρατικής εξουσίας, κι ως εκ τούτου, η άσκηση των αρμοδιοτήτων τους συν- δέεται με την ίδια την υπόσταση και εύρυθμη λειτουργία του Κράτους. Για τον λόγο αυ- τόν οι εντονότεροι περιορισμοί σ’ αυτή την κατηγορία φορέων καθίστανται συνταγμα- τικώς ανεκτοί, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλέπονται στο Σύνταγμα και να εξειδικεύονται από τον νόμο, καθώς και να ερμηνεύονται συσταλτικά και υπό το πρί- σμα της αρχής της αναλογικότητας. Τούτο σημαίνει ότι μόνον όπου στη συνταγματική διάταξη προβλέπεται περιορισμός ή αποκλεισμός δικαιώματος είναι κάτι τέτοιο επιτρε- πτό, ενώ οποιαδήποτε πρόσθετη με νόμο απαγόρευση άσκησης δικαιώματος μόνο και μόνο λόγω της θεσμικής ιδιότητάς τους πρέπει να θεωρείται κατ’ αρχήν αντισυνταγμα- τική 7 . Τέτοιοι περιορισμοί είναι η απαγόρευση άσκησης απεργίας οποιασδήποτε μορ- φής στους δικαστικούς λειτουργούς, στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμά- των ασφαλείας 8 (άρθρο 23 παρ. 2), καθώς και η συμμετοχή τους σε πολιτικό κόμμα και η εκδήλωση υπέρ ή κατά αυτού (άρθρο 29 παρ. 3 Συντ.), ενώ περιορισμοί σε άλλα δι- καιώματα επιτρέπονται μόνο στον βαθμό που διασταυρώνονται με τις ανωτέρω δύο απόλυτες απαγορεύσεις 9 ή αποσκοπούν αιτιολογημένα στην προστασία της δημόσι- ας υπηρεσίας 10 . (β). Αποδέκτες είναι αυτοί που δεσμεύονται να σεβαστούν το δικαίωμα, οι φορείς των υποχρεώσεων. Κατ’ αρχήν αποδέκτης είναι η κρατική εξουσία και υπό τις τρεις μορφές 6. Βλ., αντιθέτως, ΟλΣτΕ 283/1995 (σκ. 5), στην οποία με μία γενική σκέψη κρίθηκε ότι τα ΝΠΔΔ δεν εί- ναι φορείς του ατομικού δικαιώματος στην ιδιοκτησία, αφού η περιουσία τους διατίθεται για την εκ- πλήρωση δημόσιων σκοπών, καθώς και ΣτΕ 4886/2014, ΟλΣτΕ 1145/2016, ΣτΕ 169/2019. 7. Εντούτοις, ιδιαίτερες κατηγορίες φορέων μπορούν να θεωρηθούν και άλλα πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα λειτουργού όπως οι Δικηγόροι, οι ιερείς, κοκ οι οποίοι λόγω της ιδιότητάς τους μπορεί να τύχουν περιορισμών σε συγκεκριμένα δικαιώματά τους: ο ιερέας στην τέλεση γάμου, ο Δικηγό- ρος στο δικαίωμα της έκφρασης σε ό,τι αφορά την κριτική σε θέματα της δικαιοσύνης και των δι- καστών προσωπικά [βλ. ΕΔΔΑ, 23.4.2015, Morice κατά Γαλλίας, (29369/10), ΝοΒ, 2015, σ.1835 επ. με σχόλιο Βασ. Χειρδάρη]. 8. ή η άσκηση του σχετικού δικαιώματος υπό τους όρους του νόμου για τους πολιτικούς δημοσίους υπαλλήλους. 9. Λόγου χάρη συμμετοχή σε σωματείο που έστω και συγκεκαλυμμένα έχει κομματικό πρόσημο, συμ- μετοχή σε διαδήλωση με κομματικά χαρακτηριστικά, κοκ. 10. Βλ. τις ΣτΕ 280/2014, 780 - 784/2014 με τις οποίες κρίθηκε ότι η δερματοστιξία (τατουάζ) καθεαυ- τή συνιστά νόμιμο λόγο αποκλεισμού του υποψηφίου από τον διαγωνισμό για την πρόσληψη ειδι- κών φρουρών της ΕΛ.ΑΣ. , «εφόσον όμως αυτή είναι και με την ενδυμασία εξωτερικά εμφανής και επί πλέον οι σχετικές απεικονίσεις ως εκ του περιεχομένου τους είτε αναιρούν την επιβαλλόμενη από το Σύ- νταγμα ουδετερότητα των υπαλλήλων τουΔημοσίου, είτε προκαλούν κατά τρόπο ο οποίος δεν συνάδει προς την ιδιότητα και τα καθήκοντά τους» .