ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ XXI ΙΔ. 5. Ο λόγος τιμώρησης της συμμετοχής 297 ΙΔ. 5. 1. Η αποτροπή «διαφθοράς» του φυσικού αυτουργού 297 ΙΔ. 5. 2. Η προστασία της κοινωνικής ειρήνης 297 ΙΔ. 5. 3. Η καθαρή θεωρία της πρόκλησης 298 ΙΔ. 5. 4. Η θεωρία της εξαρτημένης πρόκλησης 298 ΙΔ. 5. 5. Μικτές θεωρίες 298 ΙΔ. 5. 6. Το σχετικό πλεονέκτημα της θεωρίας της εξαρτημένης πρόκλησης 299 ΙΔ. 6. Απόπειρα συμμετοχής και κόλουρη συμμετοχή 300 ΙΔ. 7. Αναγκαία συμμετοχή 302 ΙΔ. 7. 1. Συγκλίνουσα δράση 302 ΙΔ. 7. 2. Συναντώμενη δράση 303 ΙΔ. 7. 3. Προστασία θυμάτων στην αναγκαία συμμετοχή 303 ΙΔ. 7. 4. «Συναρτώμενες» και «αναφερόμενες» (συμ)πράξεις 304 ΙΔ. 8. Οι μορφές συμμετοχής κατ’ ιδίαν 305 ΙΔ. 8. 1. Συναυτουργία stricto sensu και συναφείς μορφές ευθύνης 305 ΙΔ. 8. 1. 1. Συναυτουργία: Η συνεκτέλεση 305 ΙΔ. 8. 1. 2. Συναυτουργία: Η συναπόφαση, το «επίκοινο» της ευθύνης και η απόπειρα συναυτουργίας 306 ΙΔ. 8. 1. 3. Ηθική συναυτουργία και έμμεση συμμετοχή 310 ΙΔ. 8. 1. 4. Παραυτουργία 310 ΙΔ. 8. 1. 5. «Από κοινού» εγκληματικές επιχειρήσεις (‘Joint Criminal Enterpises’ και ‘Joint Ventures’) 311 ΙΔ. 8. 1. 6. Η συνωμοσία 315 ΙΔ. 8. 1. 6. α. Στοιχεία 316 ΙΔ. 8. 1. 6. β. Είδη 319 ΙΔ. 8. 1. 7. Οι εγκληματικές οργανώσεις 322 ΙΔ. 8. 1. 8. Ζητήματα θετέου δικαίου 327 ΙΔ. 8. 2. Ηθική αυτουργία 328 ΙΔ. 8. 2. 1. Αποκλίσεις μεταξύ του περιεχομένου της ηθικής αυτουργίας και αυτού της κύριας πράξης 332 ΙΔ. 8. 2. 2. Ο δόλος του ηθικού αυτουργού 334 ΙΔ. 8. 2. 3. Ο προβοκάτορας ηθικός αυτουργός και η προβληματική της παγίδευσης 335 ΙΔ. 8. 2. 3. α. Η παγίδευση στο χώρο του κοινοδικαίου 336