ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

6 Επιλεγμένα Πρακτικά Θέματα Συνταγματικών Δικαιωμάτων φέρουν άλλον ειδικότερο πολεοδομικό χαρακτηρισμό, αλλά έχουν “εν τοις πράγμασι” τέ- τοιο χαρακτήρα, δηλαδή φέρουν βλάστηση που μπορεί να δικαιολογήσει την εισαγωγή ρυμοτομικής ρύθμισης για τον χαρακτηρισμό τους ως “πάρκα” ή ”άλση”, αντιμετωπίζο- νται ως τέτοια και προστατεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, εφ’ όσον η σχετική διαπίστωση του ανωτέρω χαρακτήρα από την αρμόδια δασική υπηρεσία ανάγε- ται στον χρόνο ένταξής τους στο οικείο σχέδιο.». 10 Οι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου δεν παύουν να αποτελούν πρωταρχικό όρο για την προστασία των πόλεων και τη διαφύλαξη του οικιστικού περιβάλλοντος υπό το πρί- σμα της βιωσιμότητας. Είναι όμως αποχαρακτηρίσιμοι, υπό την αρχή της αντιστάθμι- σης/ανταλλαγής, ωστόσο, δηλ. έναντι αντίστοιχης βελτίωσης στο ίδιο οικιστικό σύ- νολο (κανόνας « πράσινο αντί πρασίνου »). Η περίπτωση αυτή είναι απολύτως διακριτή από τα αστικά πάρκα/άλση, γιατί η αυξημένη συνταγματική προστασία επεκτείνεται σε αυτά 11 , ενώ ακόμα τα κοινόχρηστα άλση και πάρκα δεν γίνεται να μεταβληθούν κατά χρήση ή προορισμό, ακόμα και εντός σχεδίου, όταν καλύπτονται από δασική βλάστηση 12 . Συνεπώς, ναι μεν δεν δύναται να γίνει αφηρημένη ιεράρχηση των αγα- θών, αλλά θα πρέπει ο αποχαρακτηρισμός τέτοιου χώρου να συνοδεύεται από αντί- στοιχη βελτίωση στο οικιστικό σύνολο αυτό. Η προστασία της τέχνης φαίνεται πως υποχωρεί στο πλαίσιο πάντοτε συγκεκριμένης στάθμισης. Συνεπώς, βασίμως προβάλ- λεται ο λόγος ακυρώσεως αυτός κατά της απόφασης αποχαρακτηρισμού. 10. ΓνωμΝΣΚ 69/2017, πρβλ. Παυλάκη, Κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου και ρυμοτομική απαλλοτρίω- ση: Μια χρόνια «πάλη των (δια)τάξεων» (σκέψεις με αφορμή την απόφαση ΣτΕ 528/2017), Περ- Δικ 4/2017. 11. Εφόσον καλύπτονται από δασική βλάστηση, ΣτΕ 974/2000, πρβλ. ΣτΕ 670/2017. 12. Σιούτη, ό.π., 83 και ΣτΕ 2233/1979 και ΣτΕ 89/1981.