ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XX ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΓ. 4. 2. 3. Βελτιωμένες αντικειμενικές θεωρίες 258 ΙΓ. 4. 2. 3. α. Τύπος του Frank 259 ΙΓ. 4. 2. 3. β. Θεωρία της εντύπωσης 260 ΙΓ. 4. 2. 3. γ. Θεωρία του φυσικού εγκλήματος 261 ΙΓ. 4. 2. 3. δ. Η αντικειμενική αξιολόγηση του σχεδίου του δράστη 262 ΙΓ. 4. 2. 3. ε. Η θεωρία του νομοτυπικού ελλείμματος 263 ΙΓ. 5. Η υπαναχώρηση από την απόπειρα 266 ΙΓ. 5. 1. Το στοιχείο του «εκουσίου» 269 ΙΓ. 5. 2. Η αποτυχημένη υπαναχώρηση 273 ΙΓ. 5. 3. Αποτυχημένο έγκλημα και αδύνατη υπαναχώρηση 273 ΙΔ. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΙΔ. 1. Η έννοια της συμμετοχής 277 ΙΔ. 2. Η διάκριση αυτουργού και συμμετόχου. Τα κριτήρια 277 ΙΔ. 2. 1. Οι υποκειμενικές θεωρίες 277 ΙΔ. 2. 2. Οι αντικειμενικές θεωρίες 278 ΙΔ. 2. 3. Η θεωρία της «κυριαρχίας επί της πράξεως» 278 ΙΔ. 2. 4. Η σχετικοποιημένη τυπική-αντικειμενική θεωρία 279 ΙΔ. 3. Η κύρια πράξη και η εξάρτηση της συμμετοχής από αυτή 279 ΙΔ. 3. 1. Τα είδη της εξάρτησης 280 ΙΔ. 3. 2. Απαιτείται δόλος στην κύρια πράξη; 281 ΙΔ. 3. 3. Παρακολουθηματικότητα και εξωτερικοί όροι του αξιοποίνου 284 ΙΔ. 3. 4. Παρακολουθηματικότητα και αντικειμενικός καταλογισμός 284 ΙΔ. 4. Οι μορφές τεχνικής συμμετοχής και η μεταξύ τους σχέση 285 ΙΔ. 4. 1. Ο φυσικός αυτουργός - Άμεση και έμμεση φυσική αυτουργία 286 ΙΔ. 4. 2. Οι μορφές έμμεσης αυτουργίας 288 ΙΔ. 4. 2. 1. Η «εμβαλωματική» έμμεση αυτουργία 288 ΙΔ. 4. 2. 2. Η πρωτογενής έμμεση αυτουργία 290 ΙΔ. 4. 2. 3. Οι «οργανωμένοι μηχανισμοί εξουσίασης» 293 ΙΔ. 4. 2. 4. Πρόνοιες εμμεσοαυτουργικής δομής 295 ΙΔ. 4. 3. Έμμεση αυτουργία με παράλειψη – Απόπειρα έμμεσης αυτουργίας 295