ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

10 Τα δικαιώματα του παθόντος στην ποινική διαδικασία οικονομικά οφέλη για τον Βασιλιά, ο οποίος είχε έτσι τη δυνατότητα να δημεύσει τις περιουσίες των δραστών αλλά και να εισπράττει σημαντικά χρηματικά ποσά για την απονομή χάριτος 33 . Ωστόσο, η δίωξη ασκείτο μόνο κατ’ όνομα στο όνομα του Βασιλιά, ενώ ουσιαστικά ελεγχόταν από το θύμα 34 . H δομή της κοινωνίας, που κατά την εποχή αυτή έγινε πιο σύνθετη, σε συνδυα- σμό με την ανάγκη διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης, συνέβαλλε ώστε να με- ταφερθεί η εξουσία δίωξης των εγκλημάτων από το θύμα στο κράτος 35 . Τον 17ο αιώνα μάλιστα το κράτος εμφανίζεται ακόμα πιο αποφασισμένο να τιμωρήσει το έγκλημα, θεσπίζοντας έναν ανταποδοτικό μηχανισμό για τα θύματα που έδιναν πληροφορίες προκειμένου να διωχθούν εγκληματικές πράξεις 36 . Επιπρόσθετα, με διάφορες διατάξεις προβλέφθηκαν επιδοτήσεις που κάλυπταν τα έξοδα διώ- ξεως 37 . Με τα ανωτέρω μέτρα έγινε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που προκαλούσε το μεγάλο κόστος δίωξης των εγκλημάτων. Την εποχή εκείνη μόνο οι πιο εύποροι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να καταφύγουν στη δικαιοσύ- νη. Μάλιστα, το γεγονός αυτό οδήγησε στα μέσα του 18ου αιώνα στη δημιουργία ενώσεων που χρέωναν στα μέλη τους ένα ποσό συμμετοχής και αναλάμβαναν το κόστος διερεύνησης και δίωξης των εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας διορίζο- ντας δικηγόρους όταν ανέκυπτε ανάγκη. Οι ενώσεις αυτές προέκυψαν από μέλη μιας κοινωνικής τάξης που ασχολείτο με την καλλιέργεια γης και τη βιομηχανία και είχε ως εκ τούτου αυξημένο ενδιαφέρον στη διατήρηση της ασφάλειας της ιδι- οκτησίας του 38 . Μέσω αυτών ενισχύθηκε ξανά η ιδιωτική δίωξη των εγκλημάτων ενώ προέκυψε ανισορροπία ανάμεσα στον ιδιώτη δικηγόρο που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του θύματος και στον κατηγορούμενο, ο οποίος εκείνη την επο- χή δεν δικαιούταν συνήγορο 39 . Συμπερασματικά, η μετάβαση σε μια βιομηχανική οικονομία που βρισκόταν σε εξέλιξη κατά τον 18ο αιώνα κατέστησε ξεπερασμένα τα παραδοσιακά μέσα κοι- νωνικού ελέγχου που δημιουργήθηκαν για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της Μεσαιωνικής κοινωνίας. Έτσι, το κράτος αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό το θύμα στη δίωξη των εγκλημάτων ενώ τα συμφέροντα του τελευταίου απέκτη- σαν έναν δευτερεύοντα ρόλο σε σχέση με αυτά του κράτους 40 . Παρά το γεγονός αυτό, ωστόσο, το θύμα διαδραμάτιζε έναν κυρίαρχο ρόλο στην όλη διαδικασία 33. Seipp, ό.π., 73. 34. John H. Langbein, The Origins of Adversary Criminal Trial (Oxford University Press 2003) 11. 35. Doak, ό.π., 4. 36. Langbein, ό.π., 148. 37. Langbein, ό.π., 11 38. Craig B. Little; Christopher P. Sheffield, ‘Frontiers and Criminal Justice: English Private Prosecution Societies and American Vigilantism in the Eighteenth and Nineteenth Centu- ries’ (1983) 48 (6) American Sociological Review, 796, 797-798, Langbein, ό.π., 132-133. 39. Langbein, ό.π., 109. 40. Cairns, ό.π., 60, Doak, ό.π., 4.