ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΑΣΥΛΙΕΣ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Εισαγωγή 10 οίκηση Βοιωτίας κατά του Υπουργού Δικαιοσύνης, 20 χρήζει μίας εις βάθος ανά- λυσης, καθώς, μεταξύ άλλων, βρίσκεται και στο επίκεντρο της αξιολόγησης της αναλογικότητας της ετεροδικίας, ως μέσου περιορισμού του δικαιώμα- τος του Άρθρου 6§1 ΕΣΔΑ, εφόσον αποτελεί τον επιδιωκόμενο θεμιτό στόχο. Αν και το θέμα έχει απασχολήσει εκτενώς τη θεωρία, η ασυλία των διεθνών οργανισμών και των υπαλλήλων τους βρίσκεται εκτός του αντικειμένου του παρόντος βιβλίου. Η εξέταση των ζητημάτων τα οποία ανακύπτουν από την ετεροδικία, τα προνόμια και τις ασυλίες των διεθνών οργανισμών θα μπορού- σαν να αποτελέσουν per se ξεχωριστό αντικείμενο μελέτης. Παράλληλα, και παρά το γεγονός ότι η λειτουργία των διεθνών οργανισμών οργανώνεται και υλοποιείται μέσα από ένα διακυβερνητικό πλέγμα σχέσεων, το οποίο αποτε- λεί και το βασικό πολιτικό και νομικό θεμέλιο τους, οι εθνικοί και διεθνείς κα- νόνες, που διέπουν την εν λόγω κατηγορία ασυλιών, είναι, αν και ομοειδείς, διαφορετικοί από τους κανόνες του δημοσίου διεθνούς δικαίου, που διέπουν την ασυλία των κρατών και των κρατικών αξιωματούχων. Ωστόσο, θα ανα- τρέξουμε σε αυτούς, στο μέτρο που η εφαρμογή τους πρέπει να ερμηνευθεί υπό το φως του Άρθρου 6§1 ΕΣΔΑ, και του περιορισμού του δικαιώματος της πρόσβασης σε δικαστήριο. Παράλληλα, εκτός αντικειμένου της παρούσας μελέτης βρίσκεται και η ασυ- λία εκτέλεσης. Αν και το ΕΔΔΑ έχει καθορίσει ότι η εκτέλεση μίας απόφασης πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της δίκης, 21 όπως αυτή καταγράφε- ται στο Άρθρο 6 ΕΣΔΑ, η εκτέλεση αποτελεί, κατ’ εξοχήν, αρμοδιότητα εσωτε- ρικού δικαίου του κράτους του forum. Πρόκειται, βέβαια, για μία εσωτερική αρμοδιότητα η οποία έχει, πολύ συχνά, διεθνείς επιπτώσεις όπως εύγλωττα καταδεικνύουν σημαντικές υποθέσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Βρετανού υπουργού εξωτερικών, Jack Straw, o οποίος αρνήθηκε να υπο- γράψει την έκδοση του Χιλιανού δικτάτορα Πινοσέτ στην Ισπανία, ή, αντίστοι- χες ανά τον κόσμο περιπτώσεις, όπου η εκτελεστική εξουσία, συνήθως μέσω του αρμόδιου υπουργού δικαιοσύνης ή εξωτερικών, δεν εγκρίνει την εκτέ- λεση αναγκαστικών μέτρων εις βάρος ακίνητης περιουσίας τρίτου κράτους, παρά το γεγονός ότι αυτά έχουν επιδικαστεί από τα καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδια δικαστήρια. Ωστόσο, παρά την ύπαρξη διεθνών συμβατικών κανό- νων, οι οποίοι ρυθμίζουν πτυχές της ασυλίας εκτέλεσης, ο κατ’ εξοχήν εθνι- κός χαρακτήρας των διατάξεων, που διέπουν τις προϋποθέσεις αναγκαστικής εκτέλεσης, και η γενικότερη οικονομία του βιβλίου επιβάλλουν την εξέταση 20.  Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας κατά του Υπουργού Δικαιοσύνης , Ολομέλεια, ΣτΕ, 3669/2006. 21. Βλ. Hornby κατά Ελλάδας , 18357/91, 1997, Συλλογή ΕΔΔΑ 1997-ΙΙ.