ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

10 Αστυνομική δράση και προστασία του πολίτη στο άρθρο 95 Π.Δ. 141/91 ορίζεται ρητά ότι σε περίπτωση διοικητικών προλη- πτικών αστυνομικών ερευνών, αν διαπραχθούν εγκλήματα ή υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι άτομα ενέχονται σε εγκλήματα εφαρμόζονται υποχρεωτικά οι διατά- ξεις του Κ.Π.Δ. Έτσι, ο έλληνας νομοθέτης παρέχει απόλυτη προτεραιότητα στις δικαστικής φύσεως αστυνομικές αρμοδιότητες. 57 Παρόμοια λύση δίνει η νομοθε- σία και στο αστυνομικό μέτρο των ερευνών. Όταν οι έρευνες γίνονται κατά τη δι- άρκεια της προανάκρισης διενεργούνται κατά τον Κ.Π.Δ. 58 Επομένως, το θέμα της επιλογής της δικαστικής ή της διοικητικής αρμοδιότητας από τις αστυνομικές αρ- χές αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο της εφαρμογής του νόμου και όχι της ερμηνεί- ας του. To επιχείρημα αυτό είναι ορθό, διότι όταν η επιλογή του νομοθέτη είναι η δράση σύμφωνα με τον ποινικό νόμο, τότε όπως γλαφυρά διατύπωνε ο Δημήτρι- ος Κόρσος «κλείεται εις τη διοίκησιν η οδός της αυτεπαγγέλτου υλικής ενεργείας ως καθαράς διοικητικής αυτοδικίας, η Διοίκηση συστέλλεται εις τον παρά του νό- μου ηθελημένον όριον». 59 Η συνολική αντιμετώπιση των επιμέρους δραστηριοτή- των και η ύπαρξη του ιδίου οργάνου για την άσκηση της δικαστικής και της διοι- κητικής λειτουργίας ακολουθείται τόσο στη Χώρα μας, όσο και στη Γαλλία με την εξίσωση της φύσης της διαδικασίας με την αστυνομική αρμοδιότητα. 60 Συμπερασματικά, η εφαρμογή του λειτουργικού κριτηρίου διάκρισης της διοικη- τικής από τη δικαστική αστυνομία τίθεται μόνο όταν ο νομος σιωπά ως προς την ανάθεση αρμοδιότητας. Επιπλέον, το λειτουργικό κριτήριο εφαρμόζεται και λόγω έλλειψης σαφούς διαχωρισμού κατά τον νομοθετικό προσδιορισμό προτεραιότη- τας κάθε δράσης (διοικητικής και δικαστικής) σε περίπτωση συνύπαρξης. Όμως, η πρωταρχία του λειτουργικού κριτηρίου φαίνεται να συναντά τα όρια της ενόψει των σύγχρονων προκλήσεων. Η αυξανόμενη ένταση του αισθήματος ανασφάλειας από το οργανωμένο έγκλημα, η ανάπτυξη της διεθνούς τρομοκρατίας και η πολυ- πλοκότητα των παραβάσεων έχει ως αποτέλεσμα οι νόμοι για τον καθορισμό της προτεραιότητας της ασφάλειας έναντι της ελευθερίας να διαδέχονται ο ένας τον άλλον, προκαλώντας πλήγμα στην ασφάλεια δικαίου. Ακόμη, η αποτελεσματικό- τητα της αστυνομικής δράσης για την επίτευξη της κοινωνικής ειρήνης κλυδωνί- ζεται μέσα από την πολυπλοκότητα των ειδικών αστυνομεύσεων του περιβάλλο- ντος, της οικονομίας, των αλλοδαπών κ.α. Συνακόλουθα, η διοικητική ή ποινική φύση των κυρώσεων δοκιμάζεται, καθιστώντας ιδιαίτερα δύσκολη τη διάκριση τους. Ποιά θα είναι η φύση της αστυνομικής δράσης και οι πολιτικές για την ασφά- λεια στο μέλλον, ενόψει της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί με σαφήνεια από τους μελλοντικούς ερευνητές. 57. Τη λύση αυτή αποδέχεται και η θεωρία του ποινικού δικονομικού δικαίου, βλ. Γ. Τριαντα- φύλλου, Η ρύθμιση και η λειτουργία των ερευνών κατά τον Κ.Π.Δ., ό.π., σ. 62-63. 58. Βλ. άρθρο 96 Π.Δ.141/91. 59. Βλ. Δ. Κόρσος, Η αυτεπάγγελτος ενέργεια και ιδία η αυτοδικία εν τω διοικητικώ δικαίω, 1969, σ. 60, θέση που υποστήριξε και ο G. Vedel, Droit Administratif, 1961. σ.161. 60. Πρβλ. J.J. Gleizal, La police, ό.π., σ. 142-143.