ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

4 Επιλεγμένα Πρακτικά Θέματα Συνταγματικών Δικαιωμάτων τον έλεγχο των σχετικών αποφάσεων) πρέπει να διατηρεί ένα minimum ποιοτικής στάθμης 3 . Συνεπώς, εκπομπές μη ανταποκρινόμενες στη στάθμη αυτή, είναι ακάλυ- πτες από τη συνταγματική προστασία 4 . Ταυτόχρονα, η προστασία της παιδικής ηλικί- ας από το Σ, το διεθνές και ενωσιακό δίκαιο είναι αδιαπραγμάτευτη, όπως εκτίθεται και σε άλλο πρακτικό θέμα. Όμως, η ελάχιστη αυτή ποιοτική στάθμη πρέπει να κρίνε- ται – κατά τη γνώμη μας – in concreto , με αντικειμενικά μάλιστα κριτήρια που εδώ τη- ρούνται, αφού πρόκειται για συνήθεις σκηνές στην Ιαπωνία και στην εκεί κουλτούρα. Παράλληλα, δεν στοιχειοθετεί προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας (Σ 13) με μόνη την προβολή της ταινίας αυτής, την οποία έστω και εν μέρει συνειδητά και ηθελημένα επέλεξαν να δουν τα παιδιά, υπό τη συγκατάθεση ενδεχομένως και των γονέων των ασκούντων τη γονική τους μέριμνα (ΑΚ 1510 επ.), εφόσον κιόλας επρόκειτο για «δη- μοφιλή ταινία» και επίσης καθόσον οι αναφορές είναι έμμεσες και τα παιδιά δεν μπο- ρούν να τις κατανοήσουν σε αυτές τις ηλικίες και ενόψει μάλιστα του γεγονότος πως πρόκειται για ιαπωνική παραγωγή. Κατά τη νομολογία, γίνεται δεκτό ότι η « ολοκληρω- τική απαγόρευση του δημοσίου αντιθρησκευτικού λόγου μπορεί να γίνει κατ’ εξαίρεση αποδεκτή, όταν ο τρόπος του ομιλητή είναι τόσο βάναυσα περιφρονητικός, προκλητικός ή εξυβριστικός, ώστε να συνεπάγεται την άρνηση της θρησκευτικής ελευθερίας των άλ- λων, οπότε και χάνει το δικαίωμα στην ανοχή από μία δημοκρατική, πλουραλιστική κοινω- νίαμε ανοιχτό πνεύμα, που δικαιούται τότε και είναι αναγκαίο νααμυνθεί έτσι με το έσχατο και δραστικότερο μέσο που διαθέτει, αφού κάθε ηπιότερο είναι απρόσφορο » 5 β) Σε συναφή απόφαση για την υπόθεση αυτή, κρίθηκε νόμιμη η αιτιολογία χρημα- τικού προστίμου του ΕΣΡ 6 «εις βάρος τηλεοπτικού σταθμού που μετέδωσε σε δελτίο ει- δήσεων φωτογραφίες εικονίζουσες πρόσωπο (φερόμενο να εμπλέκεται σε τρομακρατική οργάνωση) μαζί με τααδέλφια τουσε παιδικήηλικία», αφού εξάλλου και η μετάδοσηφω- τογραφιών ανηλίκων απαγορεύεται από το άρθρο 10§2 Κώδικα Δημοσιογραφικής Δε- οντολογίας. Αυτό αποτελεί εξειδίκευση της συνταγματικής υποχρέωσης σεβασμού 3. Δαγτόγλου, Ατομικά Δικαιώματα , εκδ. Σάκκουλα, 2012, σελ. 781 επ.. 4. Βλ. εκτενώς Καράκωστα, Δίκαιο των ΜΜΕ, εκδ. Νομ. Βιβλιοθήκη, 2012, σελ. 5 επ. 5. Αναστασοπούλου, Ελευθερία της τέχνης και δικαίωμα της προσωπικότητας: Διαχρονικά επίκαιροι προβληματισμοί, https://bit.ly/3gcPqV1 , βλ. ιδίως την πηγή της ίδιας , Stächelin, Strafgesetzgebung im Verfassungsstaat. Normative und empirischematerielle und prozedurale Aspekte der Legitimation unter Berücksichtigung neuerer Strafgesetzgebungspraxis , Berlin 1998, σελ. 161 επ. 6. Βλ. και ΟλΣτΕ 95/2017: « εν όψει του σκοπού στον οποίο αποβλέπει η συνταγματική κατοχύρωση του Ε.Σ.Ρ., από την διατύπωση του δευτέρου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 15 του Συντάγματος, όπου γίνε- ται λόγος για αποκλειστική αρμοδιότητα του Ε.Σ.Ρ. για τον έλεγχο και την επιβολή κυρώσεων και στους τηλεοπτικούς σταθμούς, δεν δύναται να συναχθεί ότι η αρμοδιότητα του Ε.Σ.Ρ. εξαντλείται, κατά το Σύ- νταγμα, στην έκδοση μόνον ατομικών διοικητικών πράξεων ελέγχου ή επιβολής κυρώσεων στους σταθ- μούς αυτούς, αλλά ότι, εν όψει του ανωτέρωσκοπού, το Ε.Σ.Ρ. είναι και αυτό, παράλληλα με την νομοθετι- κή εξουσία και ταάλλαόργανα της εκτελεστικής εξουσίας, φορέας του κατά τοΣύνταγμααμέσου ελέγχου των ανωτέρωσταθμών και στο προγενέστερο της ενάρξεως λειτουργίας αυτών στάδιο, δηλαδήστο στά- διο της χορηγήσεως των αδειών λειτουργίας τέτοιων σταθμών» και ΣτΕ 82/2018.