ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ: ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ

8 Προστατευόμενες περιοχές: νομική θεώρηση του σύγχρονου πλαισίου ακρίνονται σε περιοχές και ζώνες. Οι περιοχές, τα στοιχεία ή τα σύνολα με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά μπορούν να χαρακτηρίζονται ως: α) Περιοχές Προστασίας της Βιοποικιλότητας (ΠΠΒ), ως οι περιοχές που συμπερι- λαμβάνονται στον Εθνικό Κατάλογο Περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου NATURA 2000 και οι οποίες διακρίνονται σε τρεις ζώνες ως 1) Ειδικές Ζώνες Διατήρησης ( ΕΖΔ ) 2) Ζώνες Ειδικής Προστασίας ( ΖΕΠ ) και σε 3) Προτεινόμενους Τόπους Ενωσιακής Σημασίας (ΤΚΣ) , σύμφωνα με την ειδικότερη κατάταξή τους στο Παράρτημα Ι και τους Πίνακες 1 και 2 της ΚΥΑ υπ’αριθμ. 50743/2017 (B’4432). Ανεξαρτήτως από την ένταξή τους στο δίκτυο NATURA 2000, οι προστατευόμενες περι- οχές δύνανται να χαρακτηρίζονται επίσης ως: β) Εθνικά Πάρκα: οι μεγάλες σε έκταση χερσαίες, θαλάσσιες ή μικτού χαρακτήρα φυσι- κές ή ημιφυσικές περιοχές στις οποίες λαμβάνουν χώρα οικολογικές λειτουργίες ευρεί- ας κλίμακας με χαρακτηριστικά είδη και τύπους φυσικών οικοτόπων τα οποία χρήζουν προστασίας και διατήρησης, ενώμπορούν να περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερες ΠΠΒ. γ) Καταφύγια άγριας ζωής: περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές, θαλάσσιες ή μικτού χαρα- κτήρα) που αξιολογούνται ως κατάλληλες για την ανάπτυξη, αναπαραγωγή, διαχείμα- ση πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως και οι οικολογικοί διάδρομοι με- ταξύ προστατευόμενων περιοχών. δ) Προστατευόμενα τοπία και προστατευόμενοι φυσικοί σχηματισμοί : λειτουργικά τμήματα ή μεμονωμένα φυσικά δημιουργήματα με ιδιαίτερη οικολογική, γεωλογική ή γεωμορφολογική αξία και τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση φυσικών διεργασιών και στην προστασία φυσικών πόρων. Προστατευόμενοι φυσικοί σχηματισμοί που έχουν μνημειακό χαρακτήρα χαρακτηρίζονται ειδικότερα ως διατηρητέα μνημεία της φύσης. Ως Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί είναι δυνατό να χαρακτηρίζονται επιμέρους περιοχές εντός Εθνικών Πάρκων, ΠΠΒ ή/και Καταφυγίων Άγριας Ζωής και να εντάσσο- νται εντός ζωνών κλιμακούμενης προστασίας των περιοχών αυτών. Όλες οι ανωτέρω (υπό β-δ) περιοχές μπορούν είτε να συμπίπτουν με τις (υπό α) περιο- χές προστασίας της βιοποικιλότητας, είτε να περικλείουν μία ή περισσότερες από αυτές, είτε να τοποθετούνται εντός ή εκτός αυτών. 2. Κριτήρια χαρακτηρισμού και ζωνοποίηση (άρθρο 19, παρ. 4-6) Σε όλες τις ανωτέρω περιοχές ορίζονται, με υποχρεωτική, τυπική διαδικασία (βλ. κατω- τέρω υπό Β.3.) μία ή περισσότερες ζώνες προστασίας και διαχείρισης, με συγκεκρι- μένες επιτρεπόμενες χρήσεις γης ανά ζώνη . Η επιλογή των χρήσεων ανά ζώνη γίνεται βάσει του ΠΔ 59/2018 (Α΄ 114) , το οποίο αρχικά ρύθμιζε τις χρήσεις γης στον πολεοδο-